Przejdź do zawartości

Osteopatia (terapia): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Uzupełnienie definicji
Uzupełniona Historia osteopatii
Linia 1: Linia 1:
{{nmed}}
{{nmed}}
'''Osteopatia''' jest metodą terapeutyczną, współcześnie zaliczaną do terapii [[Medycyna niekonwencjonalna|paramedycyny]], która bazuje na metodach uścisku lub dotyku tkanek mięśniowych lub pośrednio kości, zwłaszcza kręgosłupa, osoby podawanej terapii, przy użyciu dłoni '''osteopaty'''. W swojej pierwotnej wersji osteopatia była wyłącznie metodą fizjoterapeutyczną, przeznczoną dla lekarzy, stosowaną do wąskiej grupy ściśle określonych stanów, jak np. urazach powypadkowych, zdiagnozowanych metodami medycznymi. Podstawowy terapeutyczne osteopatii, w pierwotnej wersji, bazowały na poprawie przepływu krwi w organicznie poprzez manualny manipulowanie kręgosłupem. Pierwotna zasady osteopatii zabraniały stosowania używek i wymagały zaprzestania przyjmowania leków, co wynikało z poglądu o zdolności organizmu ludzkiego do autoregulacji procesów życiowych. Obecnie, zasady osteopatii rozszerzone są o bezinwazyjne metody diagnostyczne o niesprawdzonej skuteczności oraz pogląd o nieograniczonej zdolności do samoleczenia. Osteopatia traktowana jest współczesne jako metoda niemedyczna. Nazwa osteopatii, mimo jej powstania w drugiej połowie XIX wieku, odnosi się do starogreckich słów ὀστέον ''(ostéon)'' czyli ''kość'' i πάθος ''(páthos)'' oznaczające ''cierpienie''.<ref>{{Cytuj |tytuł = Osteopathy in the NICU: False Claims and False Dichotomies {{!}} Science-Based Medicine |data = 2014-01-31 |data dostępu = 2022-09-18 |opublikowany = sciencebasedmedicine.org |url = https://sciencebasedmedicine.org/osteopathy-in-the-nicu-false-claims-and-false-dichotomies/ |język = en-US}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Joel D. Howell |tytuł = The Paradox of Osteopathy |czasopismo = New England Journal of Medicine |data = 1999-11-04 |data dostępu = 2022-09-18 |issn = 0028-4793 |wolumin = 341 |numer = 19 |s = 1465–1468 |doi = 10.1056/NEJM199911043411910 |pmid = 10547412 |url = https://doi.org/10.1056/NEJM199911043411910}}</ref>
'''Osteopatia''' jest metodą terapeutyczną, współcześnie zaliczaną do terapii [[Medycyna niekonwencjonalna|paramedycyny]], która bazuje na metodach uścisku lub dotyku tkanek mięśniowych lub pośrednio kości, zwłaszcza kręgosłupa, osoby podawanej terapii, przy użyciu dłoni '''osteopaty'''. W swojej pierwotnej wersji osteopatia była wyłącznie metodą fizjoterapeutyczną, przeznczoną dla lekarzy, stosowaną do wąskiej grupy ściśle określonych stanów, jak np. w urazach powypadkowych, zdiagnozowanych metodami medycznymi.
Podstawowy terapeutyczne osteopatii, w pierwotnej wersji, bazowały na poprawie przepływu krwi w organicznie poprzez manualny manipulowanie kręgosłupem. Pierwotna zasady osteopatii zabraniały stosowania używek i wymagały zaprzestania przyjmowania leków, co wynikało z poglądu o zdolności organizmu ludzkiego do autoregulacji procesów życiowych. Obecnie, zasady osteopatii rozszerzone są o bezinwazyjne metody diagnostyczne o niesprawdzonej skuteczności oraz pogląd o nieograniczonej zdolności do samoleczenia. Osteopatia traktowana jest współczesne jako metoda niemedyczna. Nazwa osteopatii, mimo jej powstania w drugiej połowie XIX wieku, odnosi się do starogreckich słów ὀστέον ''(ostéon)'' czyli ''kość'' i πάθος ''(páthos)'' oznaczające ''cierpienie''.<ref>{{Cytuj |tytuł = Osteopathy in the NICU: False Claims and False Dichotomies {{!}} Science-Based Medicine |data = 2014-01-31 |data dostępu = 2022-09-18 |opublikowany = sciencebasedmedicine.org |url = https://sciencebasedmedicine.org/osteopathy-in-the-nicu-false-claims-and-false-dichotomies/ |język = en-US}}</ref><ref name=":0">{{Cytuj |autor = Joel D. Howell |tytuł = The Paradox of Osteopathy |czasopismo = New England Journal of Medicine |data = 1999-11-04 |data dostępu = 2022-09-18 |issn = 0028-4793 |wolumin = 341 |numer = 19 |s = 1465–1468 |doi = 10.1056/NEJM199911043411910 |pmid = 10547412 |url = https://doi.org/10.1056/NEJM199911043411910}}</ref>


