Gerobatrachus: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.1) (Robot dodał ru:Геробатрахус |
aktualizacja |
||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
Według autorów jego opisu ''Gerobatrachus'' miał ''basale commune'' (połączone pierwsza i druga dalsze kości [[Stęp (anatomia)|stępu]]) – cechę stwierdzoną wcześniej jedynie u przedstawicieli [[grupa koronna|grupy koronnej]] płazów ogoniastych<ref name=gero/>; z tą interpretacją nie zgadzają się jednak Marjanović i Laurin (2008), zdaniem których kości uznanej przez Andersona i współpracowników za ''basale commune'' nie można jednoznacznie zidentyfikować do czasu odkrycia kompletnego stępu ''Gerobatrachus''<ref name=Marjanovicilaurin />. Ze [[skaczące|skaczącymi]] i Caudata przednio-tylno zredukowany [[lemiesz (anatomia)|lemiesz]]. Również budowa [[podniebienie (anatomia)|podniebienia]] i czaszki wykazuje cechy wspólne z analogicznymi występującymi u innych temnospondyli, płazów ogoniastych i bezogonowych. W [[kość przedszczękowa|kości przedszczękowej]] znajdowało się co najmniej 21 niewielkich, szypułkowatych zębów. Liczba [[kręg]]ów przedkrzyżowych, wynosząca u ''Gerobatrachus'' 17, jest pośrednia pomiędzy liczbą występującą u zaawansowanych przedstawicieli Amphibamidae (około 21) oraz przedstawicieli Salientia, takich jak ''[[Triadobatrach]]us'' (14) oraz płazów ogoniastych ''[[Karaurus]]'' i ''[[Chunerpeton]]'' (14–15). Dzięki szerokiej czaszce, znacząco powiększonym otworom w podniebieniu oraz skróceniu [[kręgosłup]]a i [[ogon (anatomia)|ogona]] ''Gerobatrachus'' przypomina [[paleozoik|paleozoicznych]] przedstawicieli Batrachia. Holotyp ''Gerobatrachus hottoni'' mierzy 110 mm długości<ref name=gero/>. |
Według autorów jego opisu ''Gerobatrachus'' miał ''basale commune'' (połączone pierwsza i druga dalsze kości [[Stęp (anatomia)|stępu]]) – cechę stwierdzoną wcześniej jedynie u przedstawicieli [[grupa koronna|grupy koronnej]] płazów ogoniastych<ref name=gero/>; z tą interpretacją nie zgadzają się jednak Marjanović i Laurin (2008), zdaniem których kości uznanej przez Andersona i współpracowników za ''basale commune'' nie można jednoznacznie zidentyfikować do czasu odkrycia kompletnego stępu ''Gerobatrachus''<ref name=Marjanovicilaurin />. Ze [[skaczące|skaczącymi]] i Caudata przednio-tylno zredukowany [[lemiesz (anatomia)|lemiesz]]. Również budowa [[podniebienie (anatomia)|podniebienia]] i czaszki wykazuje cechy wspólne z analogicznymi występującymi u innych temnospondyli, płazów ogoniastych i bezogonowych. W [[kość przedszczękowa|kości przedszczękowej]] znajdowało się co najmniej 21 niewielkich, szypułkowatych zębów. Liczba [[kręg]]ów przedkrzyżowych, wynosząca u ''Gerobatrachus'' 17, jest pośrednia pomiędzy liczbą występującą u zaawansowanych przedstawicieli Amphibamidae (około 21) oraz przedstawicieli Salientia, takich jak ''[[Triadobatrach]]us'' (14) oraz płazów ogoniastych ''[[Karaurus]]'' i ''[[Chunerpeton]]'' (14–15). Dzięki szerokiej czaszce, znacząco powiększonym otworom w podniebieniu oraz skróceniu [[kręgosłup]]a i [[ogon (anatomia)|ogona]] ''Gerobatrachus'' przypomina [[paleozoik|paleozoicznych]] przedstawicieli Batrachia. Holotyp ''Gerobatrachus hottoni'' mierzy 110 mm długości<ref name=gero/>. |
||
