Reineckia: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
Usunięta treść Dodana treść
nowy |
(Brak różnic)
|
Wersja z 01:20, 1 lut 2022
Reineckea carnea | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Reineckea | ||
Nazwa systematyczna | |||
Reineckea Kunth Abh. Königl. Akad. Wiss. Berlin 1842: 29 (1844)[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Reineckea carnea (Andrews) Kunth[4] | |||
Synonimy | |||
| |||
Homonimy | |||
Reineckea H.Karst (syn. Synechanthus H.Wendl.)[3] |
Reineckea Kunth – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. Obejmuje dwa gatunki występujące w środkowych i południowo-wschodnich Chinach oraz Japonii[3]. Gatunek R. carnea jest uprawiany jako roślina ozdobna oraz wykorzystywany w tradycyjnej medycynie chińskiej. Został introdukowany w Wielkiej Brytanii, gdzie od 1984 roku uznawany jest za ekstensywnie naturalizowany w lasach w okolicach Lizard w zachodniej Kornwalii[5].
Nazwa naukowa rodzaju została nadana na cześć Johanna Reineckego, XIX-wiecznego niemieckiego botanika i ogrodnika[6].
Morfologia
- Pokrój
- Wieloletnie, wiecznie zielone rośliny zielne[7].
- Liście
- Liście odziomkowe[5], wyrastające po 3–8 w kępkach z wierzchołka kłącza[7], siedzące[8]. Ulistnienie dwurzędowe[8]. Blaszki liściowe równowąskie do wąsko lancetowatych[8], o długości 10–40 cm i szerokości 0,5–3,5 mm (R. carnea[7]) lub 5–10 mm (R. flava[9]), nagie, zaostrzone[7].
- Kwiaty
- Obupłciowe (choć niekiedy dystalnie kwiaty pozbawione są słupkowia), siedzące, wonne, zebrane w kłos o długości 2–6,5 cm, wyrastający z kąta liścia na nagim głąbiku o długości 5–15 cm[7]. Wsparte błoniastymi, brązowawymi lub fioletowymi, jajowato-trójkątnymi przysadkami[7]. Listki okwiatu zrosłe proksymalnie w rurkę o długości 4–6 mm, powyżej wolne, odgięte, podługowate, o długości 5–7 mm, różowe[7]. Sześć pręcików osadzonych u gardzieli rurki okwiatu[7]. Nitki nitkowate, proksymalnie przyrośnięte do okwiatu[7]. Pylniki dołączone grzbietowo, niemal podługowate, wcięte na obu końcach[7]. Zalążnia górna[5], wąsko jajowata, trójkomorowa, z dwoma zalążkami w każdej komorze[7]. Szyjka słupka kolumnowata, smukła, długości 7–10 mm, zwieńczona znamieniem główkowatym do trójklapowanego[7].
- Owoce
- Kulistawe jagody o średnicy 6–10 mm[7], czerwone (u R. carnea)[7] lub żółtopomarańczowe (u R. flava)[9].
Biologia i ekologia
- Rozwój
- Kwitną i owocują od lipca do listopada[7].
- Siedlisko
- Zasiedla gęste lasy, zacienione i wilgotne zbocza, wzdłuż dolin, na wysokości od 100 do 3200 m n.p.m.[7].
- Cechy fitochemiczne
- We wszystkich organach roślin z gatunku Reineckea carnea obecne są saponiny sterydowe[10].
- Interakcje międzygatunkowe
- Rośliny są atakowane przez grzyby z gatunku Colletotrichum dematium, wywołujące antraknozę[11].
- Genetyka
- Liczba chromosomów 2n u gatunku R. carnea wynosi 38, 42[5], przy czym podstawowa liczba chromosomów x wynosi 19[8].
Systematyka
- Pozycja systematyczna
- Rodzaj z plemienia Convallarieae w podrodzinie Nolinoideae rodziny szparagowatych (Asparagaceae)[12][2].
