Łąka (powiat nyski)
50°23′27″N 17°12′40″E/50,390833 17,211111| wieś | |
 Kościół św. Katarzyny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
391[2] |
| Strefa numeracyjna |
77 |
| Kod pocztowy |
48-385[3] |
| Tablice rejestracyjne |
ONY |
| SIMC |
0500820 |
Położenie na mapie gminy Otmuchów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nyskiego  | |
| 50°23′27″N 17°12′40″E/50,390833 17,211111[1]
| |
Łąka (niem. Wiesau) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Otmuchów[4].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa opolskiego. W roku 1945 miejscowość była siedzibą gminy Łąka. W latach 1954–1972 wieś należała do gromady Kałków, od 1973 r. w gminie Kałków, po jej zniesieniu w 1975 r. należy do gminy Otmuchów
Opis[edytuj | edytuj kod]
W miejscowości od 1945 roku istnieje jednostka OSP, która jest od 2007 r. włączona do KSRG, klub sportowy LZS, działa KGW. We wsi znajduje się: świetlica wiejska, sklep, cmentarz parafialny i niewielkie przedsiębiorstwa prywatne. Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej Parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej.
W pobliżu miejscowości znajdowała się stacja kolejowa Kałków Łąka, obecnie linia kolejowa jest zamknięta i zdemontowana, a stacja używana jako budynek mieszkalny.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wieś oddalona jest o 10 km od Otmuchowa i 18 km od Nysy, a przez granicę państwową sąsiaduje z czeską Widnawą.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość wzmiankowana w 1291 r. w Liber fundationis. W tym roku potwierdzony jest również kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej, który po przebudowach nadal znajduje się w miejscowości. Istnienie parafii potwierdzone w 1305 roku, po Reformacji została filią Vidnavy. Parafią staje się z powrotem w 1780 roku. W 1933 wieś zamieszkiwało 451 mieszkańców, natomiast w roku 1939 - 656.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[5]:
- kościół parafialny pw. św. Katarzyny, Aleksandryjskiej zbudowany w drugiej połowie XIII w., częściowo przebudowany w 1561 r., gruntownie w 1778 r., barokowy, z wczesnogotyckim zrębem murów, murowany, orientowany. Wystrój wnętrza z XVIII i XIX w.
- plebania, z XVIII/XIX w.
- zagroda nr 5, z XIX w.:
- dom
- spichrz
- ogrodzenie z bramą
- zagroda nr 6, XIX w.:
- dom
- spichrz
- ogrodzenie z bramą
- zagroda nr 16, z XIX w.:
- dwa budynki mieszkalno-gospodarcze.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72183
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 692 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 72,73. [dostęp 2012-12-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik Geografii Turystycznej Sudetów. Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie. Przedgórze Paczkowskie, tom 21 A-M, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 2008, ss. 496-99.
- Siedziba gminy: Otmuchów
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Osady | |
| Części miasta | |
| Integralne części wsi |
