Skrzydłorzech japoński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MalarzBOT (dyskusja | edycje) o 06:50, 7 mar 2021. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Skrzydłorzech japoński
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bukowce

Rodzina

orzechowate

Rodzaj

skrzydłorzech

Gatunek

skrzydłorzech japoński

Nazwa systematyczna
Pterocarya rhoifolia Siebold & Zucc.
Fl. Jap. 141 141 1845[3]
Synonimy
  • Pterocarya sorbifolia Siebold & Zucc[3].
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Skrzydłorzech japoński (Pterocarya rhoifolia Siebold & Zucc.) – gatunek drzewa z rodziny orzechowatych. Występuje naturalnie w Japonii (jest tam jednym z najwyższych drzew)[5][6] oraz we wschodniej części prowincji Szantung we wschodnich Chinach[7]. Rośnie w lasach nad strumieniami i rzekami, często jako dominant w różnych zespołach łęgowych[8].

Długie zwisające owocostany
Kora

Morfologia

Pokrój
Na stanowiskach naturalnych dorasta do 30 m wysokości[7], lecz w Polsce jedynie do 10 m[6]. Ma szeroką koronę[5].
Pąki
Pąki posiadają 2 bądź 3 ciemnobrązowe łuski, które opadają podczas zimy[5].
Liście
Liście nieparzystopierzaste o długości zwykle do 25 cm, rzadko do 40 cm[7]. Składają się listków w liczbie od 11 do 21, osadzonych na krótkich ogonkach – do 1,5 mm długości (tylko listek końcowy osadzony na ośce o długości 1,5 do 2 cm). Listki owalne do lancetowatych, o nasadzie klinowatej lub zaokrąglonej, na końcu długo zaostrzone. Osiągają od 6 do 12 cm długości i 1,5 do 4 cm szerokości. Bardzo drobno owłosione od spodu, niekiedy jedynie z kępkami włosków w kątach nerwów. Ogonki liściowe są obłe, o długości 3–7 cm, omszone i nie oskrzydlone[5][7].
Kwiaty
Drobne, zebrane w długie, zwisające kłosy o długości 20–30 cm (rzadko do ok. 50 cm) i owłosionej osi[7].
Owoce
Gładkie orzeszki o średnicy 8–9 mm z dwoma półokrągłymi skrzydełkami[7].
Gatunki podobne
Przypomina skrzydłorzecha kaukaskiego, od którego odróżniają go odpadające na początku zimy łuski okrywające pąki i węższe skrzydełka na orzeszkach[6].

Biologia

Fanerofit. Preferuje stanowiska w pełnym nasłonecznieniu. Roślina szybkorosnąca. Dobrze rośnie na glebie kwaśnej bądź obojętnej. Jest mrozoodporny (6B-8B strefa mrozoodporności), lecz może być uszkadzany przez późne przymrozki. Źle znosi suszę[6][9]. Kwitnie w maju, owocuje od czerwca do lipca[7]. Osiąga wiek ok. 150 lat[8].

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-08] (ang.).
  3. a b Pterocarya rhoifolia. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2011-11-20]. (ang.).
  4. Pterocarya rhoifolia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. a b c d Johnson O., More D.: Drzewa. Warszawa: Multico, 2009, s. 172. ISBN 978-83-7073-643-9.
  6. a b c d ogrodnick.pl: Skrzydłorzech japoński. [dostęp 2011-11-20]. (pol.).
  7. a b c d e f g Pterocarya rhoifolia. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2011-11-20]. (ang.).
  8. a b Hitoshi Sakio, Toshikazu Tamura: Ecology of riparian forests in Japan: disturbance, life history and regeneration. Springer, 2008, s. 317.
  9. IBRO: Skrzydłorzech japoński / Pterocarya rhoifolia. [dostęp 2011-11-20]. (pol.).