Łukasz Drapała

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łukasz Krzysztof Drapała
Ilustracja
Łukasz Drapała (2019)
Pseudonim

Drapaua, Luke

Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1981
Resko

Instrumenty

gitara, gitara elektryczna, gitara akustyczna

Typ głosu

baryton

Gatunki

rock, hard rock, grunge, blues, poezja śpiewana, pop-rock

Zawód

wokalista, autor tekstów, kompozytor, muzyk,

Powiązania

Przemysław Gintrowski, Kuba Płucisz, Chemia

Zespoły
Chemia
Łukasz Drapała & Chevy
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Łukasz Drapała ps. Drapaua, Luke (ur. 2 sierpnia 1981 w Resku) – polski wokalista rockowy, autor piosenek i tekstów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z miejscowości Węgorzyno. Uzyskał tytuł magistra ekonomii i historii na Uniwersytecie Szczecińskim i ukończył Wyższą Szkołę Umiejętności Społecznych na kierunku menedżer kultury.

Pierwszym jego zespołem był szczeciński Day Tripper (2006-2007), potem kolejno Fat Belly Family[1] (2007-2009) i poznański zespół Drapieżcy (2010-2011). W 2011 został wokalistą w rockowym zespole Chemia, który został wybrany Zespołem Roku 2015 przez słuchaczy Antyradia[2]. Supportował z nimi artystów, takich jak m.in. Guns N’ Roses (2012)[3], Red Hot Chili Peppers (2012)[4], Deep Purple (2014)[5], Metallica (2014)[6] czy Bring Me the Horizon (2016)[7].

Od 2015 uczestniczył w projekcie Kuby Płucisza – Kuba Płucisz i Goście[8]. W tym samym roku został wybrany jednym z najlepszych wokalistów rockowych przez czasopismo „Teraz Rock”[9]. W 2016 po raz pierwszy opuścił Chemię i rozpoczął pracę z własnym zespołem Łukasz Drapała & Chevy, który w 2017 został uznany Zespołem Roku wg Fabryki Zespołów[10]. W marcu 2018 powrócił do Chemii. Od września 2018 bierze udział w serii koncertów poświęconych pamięci legendarnego barda Solidarności Przemysława Gintrowskiego – Gintrowski – a jednak coś po nas zostanie. W maju 2019 Łukasz Drapała & Chevy wydali swój pierwszy album pt. Potwory[11].

W 2022 zajął drugie miejsce w finale 13. edycji programu The Voice of Poland. W maju 2023 z utworem „Jeszcze jestem” zakwalifikował się do koncertu „Premiery” w ramach 60. KFPP w Opolu[12] i otrzymał w nim nagrodę za najlepszą kompozycję[13].

W 2024 ostatecznie opuścił zespół Chemia.

Mieszka w Warszawie. Ma syna Leonarda (ur. 2012) oraz Igora (ur. 2020), jest żonaty.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Single solowe[edytuj | edytuj kod]

  • „Serce to za mało”
  • „Szalony bal”
  • „Jeszcze jestem”
  • „Lulejże mi, lulej”

Albumy z Chemią[edytuj | edytuj kod]

  • O2 (2011, CD)[14]
  • In The Eye (2012, EP)[15]
  • The One Inside (2013, CD)[16]
  • Let Me (2015, CD)[17]
  • Antyradio Unplugged (2016, CD)[18]
  • Something to believe in (2022, CD)

Łukasz Drapała & Chevy[edytuj | edytuj kod]

  • Potwory (2019, CD)
  • 40/70 Gintrowski (2021, CD)

Gościnnie[edytuj | edytuj kod]

  • Remigiusz Szuman – Opowieści frontowe (2011, CD)[19] – Pieśń tułacza
  • Kuba Płucisz i Goście – Tu Jest Mój Dom (2016, CD)[20]
  • Moonlight – Nate (2018, CD)[21] – Off[22]
  • Afterload – Lifeline (2019, CD) – Walk the line[23]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • The best off 2016. „Teraz Rock”, s. 17-18, 2017-01-31. 

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Fat Belly Family [online], Prestiż Szczecin, 21 września 2009 [dostęp 2019-06-14] (pol.).
  2. ↑ Płyta Rocku Antyradia 2015: zobacz wyniki głosowania [online], plejada.pl, 18 marca 2016 [dostęp 2019-06-13] (pol.).
  3. ↑ Koncert Guns N' Roses – Chemia Support – NW UCS – Newsweek.pl [online], www.newsweek.pl [dostęp 2019-06-12].
  4. ↑ Chemia zagra przed Red Hot Chili Peppers [online], Złote Przeboje [dostęp 2019-06-12] (pol.).
  5. ↑ Rock Area – Artykuły: CHEMIA – Wojciech Balczun i Łukasz Drapała [online], www.rockarea.eu [dostęp 2019-06-12].
  6. ↑ Sonisphere Festival 2014, Warszawa: Metallica na żądanie (relacja, setlista) [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2019-06-14] (pol.).
  7. ↑ Teraz Rock, Chemia zagra przed Bring Me The Horizon – Teraz Muzyka [online], www.terazmuzyka.pl [dostęp 2019-06-12] (pol.).
  8. ↑ Kuba Płucisz i Goście – Tu jest mój dom (Płyta CD) [online], WhiteStore [dostęp 2019-06-12] (pol.).
  9. ↑ Teraz najlepsi 2015. „Teraz Rock”. nr 2, 2016-02. 
  10. ↑ Zespół Roku – Plebiscyt FZ – Fabryka Zespołów [online] [dostęp 2019-06-13] (pol.).
  11. ↑ Wyspa.fm, Wyspa.fm – Potwory [online], wyspa.fm [dostęp 2019-06-13] (pol.).
  12. ↑ 60. KFPP Opole 2023: Ogłoszenie finalistów konkursów Debiuty i Premiery! [online], tvp.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
  13. ↑ WKZ, Opole 2023. Znamy zwycięzców koncertu "Premiery" [online], teleshow.wp.pl, 10 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-10] (pol.).
  14. ↑ Chemia – O2 [online], Discogs [dostęp 2019-06-12] (ang.).
  15. ↑ Chemia – In the Eye [online], Discogs [dostęp 2019-06-12] (ang.).
  16. ↑ Chemia – The One Inside [online], Discogs [dostęp 2019-06-12] (ang.).
  17. ↑ Chemia – Let Me [online], Discogs [dostęp 2019-06-12] (ang.).
  18. ↑ Various – AntyRadio Unplugged Najlepszy Rock Na Świecie [online], Discogs [dostęp 2019-06-13] (ang.).
  19. ↑ Barbara Radziszewska, Opowieści frontowe – Remigiusz Szuman [online], www.strefapiosenki.pl [dostęp 2019-07-26] (pol.).
  20. ↑ Kuba Płucisz I Goście – Tu Jest Mój Dom [online], Discogs [dostęp 2019-06-13] (ang.).
  21. ↑ Moonlight (2) – Nate [online], Discogs [dostęp 2019-07-26] (ang.).
  22. ↑ Moonlight – Nate [online], magazyngitarzysta.pl [dostęp 2019-07-26] (pol.).
  23. ↑ Alicja Gac, Afterload z premierą płyty „Lifeline” [online], Muzykoholicy.com, 10 lutego 2019 [dostęp 2019-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-26] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Łukasz_Drapała&oldid=73625451”