Łucja z Narni
| dziewica | |
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Czczona przez | |
| Beatyfikacja |
1 marca 1710 (potwierdzenie kultu) |
| Wspomnienie | |
| Atrybuty |
habit dominikański, stygmaty, Dzieciątko Jezus |
| Szczególne miejsca kultu | |
Łucja z Narni, właśc. Lucia Brocadelli (ur. 13 grudnia 1476 w Narni, zm. 15 listopada 1544 w Ferrarze) – włoska tercjarka dominikańska[1], mistyczka i stygmatyczka, błogosławiona Kościoła katolickiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Łucja Brocadelli była najstarszym z jedenaściorga dzieci Bartolomea i Gentiliny Brocadellich[2]. Wychowywała się w religijnej atmosferze.
W wieku 12 lat złożyła ślub czystości, którego nie złamała mimo małżeństwa zaaranżowanego przez jej wuja z młodym hrabią Pietrem. Łucja często miewała wizje mistyczne, które niepokoiły jej męża. Po krótkim okresie trwania białego małżeństwa Łucja uciekła do domu swej matki, a następnie przyjęła habit tercjarki dominikańskiej. Pietro pojawił się jeszcze kilkakrotnie, namawiając ją do powrotu. W końcu jednak zaakceptował jej wybór, a sam wstąpił do franciszkanów[3].
W Viterbo i Ferrarze Łucja założyła wspólnoty dominikańskich tercjarek.
25 lutego 1496 r. otrzymała stygmaty, które po latach zniknęły i mimo że ich prawdziwość była potwierdzona przez władze Kościoła, Łucja została posądzona o oszustwo. Przełożony dominikanów nałożył na nią pokutę, przez co resztę życia spędziła w izolacji. Zmarła 15 listopada 1544[2].
Kult
[edytuj | edytuj kod]Kult Łucji rozpoczął się już w momencie jej śmierci. Kiedy cztery lata po pogrzebie, w którym uczestniczyły tłumy wiernych, otwarto jej trumnę, okazało się, że ciało jest w nienaruszonym stanie. Później złożono je w szklanej trumnie.
Łucja z Narni została oficjalnie ogłoszona błogosławioną przez papieża Klemensa XI w 1710 r.
Kiedy klasztor dominikanek w Ferrarze został skasowany przez Napoleona w 1797 r., trumnę z ciałem błogosławionej przeniesiono do katedry w Ferrarze, a w 1935 r. do katedry w Narni, gdzie znajduje się do dziś[2].
Dzień obchodów
[edytuj | edytuj kod]Wspomnienie liturgiczne Łucji w Kościele rzymskokatolickim obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci (lub lokalnie 16 listopada), natomiast w zakonach dominikańskich 14 listopada[4], a w Kościele lokalnym 15 lub 16 listopada[5].
Ikonografia
[edytuj | edytuj kod]W ikonografii bł. Łucja przedstawiana jest w habicie dominikańskim, a jej atrybutami jest Dziecię Jezus nawiązujące do wizji i przeżyć mistycznych, podczas których Łucja piastowała Dzieciątko oraz stygmaty, którymi została obdarzona, będące wyrazem jej pasyjnej pobożności[5].
Odniesienia w kulturze popularnej
[edytuj | edytuj kod]Łucja z Narni jest jedną z bohaterek powieści historycznej Prince of Foxes Samuela Shellabargera (wyd. 1947).
Walter Hooper, biograf C.S. Lewisa nie wyklucza, że pisarz inspirował się postacią Łucji z Narni, tworząc bohaterkę swego cyklu o Narnii, Łucję Pevensie – dziewczynkę, która widzi rzeczy niewidoczne dla innych[6]. Bez wątpienia natomiast pisarz zaczerpnął nazwę stworzonej przez siebie magicznej krainy z łacińskiej wersji nazwy miasta Narni[7].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Błogosławiona Łucja z Narni, tercjarka (+ 1544). Trzeci Zakon Św. Dominika, Fraternia bł. Imeldy. [dostęp 2013-02-04].
- ↑ a b c Siostra Kazimiera: Grudzień 2011 (196). Zgromadzenie Sióstr św. Dominika. [dostęp 2012-05-25].
- ↑ Aleksandra Brandys: Świetlista Święta. Liturgia.pl, 2011-12-13. [dostęp 2012-05-25].
- ↑ DOMINICAN SAINTS OF NOVEMBER. Dominican Province of the Assumption. [dostęp 2012-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-02)].
- ↑ a b Józef Marecki, Lucyna Rotter: Jak czytać wizerunki świętych. Leksykon atrybutów i symboli hagiograficznych. Kraków: Universitas, 2009, s. 741. ISBN 97883-242-0910-1.
- ↑ Walter Hooper. The origin of the word Narnia by Lewis and Narni town in Italy. Narnia.it. [dostęp 2012-05-26]. (ang.).
- ↑ Roger Lancelyn Green, Walter Hooper: C.S. Lewis: A Biography. London: 1974, s. 306.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Blessed Lucy of Narnia, www.narnia.it (ang. • wł.) [dostęp 2012-05-27]