Według przeprowadzonej przez Andersona i współpracowników analizy [[filogeneza|filogenetycznej]] ''Gerobatrachus'' jest [[grupa siostrzana|taksonem siostrzanym]] Batrachia, a rodzaje ''[[Doleserpeton]]'', ''[[Amphibamus]]'' i ''[[Platyrhinops]]'' sukcesywnie odleglejszymi [[grupa zewnętrzna|grupami zewnętrznymi]]; analiza ta sugeruje też, że tradycyjnie wyróżniany takson [[Lissamphibia]] obejmujący Batrachia i [[płazy beznogie]] jest difiletyczny, przy czym Batrachia miały należeć do temnospondyli, a płazy beznogie - do [[lepospondyle|lepospondyli]]. Moment rozejścia się linii ewolucyjnej Batrachia na płazy bezogonowe i ogoniaste szacowano na późny [[karbon]], jednak odkrycie łączącego w sobie cechy przedstawicieli obu tych grup ''Gerobatrachus'' sugeruje, że podział ten nastąpił znacznie później – Anderson i współpracownicy szacują go na środkowy perm, około 270–260 mln lat temu<ref name=gero/> Z kolei według analizy filogenetycznej przeprowadzonej przez Marjanovića i Laurina (2008) Lissamphibia są monofiletyczne i należą do lepospondyli, natomiast ''Gerobatrachus'' należał do temnospondyli i tym samym nie był bliżej spokrewniony z Batrachia; wg autorów ''Gerobatrachus'' był taksonem siostrzanym do rodzaju ''Doleserpeton'' lub do rodzaju ''Amphibamus''<ref name=Marjanovicilaurin />. |
Według przeprowadzonej przez Andersona i współpracowników analizy [[filogeneza|filogenetycznej]] ''Gerobatrachus'' jest [[grupa siostrzana|taksonem siostrzanym]] Batrachia, a rodzaje ''[[Doleserpeton]]'', ''[[Amphibamus]]'' i ''[[Platyrhinops]]'' sukcesywnie odleglejszymi [[grupa zewnętrzna|grupami zewnętrznymi]]; analiza ta sugeruje też, że tradycyjnie wyróżniany takson [[Lissamphibia]] obejmujący Batrachia i [[płazy beznogie]] jest difiletyczny, przy czym Batrachia miały należeć do temnospondyli, a płazy beznogie - do [[lepospondyle|lepospondyli]]. Moment rozejścia się linii ewolucyjnej Batrachia na płazy bezogonowe i ogoniaste szacowano na późny [[karbon]], jednak odkrycie łączącego w sobie cechy przedstawicieli obu tych grup ''Gerobatrachus'' sugeruje, że podział ten nastąpił znacznie później – Anderson i współpracownicy szacują go na środkowy perm, około 270–260 mln lat temu<ref name=gero/> Z kolei według analizy filogenetycznej przeprowadzonej przez Marjanovića i Laurina (2008) Lissamphibia są monofiletyczne i należą do lepospondyli, natomiast ''Gerobatrachus'' należał do temnospondyli i tym samym nie był bliżej spokrewniony z Batrachia; wg autorów ''Gerobatrachus'' był taksonem siostrzanym do rodzaju ''Doleserpeton'' lub do rodzaju ''Amphibamus''<ref name=Marjanovicilaurin />. Analiza przeprowadzona przez Maddin, Jenkinsa i Andersona (2012) potwierdza, że Lissamphibia są taksonem monofiletycznym; wynika z niej jednak, że pochodzą one nie od lepospondyli, lecz od temnospondyli. Z analizy tej wynika też, że ''Gerobatrachus'' należał do Lissamphibia i był taksonem siostrzanym do Batrachia<ref>{{Cytuj pismo |autor=Hillary C. Maddin, Farish A. Jenkins Jr, Jason S. Anderson |tytuł=The Braincase of </em>Eocaecilia micropodia<em> (Lissamphibia, Gymnophiona) and the Origin of Caecilians |czasopismo=PLoS ONE |wolumin=7 |wydanie=12 |strony=e50743 |rok=2012 |doi=10.1371/journal.pone.0050743 |język=en}}</ref>. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 15:45, 7 gru 2012
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Gerobatrachus | ||
| Gatunki | |||
| |||
Gerobatrachus – rodzaj temnospondyla z rodziny Amphibamidae żyjącego we wczesnym permie na terenie dzisiejszej Ameryki Północnej. Został opisany w oparciu o niemal kompletny szkielet (USNM 489135) pochodzący z datowanych na wczesny perm osadów grupy Clear Fork w Teksasie. Nazwa rodzajowa Gerobatrachus pochodzi od greckich słów geros („starsza”) oraz batrachus („żaba”), zaś epitet gatunkowy gatunku typowego, hottoni, honoruje Nicholasa Hottona – paleontologa z Muzeum Historii Naturalnej w Waszyngtonie. Gerobatrachus wykazuje wiele cech typowych zarówno dla płazów bezogonowych, jak i ogoniastych; nie jest jednak pewne, czy dowodzi to, iż jest on taksonem bliskim rozejścia się linii ewolucyjnej Batrachia na Anura i Caudata[1], czy też podobieństwa te są jedynie przejawem konwergencji[2].