== Historia ==
== Historia ==
Za twórcę osteopatii uznaje się [[Andrew Taylor Still|Andrew'a Taylora Stilla]] amerykańskiego lekarza - chirurga, praktykującego w niewielkiej wsi w stanie Kansas (USA), który w latach 1964-1974 roku pracował nad alternatywną metodą uzdrawiania. Powodem opracowania alternatywnej metody terapeutycznej, uzupełniającej w stosunku do konwencjonalnych metod diagnostycznych, była postępująca choroba trójki dzieci. Pomimo lekoterapii Still obserował, u swoich dzieci, postępujące pogorszenie stanu zdrowia na skutek zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.<ref name=":0" /><ref name=":1">{{Cytuj |autor = W. Llewellyn McKone |redaktor = W. Llewellyn McKone |tytuł = History of osteopathy |data = 1997 |data dostępu = 2022-09-18 |isbn = 978-1-4899-3067-5 |miejsce = Boston, MA |wydawca = Springer US |s = 1–9 |doi = 10.1007/978-1-4899-3067-5_1 |url = https://doi.org/10.1007/978-1-4899-3067-5_1 |język = en}}</ref>
Za twórcę osteopatii uznaje się [[Andrew Taylor Still|Andrew'a Taylora Stilla]] amerykańskiego lekarza, który w latach 1964-1974 roku zdefiniował osteopatię jako formę ulepszenia medycyny konwencjonalnej. W 1892 założył on pierwszą szkołę osteopatii [[American School of Osteopathy]] w [[Kirksville]] w [[Missouri (stan)|Missouri]]. Aby lepiej zaznaczyć różnicę dzielącą ją od podstawowej koncepcji (doktryny lekarskiej), wyodrębnił tytuł, jakiego po ukończeniu szkoły używali jego uczniowie – D.O. (doktor osteopatii), a nie M.D. (doktor medycyny).

Z chwilą rozpoczęcia praktyki osteopatycznej, w 1874, Still ogłosił podstawową zasadę osteopatii, że ciało zawiera w sobie substancje lecznicze i środki do walki w chorobami. Wydarzenie to miało miejsce kilkanaście lat przed odkryciem przeciwciał i podstaw immunologii przez [[Emil Adolf von Behring|Emila Behring]] i [[Shibasaburō Kitasato|Kitasato Shibasaburo]], które to odkrycie potwierdziło tezę Stilla.<ref name=":1" /> Istnienie w ciele ludzkim substancji leczniczych Still uznał za podstawowy element zdolności wszystkich organizmów żywych do autoregulacji procesów życiowych. Jako stan chorobowy wg tej teorii został uznany stan w którym owe substancje nie mogą być przemieszczane po całym organizmie. W związku z tym za istotę nowej alternatywnej terapii Still przyjął konieczność odblokowania krążenia krwi, tak by natralne substancje lecznicze mogły być swobodnie dostarczane do tkanek ciała.<ref name=":0" />

W 1892 założył on pierwszą szkołę osteopatii [[American School of Osteopathy]] w [[Kirksville]] w [[Missouri (stan)|Missouri]]. Aby lepiej zaznaczyć różnicę dzielącą ją od podstawowej koncepcji (doktryny lekarskiej), wyodrębnił tytuł, jakiego po ukończeniu szkoły używali jego uczniowie – D.O. (doktor osteopatii), a nie M.D. (doktor medycyny).


