Żebry-Falbogi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żebry-Falbogi
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

pułtuski

Gmina

Gzy

Liczba ludności (2011)

157[2][3]

Strefa numeracyjna

23

Kod pocztowy

06-124[4]

Tablice rejestracyjne

WPU

SIMC

0116346[5]

Położenie na mapie gminy Gzy
Mapa konturowa gminy Gzy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Żebry-Falbogi”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Żebry-Falbogi”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Żebry-Falbogi”
Położenie na mapie powiatu pułtuskiego
Mapa konturowa powiatu pułtuskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Żebry-Falbogi”
Ziemia52°43′24″N 20°52′55″E/52,723333 20,881944[1]

Żebry-Falbogiwieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim, w gminie Gzy[5][6].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XVIII wieku Żebry należały do rodziny Ostaszewskich herbu Ostoja. Żyjący w I połowie XVIII wieku Mateusz Ostaszewski, syn Marcina i Zofii z Żebrowskich, podpisek ziemski i grodzki zakroczymski, podzielił w 1757 roku należące do niego dobra ziemskie między czterech synów z małżeństwa z nieżyjącą już wtedy Anną Falęcką: Wojciecha, Jakuba, Maurycego-Mateusza i Józefa. Wojciech dostał Kęsy i części w Zalesiu i Lenkach. Jakub, komornik ziemski zakroczymski, otrzymał Żebry-Wiatraki. Maurycemu-Mateuszowi dostały się Żebry-Falbogi. Ostatni z synów, Józef, burgrabia zakroczymski, przejął na własność dobra ziemskie Żebry-Tarały[7].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 163456
  2. Wieś Żebry-Falbogi w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-01-27], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1620 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. "Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861", opr. Elżbieta Sęczys, Warszawa 2000, s. 499; Archiwum Główne Akt Dawnych, Zakroczymskie grodzkie wieczyste nr 117, k. 10-12.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]