Zumaia
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Wspólnota autonomiczna | |||||
Prowincja | |||||
Comarca |
Urola Costa | ||||
Burmistrz |
Oier Korta[1] | ||||
Powierzchnia |
11.28 km² | ||||
Populacja (2017) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Kod pocztowy |
20750 | ||||
Tablice rejestracyjne |
SS | ||||
Położenie na mapie Kraju Basków | |||||
Położenie na mapie Hiszpanii | |||||
43°18′N 2°15′W/43,300000 -2,250000 | |||||
Strona internetowa |
Zumaia (hiszp. Zumaya) – miasto położone w północnej Hiszpanii, w baskijskiej prowincji Gipúzkoa. Liczba mieszkańców wynosi ok. 9700 (2017).
Miasto rodzinne malarza Ignacia Zuloagi, gdzie znajduje się muzeum jego imienia. W muzeum znajdują się również prace innych malarzy hiszpańskich takich jak El Greco, Diego Rivera, Francisco de Zurbarán i Francisco Goya. Na tej samej ulicy znajduje się też muzeum rzemiosła.
W centrum miasta znajduje się gotycki kościół św. Piotra (San Pedro), z ołtarzem wykonanym przez Juana de Anxieta – jedynym dziełem tego baskijskiego rzeźbiarza, które można podziwiać w prowincji Gipúzkoa.
Miasto znajduje się na jednym ze szlaków Camino de Santiago: Camino del Norte.
Miasto posiada dwie plaże (Itzurun i Santiago), które są obiektem szczególnego zainteresowania geologów, ponieważ właśnie tam położona jest najdłuższa na planecie ciągła warstwa skalna lokalnie nazywana flysch. Powstanie warstwy skalnej datowane jest na okres pomiędzy środkową kredą a czasami obecnymi: okres ok. 100 milionów lat. Granica K-T jest widoczna w warstwie skalnej na plaży Itzurun, gdzie można znaleźć skamieniałości, przede wszystkim amonity. Warstwa skalna rozciąga się na długość 8km, pomiędzy miastami i plażami w Debie i Getarii, z miastem Zumaia leżącym pośrodku. W mieście łączą się rzeki Urola i Narondo, a następnie wspólnie uchodzą do morza.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pleno municipal — Ayuntamiento de Zumaia [online], zumaia.eus [dostęp 2017-11-28] (hiszp.).