W 1897 roku grupa studentów American School of Osteopathy założyła [[American Osteopathic Association]]<ref>{{Cytuj | url=http://www.osteopathic.org | tytuł=American Osteopathic Association<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.osteopathic.org | język=en | data dostępu=2017-11-25}}</ref> (Amerykańskie Towarzystwo Osteopatii). Wkrótce potem Andrew Taylor Still założył [[Kirksville College]], który do dziś jest jednym z największych ośrodków edukacji osteopatycznej i badań naukowych w Ameryce. Do 1912 r. (data jego śmierci) powstało sześć Szkół Chirurgii i Medycyny Osteopatycznej.
W 1897 roku grupa studentów American School of Osteopathy założyła [[American Osteopathic Association]]<ref>{{Cytuj | url=http://www.osteopathic.org | tytuł=American Osteopathic Association<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.osteopathic.org | język=en | data dostępu=2017-11-25}}</ref> (Amerykańskie Towarzystwo Osteopatii). Wkrótce potem Andrew Taylor Still założył [[Kirksville College]], który do dziś jest jednym z największych ośrodków edukacji osteopatycznej i badań naukowych w Ameryce. Do 1912 r. (data jego śmierci) powstało sześć Szkół Chirurgii i Medycyny Osteopatycznej.

Wersja z 14:01, 18 wrz 2022

Osteopatia jest metodą terapeutyczną, współcześnie zaliczaną do terapii paramedycyny, która bazuje na metodach uścisku lub dotyku tkanek mięśniowych lub pośrednio kości, zwłaszcza kręgosłupa, osoby podawanej terapii, przy użyciu dłoni osteopaty. W swojej pierwotnej wersji osteopatia była wyłącznie metodą fizjoterapeutyczną, przeznczoną dla lekarzy, stosowaną do wąskiej grupy ściśle określonych stanów, jak np. w urazach powypadkowych, zdiagnozowanych metodami medycznymi.

Podstawowy terapeutyczne osteopatii, w pierwotnej wersji, bazowały na poprawie przepływu krwi w organicznie poprzez manualny manipulowanie kręgosłupem. Pierwotna zasady osteopatii zabraniały stosowania używek i wymagały zaprzestania przyjmowania leków, co wynikało z poglądu o zdolności organizmu ludzkiego do autoregulacji procesów życiowych. Obecnie, zasady osteopatii rozszerzone są o bezinwazyjne metody diagnostyczne o niesprawdzonej skuteczności oraz pogląd o nieograniczonej zdolności do samoleczenia. Osteopatia traktowana jest współczesne jako metoda niemedyczna. Nazwa osteopatii, mimo jej powstania w drugiej połowie XIX wieku, odnosi się do starogreckich słów ὀστέον (ostéon) czyli kość i πάθος (páthos) oznaczające cierpienie.[1][2]

Historia

Za twórcę osteopatii uznaje się Andrew'a Taylora Stilla amerykańskiego lekarza - chirurga, praktykującego w niewielkiej wsi w stanie Kansas (USA), który w latach 1964-1974 roku pracował nad alternatywną metodą uzdrawiania. Powodem opracowania alternatywnej metody terapeutycznej, uzupełniającej w stosunku do konwencjonalnych metod diagnostycznych, była postępująca choroba trójki dzieci. Pomimo lekoterapii Still obserował, u swoich dzieci, postępujące pogorszenie stanu zdrowia na skutek zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.[2][3]

Z chwilą rozpoczęcia praktyki osteopatycznej, w 1874, Still ogłosił podstawową zasadę osteopatii, że ciało zawiera w sobie substancje lecznicze i środki do walki w chorobami. Wydarzenie to miało miejsce kilkanaście lat przed odkryciem przeciwciał i podstaw immunologii przez Emila Behring i Kitasato Shibasaburo, które to odkrycie potwierdziło tezę Stilla.[3] Istnienie w ciele ludzkim substancji leczniczych Still uznał za podstawowy element zdolności wszystkich organizmów żywych do autoregulacji procesów życiowych. Jako stan chorobowy wg tej teorii został uznany stan w którym owe substancje nie mogą być przemieszczane po całym organizmie. W związku z tym za istotę nowej alternatywnej terapii Still przyjął konieczność odblokowania krążenia krwi, tak by natralne substancje lecznicze mogły być swobodnie dostarczane do tkanek ciała.[2]

W 1892 założył on pierwszą szkołę osteopatii American School of Osteopathy w Kirksville w Missouri. Aby lepiej zaznaczyć różnicę dzielącą ją od podstawowej koncepcji (doktryny lekarskiej), wyodrębnił tytuł, jakiego po ukończeniu szkoły używali jego uczniowie – D.O. (doktor osteopatii), a nie M.D. (doktor medycyny).

