Świątynia Salt Lake

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Salt Lake Temple
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 Utah

Miejscowość

Salt Lake City

Wyznanie

mormonizm

Kościół

Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich

Położenie na mapie Utah
Mapa konturowa Utah, u góry znajduje się punkt z opisem „Salt Lake Temple”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Salt Lake Temple”
Ziemia40°46′14,45″N 111°53′31,18″W/40,770681 -111,891994
Strona internetowa

Świątynia Salt Lake – największa i najważniejsza świątynia Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, powstała w latach 1853–1893. Od pierwszych robót przy fundamentach w 1853 roku do zakończenia budowy minęło 40 lat. Została poświęcona 6 kwietnia 1893.

Świątynia została zbudowana z granitu, który wydobywano z kamieniołomu położonego 32 km od miasta, transportowano go na wozach zaprzężonych w woły. Reprezentuje ona styl neogotycki z niewieloma ozdobami i 6 iglicami. Świątynię zaprojektował Truman O. Angell.

Budowa i wnętrze Świątyni[edytuj | edytuj kod]

Mury świątyni są 5-metrowej grubości przy podstawie, ma 57 m długości i 36 m szerokości, zaś jej dwie najwyższe iglice wznoszą się na 64 m. Na jednej z nich znajduje się posąg anioła Moroniego, który miał objawić się Josephowi Smithowi, założycielowi mormonów, wraz z dwiema tabliczkami z Księgą Mormona. Posąg ze złocistej miedzi ma 3,8 m wysokości (według mormonów anioł podnosi trąbę do góry aby obwieścić drugie nadejście Chrystusa); wykonany został przez rzeźbiarza Cyrusa Dallina.

Świątynia jest otwarta wyłącznie dla mormonów. Wewnątrz znajduje się szereg reprezentacyjnych pomieszczeń (tzw. Sal Obrzędowych, Ordinance rooms), w których odbywają się kilkuetapowe ceremonie "obdarowania" (endowment, sale: Creation, Garden, Telestial, Terrestrial, Celestial), "obmywania i namaszczenia" (washing and anointing) oraz "pieczętowania" (sealing), czyli np. zawieranie małżeństw "na wieczność" ("małżeństwo niebiańskie", celestial marriage), nie tylko osób żyjących, ale również zmarłych[2].

Okolice Świątyni[edytuj | edytuj kod]

Na placu Temple Square naprzeciwko frontu Świątyni znajduje się Salt Lake Tabernacle, sala kongresowa i koncertowa z dachem w kształcie żółwia. Dach przykrywa salę o długości 76 m i szerokości 46 m; najprawdopodobniej został on zaprojektowany przez Brighama Younga, w taki sposób, aby sala zgromadzeń mogła pomieścić 7 tys. osób, zaś kolumny nie zasłaniały nikomu widoku. Aby poprawić akustykę, nad salą wzniesiono drewnianą konstrukcję wspartą na kamiennych kolumnach z przymocowanymi do nich drewnianymi kołkami i kawałkami surowej skóry bydlęcej. Całość zrobiona jest z drewna sosnowego, pomalowana w taki sposób, aby imitowało ono różne materiały, np. balkon wygląda tak, jakby wykonany był z marmuru. We wnętrzu znajdują się organy. W niedziele przy akompaniamencie organów można usłyszeć chór mormoński złożony z ponad 300 osób[3].

Na placu po przeciwnej stronie Sali Zgromadzeń (Salt Lake Assembly Hall), która jest mniejszym granitowym domem modlitwy znajduje się Pomnik Mewy (Seagull Monument), który upamiętnia ptaki, które pojawiły się, ratując zbiory pierwszych osadników przed świerszczami. Osadnicy uznali, że było to działanie Boga; upamiętnili tę historię na brązowych płaskorzeźbach na postumencie pomnika z dwiema mewami. Pomnik pochodzi z 1913 roku i jest dziełem wnuka Brighama YoungaMahonriego Younga[4].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Richard O. Cowan: 4. The Design, Construction, and Role of the Salt Lake Temple | Religious Studies Center. rsc.byu.edu. [dostęp 2018-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-14)]. Cytat: The temple was completed and ready for dedication by noon on April 5, 1893, just a few hours ahead of the deadline. (ang.).
  2. C. Nina Cutrubus, The Salt Lake Temple: A Monument to a People, University Services, 1983, s.165-166, ISBN 99780913535011
  3. C. Nina Cutrubus, The Salt Lake Temple: A Monument to a People, University Services, 1983, s.173, ISBN 99780913535011
  4. C. Nina Cutrubus, The Salt Lake Temple: A Monument to a People, University Services, 1983, s.181, ISBN 99780913535011

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rosemary Burton, Richard Cavendish, Cuda Świata- przewodnik po skarbach cywilizacji, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1992,s.164-165, ISBN 83-7073-011-6

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]