Zarzecze (powiat przeworski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Zarzecze
wieś
Ilustracja
Kościół św. Michała
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

przeworski

Gmina

Zarzecze

Liczba ludności (2021)

1514[1]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-205[2]

Tablice rejestracyjne

RPZ

SIMC

0613524[3]

Położenie na mapie gminy Zarzecze
Mapa konturowa gminy Zarzecze, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Zarzecze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Zarzecze”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zarzecze”
Położenie na mapie powiatu przeworskiego
Mapa konturowa powiatu przeworskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Zarzecze”
Ziemia49°59′10″N 22°32′14″E/49,986111 22,537222
Multimedia w Wikimedia Commons

Zarzecze – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Zarzecze[3][4]. Leży nad rzeką Mleczką dopływem Wisłoka.

Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Parafia św. Michała Archanioła w Zarzeczu.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa przemyskiego.


Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Zarzecze[4][3]
SIMC Nazwa Rodzaj
0613530 Cegielnie część wsi

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Pałac Dzieduszyckich
  • Zespół pałacowy hrabiostwa Dzieduszyckich:
    • Pałac z lat 1817-1819, powstały według projektu Magdaleny z Dzieduszyckich Morskiej przy pomocy Piotra Aignera i budowniczego Fryderyka Baumana. Klasycystyczna budowla, ożywiona wpływami romantyzmu, nietypowa w kształcie i dekoracji, z okrągłą rotundą, o obejściu wspartym na doryckich kolumnach. W części sal zachowały się oryginalne kominki, stiuki oraz w rotundzie parkiet z pięciu gatunków drewna. W lutym 2007 roku gmina Zarzecze, starostwo powiatowe w Jarosławiu i Związek Rodowy Dzieduszyckich herbu Sas powołali do życia Muzeum im. Dzieduszyckich, jako oddział Muzeum w Jarosławiu[6].
    • Oranżeria z ok. 1820.
    • Holendernia z ok. 1820.
    • Oficyna z końca XIX wieku.
    • Park romantyczny - założony przez hr. M. Morską z wykorzystaniem zastanego drzewostanu i cieków wodnych.

Osoby związane z miejscowością[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wieś Zarzecze w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2023-01-16] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1588 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  4. ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  5. ↑ relacja z konsekracji w "Wiadomościach Kościelnych" 1880, R. VIII, nr 22, s. 175
  6. ↑ Strona muzeum. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-08)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Gmina Zarzecze
Wsie
Integralne
części wsi
  • Cegielnia
  • Kamienica
  • Koło Kościoła
  • Koło Młyna
  • Kucze
  • Parcelacja (Pełnatycze)
  • Parcelacja (Zalesie)
  • Parcelacja Rożniatowska
  • Podłęg
  • Podzamcze
  • Potok
  • Rutka
  • Stojadła
  • Szwaby
  • Wańkowskie
  • Za Dworem
  • Zalesie Maćkowskie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zarzecze_(powiat_przeworski)&oldid=69342262”