Zameczna (góra)
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
618 m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów | |
50°42′00″N 16°32′39″E/50,700000 16,544167 |
Zameczna (niem. Burgberg [1]), 618 m n.p.m. – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych, w północno-zachodniej Gór Sowich.
Wzniesienie położone na obszarze Parku Krajobrazowego Gór Sowich w północno-zachodniej części Gór Sowich, na północno-zachodniej ich krawędzi około 2,5 km na północ od centrum Kamionek.
Kopulaste wzniesienie o zróżnicowanej rzeźbie i ukształtowaniu oraz stromych zboczach z wyrazistą wydłużoną częścią szczytową. Wznosi się końcowym odcinku w długiego bocznego grzbietu odchodzącego od Wielkiej Sowy w kierunku północno-wschodnim, pomiędzy Kotłem na południowym zachodzie a kończącym, grzbiet Forteczną na północnym wschodzie, który stromo opada do linii sudeckiego uskoku brzeżnego[2]. Wzniesienie wyraźnie wydzielają wykształcone górskie doliny: od północnego zachodu dolina Kłomnicy i Dolina Kamionkowska od południowego –wschodu. Od wzniesienia Kocioł, położonego po zachodniej stronie oddzielone jest małym płytko wciętym siodłem. Wzniesienie zbudowane z prekambryjskich gnejsów i migmatytów. Zbocza wzniesienia pokrywa niewielka warstwa młodszych osadów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich. Cała powierzchnia wzniesienia łącznie z partią szczytową porośnięta jest lasem bukowo-świerkowym regla dolnego ze znaczną domieszką brzozy, sosny, jarzębiny i modrzewia. Zachodnim zboczem trawersują liczne drogi leśne, a grzbietem prowadzi ścieżka (miejscami droga) stanowiąca dogodną, nie znakowaną i mało uczęszczaną trasę na Wielką Sowę z Rościszowa i Pieszyc. W przeszłości był to popularny szlak turystyczny. U podnóża wzniesienia, po południowej stronie położona jest miejscowość Kamionki. Położenie wzniesienia, kształt oraz płaski rozciągnięty szczyt czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie.
Inne[edytuj | edytuj kod]
- Wzniesienie w przeszłości nosiło nazwę: Burgsberg.
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
- Na wzniesienia w przeszłości prowadzone były roboty górniczo poszukiwawcze.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Monitor PolskiI" Nr A 44 str.5, poz. 592, l. p.149. [dostęp 2014-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-29)].
- ↑ Rysunek układu grzbietów Gór Sowich w opracowaniu M.Staffy (nazwy szczytów zostały naniesione przez nieznanego autora). W: Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (red.). T. 11: Góry Sowie. Wrocław: Wydawnictwo I–BiS, 1995, s. 21. ISBN 83-85773-12-6.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Staffa red., Słownik Geografii Turystycznej Sudetów,tom 11, Góry Sowie, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 1995,ISBN 83-85773-12-6
- Sudety Środkowe. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-60044-44-9
- Góry Sowie, Mapa turystyczna, Skala 1:35000. Wydawnictwo Turystyczne, Plan, Jelenia Góra: 2011. ISBN 978-83-62917-36-5
- Tomasz Śnieżek, Góry Sowie, Przewodnik, Oficyna wydawnicza „Rewasz”, Piastów, 2012,ISBN 83-62460-22-9