Stefan Dziewulski: Różnice pomiędzy wersjami
to na początek |
(Brak różnic)
|
Wersja z 01:03, 18 wrz 2017
Stefan Dziewulski (1876-1941) – polski prawnik, ekonomista i wykładowca akademicki[1].
Urodził się w 4 września 1876 w Warszawie[2]. Jego braćmi byli fizyk Wacław Michał Dziewulski oraz astronom Władysław Dziewulski[1][2], obaj profesorowie Uniwersytetu Wileńskiego[3].
W latach 1903–1928 był redaktorem i wydawcą czasopisma „Ekonomista”, następnie do 1930 – „Prawa i Ekonomii”[2][1]. Był również założycielem i pierwszym sekretarzem Towarzystwo Ekonomistów i Statystyków Polskich[1].
Po ukończeniu studiów otworzył prywatną praktykę adwokacką, zajmował się m.in. obroną więźniów politycznych[4].
Ożenił się z Antoniną Natanson, z którą miał córkę Marię (ur. 1 czerwca 1909), w przyszłości kompozytorkę i teoretyczkę muzyki. W tym samym roku zakupił w Warszawie podniszczony Pałacyk księcia Lubomirskiego, i w roku następnym w jego miejscu wystawił okazałą willę zwaną współcześnie Pałacykiem Dziewulskich[3].
W okresie poprzedzającym I wojnę światową znalazł się w kręgu naukowców skupionych wokół Marcelego Handelsmana, a w czasie wojny prawdopodobnie był także członkiem Ligi Państwowości Polskiej[5].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości przez pewien czas pełnił urząd podsekretarza stanu, kierował także Ministerstwem Skarbu Państwa i Ministerstwem Pracy i Polityki Socjalnej[3]. W ramach Głównego Urzędu Statystycznego stworzył Wydział Statystyczny, a także Wydział Asekuracyjny, który z czasem przekształcono w Powszechny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych, prekursora dzisiejszego Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń[2]. W 1927 uzyskał profesurę Wolnej Wszechnicy Polskiej, gdzie wykładał historię doktryn ekonomicznych[1][2].
- ↑ a b c d e Dziewulski Stefan [online], WIEM, darmowa encyklopedia, 2017 [dostęp 2017-09-17].
- ↑ a b c d e Dziewulski Stefan [online], Encyklopedia PWN, 2017 [dostęp 2017-09-17] (pol.).
- ↑ a b c Andrzej Boczek, Dziewule 1441-1933 [online], Dziewule 1441, 2017 [dostęp 2017-09-17].
- ↑ Hugo Steinhaus, Mathematician for All Seasons: Recollections and Notes, Vol. 2 (1945–1968), Birkhäuser, 8 lutego 2016, s. 243–244, ISBN 978-3-319-23102-0 [dostęp 2017-09-17] (ang.).
- ↑ Peter Brock, John D. Stanley, Piotr Wróbel, Nation and History: Polish Historians from the Enlightenment to the Second World War, University of Toronto Press, 2006, s. 277, 375, ISBN 978-0-8020-9036-2 [dostęp 2017-09-17] (ang.).
Bibliografia podmiotu
Dziewulski był autorem licznych prac, tak naukowych, jak i popularyzatorskich, dotyczących historii ekonomii, historii ruchu spółdzielczego oraz aktualnej polityki gospodarczej Polski. Napisał także cykl rozbudowanych biogramów polskich i zagranicznych ekonomistów, publikowany na łamach Ekonomisty oraz w formie książkowej. Był także redaktorem i wydawcą pierwszego tomu monografii na temat historii Warszawy, wydanej w 1913 roku[1]. Opublikował m.in.[2]:
- Polska myśl ekonomiczna na Wszechnicy Wileńskiej (1920),
- Polska szkoła ekonomiczna (1927),
- Linie wytyczne polityki gospodarczej Polski (1930),
- Wykłady z ekonomii politycznej (1930)
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie:2BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie:0BŁĄD PRZYPISÓW