(79360) Sila-Nunam
| |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
3 lutego 1997 |
| Numer kolejny |
79360 |
| Oznaczenie tymczasowe |
1997 CS29 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
43,9391 au |
| Mimośród |
0,0111 |
| Peryhelium |
43,4485 au |
| Aphelium |
44,4295 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
291 lat 95 dni |
| Inklinacja |
2,24° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
243 + 230 km |
| Masa |
1,1×1019 kg |
| Średnia gęstość |
0,8 g/cm3 |
| Albedo |
5,5 (łączne)[1] |
| Jasność absolutna |
5,16m |
| Średnia temperatura powierzchni |
42 K |
| Satelity naturalne |
planetoida podwójna |
(79360) Sila-Nunam – podwójna planetoida transneptunowa okrążająca Słońce w ciągu 291 lat i 95 dni w średniej odległości 43,94 au. Została odkryta 3 lutego 1997 roku przez zespół astronomów Jane Luu, Davida Jewitta, Chada Trujillo oraz Jun Chen w obserwatorium na Mauna Kea. Nazwa tych grawitacyjnie powiązanych ze sobą planetoid pochodzi od Sili - boga nieba, pogody oraz siły życiowej oraz Nunam - bogini ziemi oraz żony Sili w mitologii Inuitów.
Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (79360) 1997 CS29.
Składniki planetoidy Sila-Nunam mają średnicę około 243 km (Sila) oraz ok. 230 km (Nunam). Okrążają się wzajemnie z okresem obiegu około 12,51 dni[2] .
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Magnitudes & Colors [online], www.physics.nau.edu [dostęp 2017-11-21] (ang.).
- ↑ ekonews092 (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- (79360) Sila-Nunam w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Diagram orbity (79360) Sila-Nunam w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Dane o układzie (79360) Sila-Nunam w bazie danych Johnstonsarchie
- (79360) Sila-Nunam w bazie Minor Planet Center (ang.)