Zygmunt Albert

Zygmunt Albert
	; jako rektor AM we Wrocławiu
Data i miejsce urodzenia	30 października 1908 ; Turka, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	7 października 2001 ; Brema, Niemcy
	profesor nauk medycznych
	Specjalność: patomorfologia
Alma Mater	Uniwersytet Lwowski
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Lwowski; Akademia Medyczna we Wrocławiu
	Rektor AM we Wrocławiu
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zygmunt Albert (ur. 30 października 1908 w Turce, zm. 7 października 2001 w Bremie) – polski lekarz patolog, profesor nauk medycznych i badacz, historyk medycyny.

Życiorys

Syn Leopolda. W 1934 ukończył studia medyczne Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, po czym został pracownikiem Zakładu Anatomii Patologicznej tej uczelni (od 1934 do 1945, przy czym w okresie okupacji sowieckiej Lwowa Wydział Lekarski UJK został przekształcony w Lwowski Państwowy Instytut Medyczny, zaś w czasie okupacji niemieckiej w Państwowe Medyczno-Przyrodnicze Kursy we Lwowie).

Był jednym z naocznych świadków mordu 23 profesorów lwowskich i członków ich rodzin na Wzgórzach Wuleckich w nocy z 3 na 4 lipca 1941 dokonanego przez Einsatzkommando zur besonderen Verwendung, specjalną jednostkę policyjną Sicherheitsdienst – policji bezpieczeństwa III Rzeszy. Dzięki zebranym przez niego dokumentom (w tym relacjom innych naocznych świadków, członków rodzin zamordowanych, żydowskich uczestników ekshumacji zwłok) powstało na ten temat szereg artykułów i publikacji jego autorstwa.

Po wyjeździe ze Lwowa (18 grudnia 1945) do Wrocławia, objął kierownictwo Katedry i Zakładu Anatomii Patologicznej na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. W latach 1949–1979 był kierownikiem Zakładu Anatomii Patologicznej Akademii Medycznej we Wrocławiu (1950–1954 pierwszy rektor Akademii)^[1]. W okresie od 1954 do 1970 był kierownikiem Zakładu Onkologii Doświadczalnej w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej Polskiej Akademii Nauk im. L. Hirszfelda we Wrocławiu. W latach 1963–1985 był członkiem Polskiej Akademii Nauk. Wiosną 1981 wyjechał do RFN, gdzie do końca życia mieszkał pod Bremą wraz z synem i rodziną, przez kilka lat współpracując z patologami z Wielkiej Brytanii i prowadząc prace badawcze z zakresu historii medycyny. Specjalista i autor prac specjalistycznych głównie z dziedziny onkologii.

Ponadto autor:

Wydział lekarski UJK podczas okupacji hitlerowskiej 1941–1944 Wrocław 1975, Zakład Narodowy im. Ossolińskich (wersja elektroniczna [1])
Kaźń profesorów lwowskich - lipiec 1941 / studia oraz relacje i dokumenty zebrane i oprac. przez Zygmunta Alberta Wrocław 1989, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, ISBN 83-229-0351-0 (fragmenty w wersji elektronicznej [2])

Ordery i odznaczenia

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (dwukrotnie: 22 lipca 1950^[2], 9 lipca 1954^[3])
Złoty Krzyż Zasługi (26 listopada 1951)^[4]
Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”
odznaka „XV-lecia Odzyskania Dolnego Śląska”
Odznaka Budowniczy Wrocławia
Medal Akademii Medycznej z okazji obchodów XXV-lecia Akademii Medycznej we Wrocławiu

Przypisy

↑ Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 28. ISBN 83-7384-561-5.
↑ M.P. z 1950 r. nr 84, poz. 1001 „za zasługi w pracy zawodowej”.
↑ M.P. z 1954 r. nr 100, poz. 1224 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie służby zdrowia”.
↑ M.P. z 1951 r. nr 103, poz. 1495 „za zasługi w pracy dydaktycznej i naukowej”.

Linki zewnętrzne

Gazeta Lekarska - Prof. Zygmunt Albert wspomnienie pośmiertne. oil.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-03)].
Polonia, wspomnienie pośmiertne

[1] Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 28. ISBN 83-7384-561-5.

[2] M.P. z 1950 r. nr 84, poz. 1001 „za zasługi w pracy zawodowej”.

[3] M.P. z 1954 r. nr 100, poz. 1224 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie służby zdrowia”.

[4] M.P. z 1951 r. nr 103, poz. 1495 „za zasługi w pracy dydaktycznej i naukowej”.

[1]

[2]

[3]

[4]