Budzionauka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budzionauka
Будзёнаўка
ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

oszmiański

Sielsowiet

Kolczuny

Populacja
• liczba ludności


1050
(2009)

Tablice rejestracyjne

4

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Budzionauka”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Budzionauka”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Budzionauka”
Ziemia54°25′20″N 25°53′58″E/54,422222 25,899444

Budzionauka (biał. Будзёнаўка; ros. Будёновка) – chutor na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie oszmiańskim, w sielsowiecie Kolczuny.

Dawniej używana nazwa – Święty Duch.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów wieś i dobra w gminie Polany, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku liczyła 178 mieszkańców w 12 domach[1]

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie oszmiańskim, w gminie miejskiej Oszmiana.

W 1931 w 48 domach zamieszkiwało 280 osób[2].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Oszmianie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Oszmianie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Oszmianie[3].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[4][5]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[6].

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

Znajduje się tu dwór Lwa Strugacza. Zbudowany na przełomie XIX i XX wieku w stylu secesyjnym przez przemysłowca Leiba Strugacza, jednego z najbogatszych Żydów na tym terenie, był on właścicielem gorzelni i fabryki drożdży w Oszmianie, był udziałowcem Browaru Lida i Ryskiej Spółki Akcyjnej[7].

Po roku 1939 roku, kiedy znacjonalizowano dom i gospodarstwo miejscowego kupca, wieś stopniowo popadała w ruinę. Ostatnim właścicielem majątku był wydział oświaty komitetu wykonawczego rejonu oszmiańskiego. Przez pewien czas mieszkały tam rodziny nauczycieli.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Święty Duch, wieś, powiat oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 699.
  2. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 30.
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1712.
  4. https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf.
  5. okupacja sowiecka ziem polskich, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-04-03].
  6. Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.
  7. Сядзібу XIX ст пад Ашмянамі рэканструявалі “па-хазяйскі” - і знішчылі гістарычны выгляд [online], Hrodna.life - навіны Гродна, 9 marca 2024 [dostęp 2024-03-09] (biał.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]