Zakład Karny we Włocławku
52°36′59″N 19°02′20″E/52,616333 19,038750
 |
Ten artykuł od 2015-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Adres |
ul. Bartnicka 10 |
| Rodzaj |
zakład karny |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 52°36′59″N 19°02′20″E/52,616333 19,038750
| |
Zakład Karny we Włocławku jest jednostką penitencjarną typu zamkniętego przeznaczoną dla osadzonych mężczyzn odbywających karę po raz pierwszy, z oddziałami:
- aresztu śledczego,
- zakładu karnego typu zamkniętego dla młodocianych,
- zakładu karnego typu półotwartego dla odbywających karę po raz pierwszy,
- zakładu karnego typu półotwartego dla młodocianych.
Ustalona pojemność zakładu karnego we Włocławku to 1226 miejsc. W jednostce funkcjonuje także oddział dla osadzonych wymagających osadzenia w wyznaczonym oddziale lub celi aresztu śledczego lub zakładu karnego, w warunkach zapewniających wzmożoną ochronę społeczeństwa i bezpieczeństwa aresztu lub zakładu oraz oddział terapeutyczny dla osadzonych uzależnionych od środków odurzających lub substancji psychotropowych.
Historia Zakładu[edytuj | edytuj kod]
Zakład Karny we Włocławku ma krótki, bo okupacyjny rodowód. W Mielęcinie koło Włocławka zbudowany został obóz przeznaczony dla jeńców wojennych. Po wyzwoleniu w ocalałych barakach kierownictwo Resortu Bezpieczeństwa Publicznego umieściło jeńców wojennych, a także osoby narodowości niemieckiej i kolaborantów. Po repatriacji więźniów narodowości niemieckiej oraz amnestii zmieniła się populacja i przeznaczenie obozu. Osadzono w nim osoby skazane za przestępstwa kryminalne. Obóz pracy w Mielęcinie, podobnie jak całe polskie więziennictwo, zmienił swój charakter z chwilą podporządkowania go Ministerstwu Sprawiedliwości. Wprowadzono pierwszy po wojnie regulamin więzienny, a Straż Więzienna przemianowana została na Służbę Więzienną.
W 1956 roku Obóz Pracy przekształcony został na Więzienie Karne w Mielęcinie dla więźniów obojga płci. W 1958 roku rozpoczęto nauczanie więźniów w zakresie szkoły podstawowej. Tak powstała szkoła, która istnieje w strukturze jako Centrum Kształcenia Ustawicznego nr 2 we Włocławku.
W latach sześćdziesiątych rozpoczęto przebudowę Mielęcina – w miejsce drewnianych baraków wybudowano pawilony mieszkalne oraz infrastrukturę w większości istniejącą do chwili obecnej. Zmieniony został także „profil” więzienia, które zostało przeznaczone dla skazanych mężczyzn: młodocianych i dorosłych odbywających karę po raz pierwszy.
Na przełomie 1961–1962 roku utworzony został Ośrodek Szkolenia Więźniów przy Zakładzie Karnym w Mielęcinie, w którego ramach powołano Szkołę Rzemiosł Budowlanych. Rozpoczęto nauczanie zawodu betoniarz-zbrojarz oraz szkolenia na kursach przyuczających do zawodu. W roku szkolnym 1965–1966 powołano Zasadniczą Szkołę Zawodową oraz warsztaty szkolne. Znowelizowanie w latach 60. kodeksu karnego wykonawczego i tymczasowego regulaminu wykonania kary pozbawienia wolności ustaliło kształt i metody pracy resocjalizacyjnej. Lata siedemdziesiąte i osiemdziesiąte to okres intensywnej budowy i jednocześnie modernizacji zakładu. W tym też okresie na terenie zakładu zostały rozbudowane dwa przedsiębiorstwa zatrudniające skazanych, branży budowlanej i mechanicznej. W roku 1979 Mielęcin został dzielnicą Włocławka, co spowodowało automatycznie zmianę nazwy jednostki na Zakład Karny we Włocławku.
Czasy współczesne[edytuj | edytuj kod]
W dniu 28 stycznia 2009 roku w ramach rządowego programu pozyskania 17 tysięcy miejsc oddano do użytku nowy pawilon mieszkalny przeznaczony dla 258 osadzonych.