Zagórzany (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zagórzany
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

buski

Gmina

Solec-Zdrój

Liczba ludności (2011)

78[2][3]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-131[4]

Tablice rejestracyjne

TBU

SIMC

0271383[5]

Położenie na mapie gminy Solec-Zdrój
Mapa konturowa gminy Solec-Zdrój, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zagórzany”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Zagórzany”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Zagórzany”
Położenie na mapie powiatu buskiego
Mapa konturowa powiatu buskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Zagórzany”
Ziemia50°20′50″N 20°51′34″E/50,347222 20,859444[1]

Zagórzanywieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Solec-Zdrój[5][6].

Integralne części wsi Zagórzany[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0271390 Górka część wsi
0271408 Zaklicze część wsi

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś wymieniona w dokumencie z 1232 roku opisującym wsie oddające dziesięcinę klasztorowi w Sulejowie z nadania Fulkona arcybiskupa gnieźnieńskiego.

Gniazdo rodowe rodu Hinków herbu Topór.
W połowie XIV wieku (Akta proszowskie z 1383 r.) wspomina się o Mikołaju z Gorynic, który jeszcze pisząc się jako Mikołaj z Zagórzan, był burgrabią krakowskim w 1405 roku. Synowie jego to: Hinek i Jan. Hinek piszący się w 1419 roku z Zagórzan, następnie już 1420 r. z Gorynic. Natomiast Jan używał Zagórzan jako swoje siedlisko rodowe[a]. Pozostawił czterech synów pozostających dziedzicami Zagórzan za czasów Długosza. Oprócz tego Hinek był dziedzicem Kuchar, a Maciej–Żegocina i Hinkowa[7]

Zbigniew, Stanisław i Maciej, sprzedali Zagórzany Gnojeńskiemu, co oprotestowała w roku 1509 ich siostra Anna Kołaczkowska. W 1579 roku właścicielką wsi była pani Gnojeńska. Miała ona sześciu kmieci na 3 łanach ziemi, zagrodnika i ośmiu chałupników[8].

W roku 1827 było tu 18 domów i 78 mieszkańców[8] W roku 1881 wieś i folwark należący do gminy Zborów, parafii Ostrowce.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Syn wspomnianego Mikołaja, burgrabiego krakowskiego, piszący się z Zagórzan, występuje w spisie alumnów na uniwersytecie krakowskim w 1402 r. Starosta bieckim zostaje w 1437 a ochmistrzem królowej Zofii w roku 1440. jej stolnikiem w 1446 r. Na końcu zostaje kasztelanem zawichostkim w 1453 r.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 156014
  2. Wieś Zagórzany w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-20], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1591 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Adam Boniecki, Herbarz polski. Cz. 1, T. 1-16 – Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. [online], s. 281.
  8. a b Zagórzany (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 263.