Zapas Młodych Koni
Zapas Młodych Koni – instytucja zajmująca się zaopatrywaniem Wojska Polskiego II RP w młode konie (remonty).
Podporządkowany był Wojskowemu Zakładowi Remontu Koni i był centralnym zakładem służby remontu.
Zapas Młodych Koni przyjmował konie kupione po wycenie przez Komisje Doboru Koni.
Do zadań zapasu należało gromadzenie, pielęgnowanie oraz oswajanie z porządkiem stajennym, ludźmi i rzędem, młodych koni lepszej krwi, zakupionych przez komisje remontowe, przed osiągnięciem przez nie przepisowego do użytku wojskowego wieku[1].
Zapas prowadził gospodarkę rolną we własnym zakresie, celem zaspokojenia potrzeb własnych. Konie – po osiągnięciu przepisowego wieku, wydawane były poszczególnym formacjom wojskowym, według rozdzielnika ministra spraw wewnętrznych (Departament X Spraw Poboru)[1].
W 1923 roku istniały trzy zapasy młodych koni[2][3]:
- nr 1 w Górze Kalwarii,
- nr 2 w Wyrzysku,
- nr 3 w Zamościu (w organizacji), przeniesiony do Radymna.
W 1939 roku funkcjonował jeden Zapas Młodych Koni w Jarosławiu. Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” w okresie mobilizacji powszechnej miał przejść w stan Zapasu Koni OK X w Radymnie wraz z personelem, końmi i posiadanym materiałem, w terminie i według zarządzeń, które miał wydać dowódca Okręgu Korpusu Nr I[4]. Zapas Koni OK X miał być sformowany w 15 dniu mobilizacji powszechnej przez 10 Dywizjon Taborów w Radymnie, przy czym już od drugiego dnia mobilizacji miał być gotowy do przyjmowania nadwyżek[5].
Kadra zapasów młodych koni[edytuj | edytuj kod]
Kierownicy Zapasu Młodych Koni nr 1 w Górze Kalwarii
Oficerowie
- mjr kaw. Jan Szkuta (kwatermistrz od III 1926)
- rtm. Roman Iwanicki (cz.p.o. kwatermistrza od X 1926[8])
- rtm. Feliks Żórawski – zarządzający stajniami (od IV 1929[9])
- rtm. Władysław Jan Olszowski – zarządzający stajniami (od IV 1929[10])
- rtm Witold Rodziewicz (do IV 1929[11])
- por. tab. Franciszek II Grabowski (do IV 1929[12])
Kierownicy Zapasu Młodych Koni nr 2 w Wyrzysku
- rtm. Wilhelm Horsetzky (od III 1923[13])
- rtm. Zygmunt Piotr Idzi Grabowski (IV 1923[14] – XII 1925[15])
- ppłk kaw. Zdzisław Łoziński (XII 1925[15] – XII 1926 → dyspozycja dowódcy OK VIII[16])
Oficerowie
- mjr kaw. Jan Kazimierz Chodowiecki (do XI 1926 → zastępca przewodniczącego Komisji Remontowej Nr 1 w Lublinie[17])
Kierownicy Zapasu Młodych Koni nr 3 w Zamościu i Radymnie
- rtm. Zygmunt Piotr Idzi Grabowski (od III 1923[13])
- rtm. Wilhelm Horsetzky (od IV 1923[14])
- płk kaw. Wawrzyniec Łobaczewski (1924[18] – XII 1926 → dyspozycja dowódcy OK X[16])
- Obsada personalna Zapasu Młodych Koni w Górze Kalwarii w marcu 1939 roku[19]
- zarządca – ppłk kaw. Adam Radomyski (od 26 I 1934[20])
- zastępca zarządcy – mjr adm. (art.) Leon Czenze
- starszy lekarz weterynarii – mjr lek. wet. Tadeusz Sołga
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Almanach 1923 ↓, s. 151.
- ↑ Almanach 1923 ↓, s. 152.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 600, 1488.
- ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 860.
- ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 548.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 13 stycznia 1923 roku, s. 46.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 8 marca 1925 roku, s. 136, został zatwierdzony na stanowisku komendanta.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 47 z 28 października 1926 roku, s. 383.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 125.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 127.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 113.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 129.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 6 marca 1923 roku, s. 165.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 18 kwietnia 1923 roku, s. 257.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 14 grudnia 1925 roku, s. 713.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 52 z 7 grudnia 1926 roku, s. 428.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 17 listopada 1926 roku, s. 403.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1356.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 862.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 10.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.