Zakłady Wyrobów Metalowych
Zakłady Wyrobów Metalowych S.A. w Sławkowie | |
Państwo | |
---|---|
Adres |
41-260 Sławków |
Data założenia |
1851[1] |
Forma prawna | |
Prezes |
Julian Beldzik |
Nr KRS | |
Zatrudnienie |
200 |
Dane finansowe | |
Kapitał zakładowy |
2 759 100,00 zł |
Położenie na mapie Sławkowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie powiatu będzińskiego | |
50°18′16″N 19°23′53″E/50,304444 19,398056 | |
Strona internetowa |
Zakłady Wyrobów Metalowych S.A. w Sławkowie – spółka akcyjna działająca w branży metalowej. Należy do grupy kapitałowej Poland Alloys sp. z o.o. w Katowicach. Produkuje wyroby ze stali zimnowalcowanej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]9 listopada 1850 osiadły w Sławkowie pruski przemysłowiec Johann Michael Zeitler zakupił – z zamiarem urządzenia fabryki drutu – prawo użytkowania wieczystego gruntów położonych nad Białą Przemszą, w granicach wsi Krzykawka, w osadzie młynarskiej „Marianka”. 31 lipca 1851 otrzymał zezwolenie na założenie w tym miejscu fabryki drutu. W 1853 zatrudniała ona już na stałe 40 osób. 7 kwietnia 1853 Rada Administracyjna Królestwa Polskiego, na wniosek Zeitlera, wyraziła zgodę na zmianę dotychczasowej nazwy realności, na której znajdowała się fabryka, na „Michałów pod miastem Sławkowem”. Z czasem obok drutu ciągnionego w fabryce zachęto produkować gwoździe, śruby i łańcuchy. W latach 60 XIX wieku działał tu też prawdopodobnie piec do wytopu żelaza. Produkcja zakładu odznaczała się wysoką jakością, o czym świadczy fakt, że w 1872 tzw. Komisja Warszawska zakwalifikowała wyroby fabryki Zeitlera do udziału w Wystawie Technicznej w Moskwie. W 1881 fabryka zatrudniała 90 pracowników i dawała produkcję roczną wartości 100 tys. rubli. Prawdziwy rozwój zakładu rozpoczął się jednak dopiero po przejęciu go w latach 90 XIX wieku przez braci Schein (Szajn) z Będzina. W przededniu I wojny światowej zatrudnienie w fabryce wynosiło 500 osób. W okresie międzywojennym szczytowe zatrudnienie wynosiło 1000 osób, a produkcja ponad 1600 ton miesięcznie. Fabryka rozwijała się również w okresie wielkiego kryzysu dzięki zamówieniom zagranicznym z Brazylii i Argentyny (druty ocynkowane), Afryki Środkowej (gwoździe), Finlandii i Norwegii (drut kolczasty) oraz Związku Radzieckiego (druty żarzone). W latach trzydziestych XX wieku zawarła umowę ze Związkiem Elektrowni Okręgu Radomsko-Kieleckiego na wyłączną dostawę kabli i drutów miedzianych oraz produkowała liny stalowe na potrzeby górnictwa węglowego w tzw. Zagłębiu Dąbrowskim i województwie śląskim.
W latach 1939–1945 pod zarządem niemieckim. W 1946 fabryka przejęta została na rzecz skarbu państwa. Do 31 grudnia 1953 nosiła nazwę „Zakłady Wyrobów z Drutu”. a w latach 1954-1994 „Fabryka Wyrobów Metalowych”. W 1994 przedsiębiorstwo państwowe przekształcono w spółkę akcyjną Zakłady Wyrobów Metalowych S.A. W 2010 roku majątek zakładu został wniesiony do firmy Matserwis Sp. z.o.o.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Konsens Administracyjny dla J.M. Zeitlera na założenie fabryki drutu, pismo z 19 grudnia 1851 r., Archiwum Miejskie w Sławkowie.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Z. Matuszczyk: W czasach niewoli narodowej, w: F. Kiryk (red.), Dzieje Sławkowa, Kraków 2001, s. 284 i n.