3 Dywizjon Taborów
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1921 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja |
3 szwadron taborów |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
3 Dywizjon Taborów – oddział taborów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
W okresie swojego istnienia jednostka przechodziła kilkakrotnie reorganizację. W 1923 dywizjon stacjonował w Sokółce, a w 1939 stacjonowała tam kadra 3 dywizjonu taborów.
Forowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
W 1923 dywizjon podlegał Dowództwu Okręgu Korpusu Nr III i stacjonował w Sokółce z wyjątkiem Kadry Szwadronu Zapasowego, która znajdowała się w Grodnie[1][2]. Dowódca dywizjonu pełnił jednocześnie funkcję szefa taborów Okręgu Korpusu Nr III[3].
1 października 1925, w związku z reorganizacją wojsk taborowych, dywizjon został przeformowany w 3 szwadron taborów. Jednocześnie zostało utworzone Szefostwo Taborów Dowództwa Okręgu Korpusu Nr III[4][5]. W lipcu 1926, „w związku z redukcją stanów liczebnych formacji taborowych (rozkaz MSWojsk. Oddz. I Szt. Gen. L. 2579/org. i rozporządzenie wykonawcze Dep. II L. 1600/tab. tjn.)” szwadron został skadrowany[6][7][a].
12 września 1930 roku została wydana „Organizacja taborów na stopie pokojowej. Przepisy służbowe”, a 18 września 1930 roku został wydany rozkaz o wprowadzeniu w życie organizacji formacji taborowych. 3 szwadron taborów został przeformowany w kadrę 3 dywizjonu taborów[7].
W 1939 kadra 3 dywizjonu taborów stacjonowała w Sokółce[9].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Organizacja dywizjonu w 1923[10]
- dowództwo dywizjonu
- cztery lub pięć szwadronów taborowych[b]
- skład i warsztat taborowy
- kadra szwadronu zapasowego w Grodnie
- kadra Okręgowego Szpitala Koni nr III w Grodnie
- kolumny przewozowe
Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]
- Dowódcy dywizjonu i szwadronu oraz komendanci kadry
- ppłk tab. Władysław Czermak (IV 1923[11] – 1 X 1925 → kierownik Centralnej Składnicy Taborowej[12])
- mjr tab. Marian Frydrychowicz (1 X 1925[12] – VII 1926 → dowódca 1 szw. tab[13])
- kpt. tab. Franciszek Drwota (p.o. VII – XI 1926 → dowódca 8 szw. tab.[14])
- rtm. Marian Metelski (od XI 1926[14][15][16][c])
- kpt. Hubert Lorenczuk (był III 1939)
- Zastępcy dowódcy dywizjonu
- Komendant Kadry Szwadronu Zapasowego
- Kwatermistrzowie szwadronu
- rtm. tab. Franciszek Drwota (1 X 1925[19] – VII 1926 → p.o. dowódcy szwadronu)
- rtm. tab. Stefan Suchorzewski (VII 1926[20][15] – 1 IV 1929 → kwatermistrz 7 dtab[21])
- por. tab. Zdzisław Koziołkowski (p.o. 1 IV 1929[22] – X 1930 → 5 dtab[23])
- komendant kadry – kpt. Lorenczuk Hubert
- oficer mobilizacyjny – kpt Świderski Antoni
- oficer administracyjno-materiałowy – por. Radwański Leon
Żołnierze dywizjonu – ofiary zbrodni katyńskiej[edytuj | edytuj kod]
Biogramy zamordowanych znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego[26]
| Nazwisko i imię | stopień | zawód | miejsce pracy przed mobilizacją | zamordowany |
|---|---|---|---|---|
| Normark Stefan | podporucznik rezerwy | urzędnik | Katyń | |
| Świtow Aleksander | podporucznik rezerwy | nauczyciel | Szkoła Powszechna w Bohaterach Leśnych | Katyń |
| Urbanowicz Jan | podporucznik rezerwy | księgowy | Katyń | |
| Wolaniuk Aleksander[27] | podporucznik rezerwy | urzędnik | administracja państw. w Grodnie | Katyń |
| Żukiewicz Henryk | podporucznik rezerwy | nauczyciel | Szkoła Powszechna w Złakowie Borowym | Katyń |
| Cieślak Roman | podporucznik rezerwy | urzędnik | Charków | |
| Dembiński Leon[28] | porucznik rezerwy | (e) | Charków | |
| Gogolewski Kazimierz | podporucznik rezerwy | Charków | ||
| Jasiorowski Albert | podporucznik rezerwy | Charków | ||
| Przepióra Stanisław | podporucznik rezerwy | inżynier leśnik | Charków | |
| Rokicki Edward | podporucznik rezerwy | urzędnik | pracował w Warszawie | Charków |
| Rozmarynowicz Witold | podporucznik rezerwy | handlowiec | Charków | |
| Sakłak Stanisław | podporucznik rezerwy | prawnik, mgr | Charków | |
| Skrobek Marian | podporucznik rezerwy | nauczyciel | Charków | |
| Sowiński Tadeusz[29] | porucznik rezerwy | Charków | ||
| Wróblewski Jan | podporucznik rezerwy | Charków |
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W styczniu 1931 roku, ogłaszając zmiany personalne przeprowadzone w październiku 1930 roku, posługiwano się nazwą „b. 3 sk. szw. tab.”, czyli były 3 skadrowany szwadron taborów[8]
- ↑ Spośród dziesięciu dywizjonów połowa miała w swoim składzie pięć szwadronów, a pozostałe, w tym 4 dtab – cztery szwadrony[3]
- ↑ W czerwcu 1933 roku rtm. Marian Metelski został wyznaczony na stanowisko komendanta kadry 3 dtab. Do tego czasu pełnił obowiązki komendanta[17]
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[25].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1030.
- ↑ Almanach oficerski 1923 ↓, s. 73, tu podano, że dywizjon stacjonował w Wilnie.
- ↑ a b Jarno 2001 ↓, s. 199.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 586-587.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 199 wg autora nowa organizacja taborów została wprowadzona 1 listopada 1925 roku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 26 lipca 1926 roku, s. 230-231.
- ↑ a b Jarno 2001 ↓, s. 200.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 19.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 831.
- ↑ Almanach oficerski 1923 ↓, s. 73.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 18 kwietnia 1923 roku, s. 256.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 585-586.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 26 lipca 1926 roku, s. 229-230.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 17 listopada 1926 roku, s. 401.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 515.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 5, 19.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 128.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 940.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 586.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 26 lipca 1926 roku, s. 230.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 124.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 119.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 20.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 831.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Księgi Cmentarne – biogramy oficerów.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 4155.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 4940.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 7403.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-08-18].
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2/III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.