W 1897 roku grupa studentów American School of Osteopathy założyła American Osteopathic Association[4] (Amerykańskie Towarzystwo Osteopatii). Wkrótce potem Andrew Taylor Still założył Kirksville College, który do dziś jest jednym z największych ośrodków edukacji osteopatycznej i badań naukowych w Ameryce. Do 1912 r. (data jego śmierci) powstało sześć Szkół Chirurgii i Medycyny Osteopatycznej.

W Europie pierwszą szkołą osteopatii była Brytyjska Szkoła Osteopatii z siedzibą w Londynie. Założył ją w 1917 roku student Stilla – James Martin Littlejohn. Kolejne szkoły powstawały m.in. w Belgii, Niemczech, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Portugalii, Austrii, we Francji oraz we Włoszech. W Polsce pierwsze szkolenie osteopatów rozpoczęło się w 2003 roku, realizując program 5-letnich studiów belgijskiej szkoły osteopatii – Sutherland College of Osteopatic Medicine. Pierwsza w Polsce Szkoła Wyższa – PWSM (Podkowiańska Wyższa Szkoła Medyczna) w 2013 roku powołała Wydział Medycyny Osteopatycznej i kształci studentów na 3-letnich Studiach Podyplomowych Medycyny Osteopatycznej. Obecnie w Polsce istnieje kilka szkół osteopatii.

W 2005 roku studenci osteopatii i pierwsi osteopaci założyli Towarzystwo Osteopatów Polskich] (TOP) należące do Europejskiej Federacji Osteopatów (EFO).

Główne zasady osteopatii

  1. Organizm ludzki stanowi jedność.
  2. Budowa ciała oraz zachodzące w nim procesy są wzajemnie powiązane zarówno w płaszczyźnie strukturalnej, jak i duchowo-psychicznej.
  3. Organizm posiada własne mechanizmy samoleczenia i autoregulacji.
  4. Procesy lecznicze wynikają z powyższych trzech zasad.

Leczenie osteopatyczne jest więc ściśle powiązane z indukcją tychże mechanizmów. Osteopatia, jako gałąź medycyny staje się coraz popularniejsza i zarazem bezpieczniejsza, gdyż aby zostać osteopatą w Polsce należy ukończyć wcześniej studia medyczne lub fizjoterapeutyczne. Środowiska osteopatyczne starają się, aby w Polsce osteopatia tak, jak w krajach zachodnich była uważana za dziedzinę medycyny a nie paramedycyny. Izba lekarska w Polsce ma pozytywną opinię, co do osteopatii[5].

Wskazania do terapii osteopatycznej

  • Ostre i przewlekłe zespoły bólowe układu kostno-stawowego i kręgosłupa (np. rwa kulszowa, rwa barkowa, dyskopatie, zmiany degeneracyjne dużych stawów)
  • Funkcjonalne schorzenia układu gastroenterologicznego, urologicznego, ginekologicznego, układu krążenia i układu oddechowego
  • Bóle głowy u dzieci i dorosłych
  • Stany pourazowe i powypadkowe u dzieci i dorosłych
  • Urazy okołoporodowe u dzieci; zaburzenia rozwoju koordynacji i psychomotoryki u dzieci
  • Zespoły bólowe kobiet w ciąży i profilaktyka okołoporodowa
  • Wady postawy
  • Zespoły psychosomatyczne, lękowe i depresje

Przypisy

  1. Osteopathy in the NICU: False Claims and False Dichotomies | Science-Based Medicine [online], sciencebasedmedicine.org, 31 stycznia 2014 [dostęp 2022-09-18] (ang.).
  2. a b c Joel D. Howell, The Paradox of Osteopathy, „The New England Journal of Medicine”, 341 (19), 1999, s. 1465–1468, DOI10.1056/NEJM199911043411910, ISSN 0028-4793, PMID10547412 [dostęp 2022-09-18].
  3. a b W. Llewellyn McKone, History of osteopathy, W. Llewellyn McKone (red.), Boston, MA: Springer US, 1997, s. 1–9, DOI10.1007/978-1-4899-3067-5_1, ISBN 978-1-4899-3067-5 [dostęp 2022-09-18] (ang.).
  4. American Osteopathic Association [online], www.osteopathic.org [dostęp 2017-11-25] (ang.).
  5. https://izba-lekarska.pl/numer/numer-200511/osteopatia-siostra-medycyny/