Według autorów jego opisu Gerobatrachus miał basale commune (połączone pierwsza i druga dalsze kości stępu) – cechę stwierdzoną wcześniej jedynie u przedstawicieli grupy koronnej płazów ogoniastych[1]; z tą interpretacją nie zgadzają się jednak Marjanović i Laurin (2008), zdaniem których kości uznanej przez Andersona i współpracowników za basale commune nie można jednoznacznie zidentyfikować do czasu odkrycia kompletnego stępu Gerobatrachus[2]. Ze skaczącymi i Caudata przednio-tylno zredukowany lemiesz. Również budowa podniebienia i czaszki wykazuje cechy wspólne z analogicznymi występującymi u innych temnospondyli, płazów ogoniastych i bezogonowych. W kości przedszczękowej znajdowało się co najmniej 21 niewielkich, szypułkowatych zębów. Liczba kręgów przedkrzyżowych, wynosząca u Gerobatrachus 17, jest pośrednia pomiędzy liczbą występującą u zaawansowanych przedstawicieli Amphibamidae (około 21) oraz przedstawicieli Salientia, takich jak Triadobatrachus (14) oraz płazów ogoniastych Karaurus i Chunerpeton (14–15). Dzięki szerokiej czaszce, znacząco powiększonym otworom w podniebieniu oraz skróceniu kręgosłupa i ogona Gerobatrachus przypomina paleozoicznych przedstawicieli Batrachia. Holotyp Gerobatrachus hottoni mierzy 110 mm długości[1].
Według przeprowadzonej przez Andersona i współpracowników analizy filogenetycznej Gerobatrachus jest taksonem siostrzanym Batrachia, a rodzaje Doleserpeton, Amphibamus i Platyrhinops sukcesywnie odleglejszymi grupami zewnętrznymi; analiza ta sugeruje też, że tradycyjnie wyróżniany takson Lissamphibia obejmujący Batrachia i płazy beznogie jest difiletyczny, przy czym Batrachia miały należeć do temnospondyli, a płazy beznogie - do lepospondyli. Moment rozejścia się linii ewolucyjnej Batrachia na płazy bezogonowe i ogoniaste szacowano na późny karbon, jednak odkrycie łączącego w sobie cechy przedstawicieli obu tych grup Gerobatrachus sugeruje, że podział ten nastąpił znacznie później – Anderson i współpracownicy szacują go na środkowy perm, około 270–260 mln lat temu[1] Z kolei według analizy filogenetycznej przeprowadzonej przez Marjanovića i Laurina (2008) Lissamphibia są monofiletyczne i należą do lepospondyli, natomiast Gerobatrachus należał do temnospondyli i tym samym nie był bliżej spokrewniony z Batrachia; wg autorów Gerobatrachus był taksonem siostrzanym do rodzaju Doleserpeton lub do rodzaju Amphibamus[2]. Analiza przeprowadzona przez Maddin, Jenkinsa i Andersona (2012) potwierdza, że Lissamphibia są taksonem monofiletycznym; wynika z niej jednak, że pochodzą one nie od lepospondyli, lecz od temnospondyli. Z analizy tej wynika też, że Gerobatrachus należał do Lissamphibia i był taksonem siostrzanym do Batrachia[3].
- ↑ a b c d Jason S. Anderson, Robert R. Reisz, Diane Scott, Nadia B. Fröbisch i Stuart S. Sumida. A stem batrachian from the Early Permian of Texas and the origin of frogs and salamanders. „Nature”. 453, s. 515–518, 2008. DOI: 10.1038/nature06865. (ang.).
- ↑ a b c David Marjanović, Michel Laurin. A reevaluation of the evidence supporting an unorthodox hypothesis on the origin of extant amphibians. „Contributions to Zoology”. 77 (3), s. 149-199, 2008. (ang.).
- ↑ Hillary C. Maddin, Farish A. Jenkins Jr, Jason S. Anderson. The Braincase of Eocaecilia micropodia (Lissamphibia, Gymnophiona) and the Origin of Caecilians. „PLoS ONE”. 7 (12), s. e50743, 2012. DOI: 10.1371/journal.pone.0050743. (ang.).