Dunaliella salina: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Usunięta treść Dodana treść
No zrobiłem artykuł od początku, bo nie było. Dodano rodziały biologia i znaczenie.
Znaczniki: Utworzenie usuniętej strony Brak kategorii VisualEditor
(Brak różnic)

Wersja z 14:55, 5 maj 2022

Dunaliella salina
Ilustracja
D. salina w jeziorze Tyrrel
Systematyka
Domena

eukarionty

Supergrupa

Archaeplastida

Gromada

zielenice

Klasa

Chlorophyceae

Rząd

Chlamydomonadales

Rodzina

Dunaliellaceae

Rodzaj

Dunaliella

Nazwa systematyczna
Dunaliella salina Teodor.
Teodoresco, 1905

Dunaliella salina – gatunek halofilnego jednokomórkowego glona z gromady zielenic.[1] Odpowiada za charakterystyczny różowy kolor silnie zasolonych jezior takich jak Lac Retba w Senegalu[2], czy Hillier w Australii[3].

Biologia

Morfologia

Występuje w formie monadalnej. Posiada dwie nagie wici zbliżonej długości. Zawiera jeden duży, kubkowaty chloroplast. Zwykle posiada stigmę i pirenoid. Posiada jedno jądro zwykle na przednik końcu.[1]

Metabolizm

Organizm samożywny, posiada chlorofil a i b, dlatego ma chloroplasty koloru zielonego.

W odpowiedzi na czynniki stresowe takie jak niedobór azotu, siarki, lub fosforu, czy ostre światło produkuje duże ilości karotenoidów, głównie β-karotenu[4], który akumuluje w przestrzeni międzytylakoidowej, aby chronić aparat fotosyntetyzujący przed promieniowaniem UV-A i światłem niebieskim.[5]

Posiada w komórce duże ilości gliceryny w celu wyrównania ciśnienia osmotycznego w bardzo zasolonych wodach.[6]

Ekologia

Odpowiada za większość produkcji pierwotnej w bardzo silnie zasolonych wodach.[7] O ile dobrze znane są jej właściwości w warunkach hodowlanych, o tyle stosunkowo niewiele wiadomo o zachowaniu D. Salina w warunkach naturalnych. W Wielkim Jeziorze Słonym jest głównym, jeśli nie jedynym producentem. Nie występuje w Morzu Martwym, ze względu na zbyt duże stężenie jonów Mg2+ i Ca2+. Niektóre gatunki z rodzaju Dunaliella znaleziono na pajęczych sieciach.[8]

Rozmnażanie

Bezpłciowo rozmnażają się przez podział podłużny. Płciowo poprzez izogamię, stymulowaną spadkiem zasolenia.[9]

Znaczenie

Ze względu na dużą zawartość (nawet ponad 10% suchej masy) glon jest wykorzystywany do produkcji β-karotenu, który znajduje zastosowanie w przemyśle kosmetycznym jako barwnik, oraz jako suplement diety (badania mówią zarówno o korzystnym jak i niekorzystnym wpływie β-karotenu na zdrowie). β-karoten jest pro-witaminą A.[10]

Odpowiada za różową barwę wody w jeziorach takich jak Lac Retba, co stanowi atrakcję turystyczną.[11]

Przypisy

  1. a b Algaebase :: Listing the World's Algae [online], www.algaebase.org [dostęp 2022-05-05].
  2. List of lakes | World Lake Database - ILEC [online], wldb.ilec.or.jp [dostęp 2022-05-05].
  3. Cheyenne Macdonald, Strange pink colour of Lake Hillier is caused by salt-loving microbes [online], Mail Online, 21 marca 2016 [dostęp 2022-05-05].
  4. Hexin Lv i inni, Analysis of the Physiological and Molecular Responses of Dunaliella salina to Macronutrient Deprivation, „PLoS One”, 11 (3), 2016, e0152226, DOI10.1371/journal.pone.0152226, ISSN 1932-6203, PMID27023397, PMCIDPMC4811551 [dostęp 2022-05-05].
  5. Packo P. Lamers i inni, Exploring and exploiting carotenoid accumulation in Dunaliella salina for cell-factory applications, „Trends in Biotechnology”, 26 (11), 2008, s. 631–638, DOI10.1016/j.tibtech.2008.07.002, ISSN 0167-7799 [dostęp 2022-05-05] (ang.).
  6. Hui Chen, Jian-Guo Jiang, Osmotic responses of Dunaliella to the changes of salinity, „Journal of Cellular Physiology”, 219 (2), 2009, s. 251–258, DOI10.1002/jcp.21715 [dostęp 2022-05-05] (ang.).
  7. Aharon Oren, A hundred years of Dunaliella research: 1905–2005, „Saline Systems”, 1 (1), 2005, s. 2, DOI10.1186/1746-1448-1-2, ISSN 1746-1448 [dostęp 2022-05-05] (ang.).
  8. Aharon Oren, The ecology of Dunaliella in high-salt environments, „Journal of Biological Research (Thessalonike, Greece)”, 21 (1), 2014, s. 23, DOI10.1186/s40709-014-0023-y, ISSN 1790-045X, PMID25984505, PMCIDPMC4389652 [dostęp 2022-05-05].
  9. Jorge Olmos Soto, Dunaliella Identification Using DNA Fingerprinting Intron-Sizing Method and Species-Specific Oligonucleotides, Elsevier, 2015, s. 559–568, DOI10.1016/B978-0-12-800776-1.00038-8 [dostęp 2022-05-05] (ang.).
  10. Packo P. Lamers i inni, Exploring and exploiting carotenoid accumulation in Dunaliella salina for cell-factory applications, „Trends in Biotechnology”, 26 (11), 2008, s. 631–638, DOI10.1016/j.tibtech.2008.07.002, ISSN 0167-7799 [dostęp 2022-05-05] (ang.).
  11. Olivia Yasukawa CNN, Senegal's 'Dead Sea': Salt harvesting in the strawberry-pink lake [online], CNN [dostęp 2022-05-05] (ang.).