16 Cygni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
16 Cygni A/B/C
ilustracja
Dane obserwacyjne (J2000.0)
Gwiazdozbiór

Łabędź

Rektascensja

19h 41m 48,953s[1]
19h 41m 51,9720s[2]

Deklinacja

+50° 31′ 30,22″[1]
+50° 31′ 03,083″[2]

Odległość

68,75 ly (21,08 pc) /
69,18 ly (21,21 pc)[3]

Wielkość obserwowana

5,96 / 6,20m[3]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

żółte karły

Typ widmowy

G1,5V / G3V[3]

Masa

1,11 ± 0,02 /
1,02 ± 0,02 M[3]

Promień

1,243 ± 0,08 /
1,127 ± 0,007 R[3]

Metaliczność [Fe/H]

0,096 ± 0,026 /
0,052 ± 0,021[3]

Jasność

1,56 ± 0,02 /
1,28 ± 0,01 L[3]

Wiek

6,9 ± 0,3 /
6,7 ± 0,4 mld lat[3]

Temperatura

5825 ± 50 K /
5750 ± 50[3]

Alternatywne oznaczenia
Bonner Durchmusterung: BD +50°2847 / BD +50°2848
Katalog Gliesego: GJ 765.1 A / GJ 765.1 B
Katalog Henry’ego Drapera: HD 186408 / HD 186427
Katalog Hipparcosa: HIP 96895 / HIP 96901
Katalog jasnych gwiazd: HR 7503 / HR 7504
SAO Star Catalog: SAO 31898 / SAO 31899
16 Cygni A: CCDM J19418+5031A, LTT 15750, Struve 4046A, GCTP 4634.00
16 Cygni B: CCDM J19418+5031B, LTT 15751, Struve 4046B

16 Cygniukład potrójny gwiazd położony w gwiazdozbiorze Łabędzia w odległości około 69 lat świetlnych od Ziemi.

Struktura układu[edytuj | edytuj kod]

Składniki 16 Cygni A i 16 Cygni B to podobne gwiazdy, będące żółtymi karłami tak jak nasze Słońce. Są oddalone od siebie aż o 860 au[4]. Wokół 16 Cygni B krąży planeta 16 Cygni B b.

16 Cygni C jest najmniej poznanym ciałem tego układu. Wiadomo, że jest to czerwony karzeł, prawdopodobnie typu widmowego M. Krąży wokół składnika A w odległości ok. 73 au[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b 16 Cygni A w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b 16 Cygni B w bazie SIMBAD (ang.)
  3. a b c d e f g h i T. R. White et al.. Interferometric radii of bright Kepler stars with the CHARA Array: θ Cygni and 16 Cygni A and B. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 433 (2), s. 1262-1270, 2013-08-01. DOI: 10.1093/mnras/stt802. (ang.). 
  4. a b Deepak Raghavan et al.. Two Suns in The Sky: Stellar Multiplicity in Exoplanet Systems. „The Astrophysical Journal”. 646, s. 523-542, 2006-07-20. 1. DOI: 10.1086/504823. (ang.). 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]