Zalesie (gmina Sadowne)
52°38′36″N 21°45′55″E/52,643333 21,765278| wieś | |
 Wjazd od strony Sadownego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
25 |
| Kod pocztowy |
07-140[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WWE |
| SIMC |
0686138[5] |
Położenie na mapie gminy Sadowne  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu węgrowskiego  | |
| 52°38′36″N 21°45′55″E/52,643333 21,765278[1]
| |
Zalesie – wieś położona w gminie Sadowne w województwie mazowieckim w powiecie węgrowskim, w gminie Sadowne[5][6]. Wieś zajmuje powierzchnię 427 ha, z czego 127 ha to grunty orne, 175 ha – łąki, 72 ha – pastwiska, a 11 ha – lasy. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa siedleckiego.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0686144 | Suć | część wsi |
| Wyszczególnienie | 1944 | 1950 | 1967 | 1990 | 2002 |
|---|---|---|---|---|---|
| Mieszkańcy | 195 | 299 | 255 | 204 | 199 |
| Domy | 79 | bd | 65 | bd | bd |
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela w Sadownem[7].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zalesie jest najmłodszą wsią w gminie. Wcześniej osada ta stanowiła część Rażen jako Rażny-Zalesie. Wschodnia część wsi nazywana jest przez mieszkańców Podborzem. W północnej części tzw. Suć, dawniej nazywana Budami Rażnieńskimi. Znajduje się ona zaledwie 100 m od Bugu. W zapiskach kościelnych najpierw pojawiła się nazwa Podborze (1836), a dopiero później – Zalesie. Za wsią znajduje się rozległe starorzecze Bugu. Dalej, na zbiorniku wodnym zwanym jeziorem Ławki, żyją łabędzie i dzikie kaczki. Teren ten od dawna zalewany przez powodzie. Po wielkiej powodzi w 1979, wzdłuż Bugu usypano wysokie wały.
Ochotnicza Straż Pożarna[edytuj | edytuj kod]
Ochotnicza Straż Pożarna Zalesie powstała w 1947. Inicjatorami byli: Jan Kania, Wacław Decyk, Stefan Puścion, Franciszek Gałązka, Roman Robak, Rafał Koroś (pierwszy prezes) i Stefan Dąbrowski (pierwszy naczelnik). Grunt pod remizę przekazał nieodpłatnie Jan Kania. Trzy lata po powstaniu, jednostka mogła szczycić się już własną siedzibą, powstałą w czynie społecznym. Do najważniejszych działań druhowie zaliczają gaszenie pożaru lasu w Złotkach w 2000. W 2010 ochotnicy z Zalesia pomagali powodzianom w Kozienicach, w rok później usuwali skutki wichury na terenie gminy Sadowne. Starsi druhowie pamiętają także o udziale w akcjach powodziowych w latach 80. Jesienią w 2017 strażaków z Zalesia dotknęła tragedia w postaci pożaru drewnianej świetlicy. W 2021 strażacy, dzięki wsparciu Gminny Sadowne oraz Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego wyremontowali garaż, który służy również jako miejsce spotkań mieszkańców Zalesia oraz Koła Gospodyń Wiejskich "Zalesianeczki" w Zalesiu Jednostka zrzesza w swoich szeregach mieszkańców Zalesia, ale także sąsiednich miejscowości: Zarzetki, Grabiny i Ociętego[8].
Inne[edytuj | edytuj kod]
Figura św. Jana Nepomucena powstała w II połowie XVIII wieku. Zgodnie z miejscową legendą, Nepomucen kilkakrotnie podczas powodzi przemierzał drogę od Sadownego do Zalesia. Gdy tylko ludzie przenosili figurę pod kościół w Sadownem, woda ponownie ją zabierała i Nepomucen wracał na swoje miejsce. Działo się tak kilkakrotnie. Wśród miejscowych istnieje powiedzenie Odsunął się jak Nepomucen od Sadownego, co oznacza zerwanie z kimś kontaktów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 157422
- ↑ Wieś Zarzetka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-04-01], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1583 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Strażacy ziemi węgrowskiej. Stanisław Bukowiec (red.). Bochnia: Agencja Wydawnicza „Palindrom” s.c., 2012, s. 281-283. ISBN 978-83-63048-12-9.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Firewicz: Sadowne i okolice wczoraj i dziś. Warszawa: Wydawnictwo Agmen Sp z o.o., 2003, s. 69-70. ISBN 83-917304-1-7.
- Siedziba gminy: Sadowne
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonia | |
| Osada | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
|