- Wykaz gatunków[3]
- Reineckea carnea (Andrews) Kunth
- Reineckea flava J.Z.Dong
Znaczenie użytkowe
- Rośliny ozdobne
- Reineckea carnea jest uprawiana jako roślina ozdobna do tworzenia wiecznie zielonych okryw w miejscach zacienionych. Wymaga gleby kwaśnej do neutralnej, rozmnaża się przez podział kłączy lub z nasion[13]. W uprawie znajduje się również kultywar tego gatunku o kremowo prążkowanych liściach 'Variegata'[13]. Zakwita przy wystarczająco wysokich temperaturach. W Polsce może nie być całkowicie mrozoodporna (strefy mrozoodporności: 7–10)[14].
- Rośliny lecznicze
- Całe rośliny Reineckea carnea stosowane są w tradycyjnej medycynie chińskiej jako środek przeciwkaszlowy i hemostatyczny oraz do usuwania toksyn[10][15].
- Badania saponin obecnych w organach podziemnych tej rośliny wykazały, że niektóre z nich mają działanie hamujące na wytwarzanie cAMP przez fosfodiesterazę, w tym jedna na poziomie aktywności biologicznej porównywalnym do papaweryny[10]. Ekstrakty z tej rośliny badano również pod kątem ich działania antyoksydacyjnego, wykazując ich możliwe zastosowanie na choroby neurodegeneracyjne[16].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-05] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-01-13] (ang.).
- ↑ a b c d e Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2022-01-13]. (ang.).
- ↑ Farr E. R., Zijlstra G. (ed.): Index Nominum Genericorum (Plantarum). Smithsonian Institution, 1996–. [dostęp 2022-01-13]. (ang.).
- ↑ a b c d Clive Stace: New Flora of the British Isles. Wyd. 3. Cambridge University Press, 2010, s. 217. ISBN 978-1-139-48649-1.
- ↑ Umberto Quattrocchi: CRC World Dictionary of Plant Names: Common Names, Scientific Names, Eponyms, Synonyms, and Etymology. T. 4 (R-Z). CRC Press, 2000, s. 2282. ISBN 0-8493-2678-8. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Chen Xinqi, Minoru N. Tamura: Flora of China. T. 24: Flagellariaceae through Marantaceae. 2000, s. 235.
- ↑ a b c d e J.G. Conran, M.N. Tamura: Convallariaceae. W: Klaus Kubitzki: The Families and Genera of Vascular Plants. T. 3: Flowering Plants. Monocotyledons: Lilianae (except Orchidaceae). Berlin Heidelberg: Springer-Verlag, 1998. DOI: 10.1007/978-3-662-03533-7. ISBN 978-3-662-03533-7. (ang.).
- ↑ a b Lan Yao , Xunru Ai , Jingzhou Dong , Reineckea flava (Liliaceae), a New Species from Guangxi Province, China, „Novon, A Journal for Botanical Nomenclature”, 27 (4), 2019, s. 219–221, DOI: 10.3417/2019302 [dostęp 2022-01-31] .
- ↑ a b c Toshihiro Kanmoto i inni, Steroidal Constituents from the Underground Parts of Reineckea carnea and Their Inhibitory Activity on cAMP Phosphodiesterase, „Chemical and Pharmaceutical Bulletin”, 42 (4), 1994, s. 926–931, DOI: 10.1248/cpb.42.926 [dostęp 2022-01-31] (ang.).
- ↑ Jorrit H. Poelen , James D. Simons , Chris J. Mungall , Global biotic interactions: An open infrastructure to share and analyze species-interaction datasets, „Ecological Informatics”, 24, 2014, s. 148–159, DOI: 10.1016/j.ecoinf.2014.08.005 [dostęp 2022-01-31] (ang.).
- ↑ USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. 2020. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2022-01-13]. (ang.).
- ↑ a b S.M. Walters , J. Cullen , Royal Horticultural Society (red.), The European garden flora: a manual for the identification of plants cultivated in Europe, both out-of-doors and under glass, Cambridge: Cambridge University Press, 1984–2000, s. 250, ISBN 0-521-24859-0 .
- ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
- ↑ Xinrong Yang , Encyclopedic Reference of Traditional Chinese Medicine, Anmin Chen i inni red., Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg, 2003, s. 436, ISBN 978-3-662-05177-1 .
- ↑ Zeng We , Antioxidant Activity of Five Extracts from Reineckea carnea to SH- SY5Y cells, „Lishizhen Medicine and Materia Medica Research”, 2014 (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):