Zduny Nowe
51°38′47″N 17°22′43″E/51,646374 17,378488| historyczna część miasta Zdun | |
 Ratusz w Zdunach Nowych | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| Prawa miejskie |
1637-1772 |
| W granicach Zdun |
1772 |
| SIMC |
nie nadano |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 62 |
| Kod pocztowy |
63-760 |
| Tablice rejestracyjne |
PKR |
Położenie na mapie Zdunów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krotoszyńskiego  | |
Położenie na mapie gminy Zduny  | |
| 51°38′47″N 17°22′43″E/51,646374 17,378488
| |
Zduny Nowe (również Zduny Niemieckie, Nowe Miasto) – miasto w latach 1637-1772. Od roku 1772 środkowa część Zdun (woj. wielkopolskie, powiat krotoszyński). Obecny Rynek w Zdunach jest właściwie rynkiem miasta Zduny Nowe.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zduny Nowe (Niemieckie) powstały jako drugi organizm miejski zduńskiego trójmiasta w 1637 – obok Zdun Starych (Polskich) i późniejszego Sieniutowa – w związku z masowo przybywającą ludnością protestancką (głównie tkacze i rzemieślnicy). Każdy z ośrodków miejskich posiadał własne władze, rynki, ratusze, cmentarze itp. Rynek i ratusz Zdun należał do Zdun Niemieckich (rynkiem Zdun Polskich był współczesny Plac Kościuszki)[1][2].
Zduny Nowe (Niemieckie) były samodzielnym miastem od 1637 do 1772 roku, kiedy zostało połączone ze Zdunami Starymi (prawa miejskie 1267) i Sieniutowem (prawa miejskie 1646) w jedno miasto – Zduny[1].
Koncepcja reaktywacji[edytuj | edytuj kod]
W 2017 roku Rada Miejska w Zdunach przegłosowała uchwałę w sprawie przeprowadzenia konsultacji z mieszkańcami miasta Zduny w sprawie utworzenia Rad Osiedlowych w mieście Zduny i nadania statutów powstałym osiedlom i treści tych statutów. Pojawiła się iniciatywa utworzenia trzech osiedli na osnowie trzech historycznych miast wchodzących obecnie w skład Zdun:
- Osiedle nr 1 „Zduny Stare” – miałoby obejmować obszar okręgów wyborczych nr 1, nr 2 oraz nr 3;
- Osiedle nr 2 „Zduny Nowe” – miałoby obejmować obszar okręgów wyborczych nr 4, nr 5 oraz nr 6;
- Osiedle nr 3 „Sieniutowo” – miałoby obejmować obszar okręgów wyborczych nr 7, nr 8 oraz nr 9.
Włodarze chceieli aby społeczności zaczęły się silniej z sobą integrować i miały lepsze poczucie tożsamosci. Liczyli także na szerszą aktywizację kulturotwórczą jako namiastka budżetu obywatelskiego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztofik, R. (2007). Lokacje miejskie na obszarze Polski: dokumentacja geograficzno-historyczna. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
- Najgrakowski, M. (2009). Miasta Polski do początku XXI wieku: podstawowe informacje o datach założenia i likwidacji. Dokumentacja geograficzna. Warszawa: PAN
- Krzysztofik, R., & Dymitrow, M. (Eds.) (2015). Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy. Gothenburg: University of Gothenburg.
| Historyczne części miasta |
|
|---|
