Żyły móżdżku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Żyły móżdżku (łac. venae cerebelli) – w anatomii człowieka naczynia żylne mózgowia odprowadzające krew z móżdżku. Wyróżnia się wśród nich żyły głębokie i powierzchowne, a także żyły dolnej (podpotylicznej), górnej (namiotowej) i przedniej (skalistej) powierzchni półkul móżdżku, oraz żyły dolnej i górnej części robaka[1][2]. Żyły głębokie przebiegają wzdłuż konarów móżdżku, odprowadzając krew z jego głębokich części. Żyły dolne półkuli móżdżku, odprowadzające krew z dolnej powierzchni półkul, biegną w stronę tylną i wpadają do zatoki poprzecznej, zatoki potylicznej i zatoki esowatej, a także w stronę boczno-przednią, gdzie uchodzą do zatok skalistych. Żyły górne półkuli móżdżku, odprowadzające krew z górnej powierzchni półkul, biegną w stronę boczną i wpadają do zatoki skalistej górnej i zatoki poprzecznej. Z powierzchni przedniej półkul móżdżku żyły prowadzą krew do zatok skalistych. Z robaka krew odpływa żyłą dolną robaka do zatoki prostej i żyłą górną robaka, kierującą się do przodu i wpadającą do żyły wielkiej mózgu, żyły wewnętrznej mózgu lub również do zatoki prostej[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 426–427, ISBN 978-83-200-4203-0.
  2. a b Przemysław Kowiański, Grażyna Lietzau, Janusz Moryś, Budowa i funkcje układu żylnego w ośrodkowym układzie nerwowym, „Udar Mózgu”, 12 (1–2), Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 36–41.