Abram Wielikoriecki
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: chirurgia i onkologia | |
| Alma Mater | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Abram Nikołajewicz Wielikoriecki (ur. 7 maja 1892 w miejscowości Nowinskoje k. Nowego Niekouzu w guberni jarosławskiej, zm. 4 maja 1979 w Moskwie) – rosyjski lekarz chirurg, onkolog, doktor habilitowany nauk medycznych (1939), profesor (1940), autor podręczników medycznych[1], weteran wojenny, absolwent Uniwersytetu Medycznego im. I.M. Sieczenowa. Za zasługi dla rozwoju rosyjskiej medycyny został odznaczony Orderem Lenina oraz Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia w 1916 roku na Uniwersytecie Medycznym im. I.M. Sieczenowa. W trakcie I wojny światowej służył w Twerze jako lekarz pułkowy. W 1917 roku pracował na wydziale anatomii topograficznej i chirurgii operacyjnej w moskiewskiej Wyższej Szkole Żeńskiej. Podczas wojny domowej brał udział w obronie Carycyna, gdzie dosłużył się stopnia starszego lekarza Brygady Artylerii. W latach 1920 – 1922 pracował w szpitalu w Carycynie na stanowisku kierownika oddziału chirurgii. W latach 1922-1924 był asystentem naukowym w Instytucie Kształcenia Zaawansowanego Lekarzy kierowanego przez moskiewski szpital znajdujący się przy Cerkwi Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Moskwie. Do 1924 roku pracował jako starszy pracownik naukowy Moskiewskiego Instytutu Naukowego oraz szef studiów medycznych na Uniwersytecie medycznym w Riazaniu (pierwotnie 3 i 4 Moskiewski Instytut Naukowy przeniesione do Riazania w latach 50 XX w.[2]).
W latach 1927-1941 pracował jako docent (doktor habilitowany) w Katedrze Chirurgii w Moskiewskim Instytucie Medycznym i w tym samym czasie był zastępcą dyrektora naukowego. W latach 1927-1940 był dziekanem wspomnianej jednostki naukowej. W latach 1941-1943 wspólnie z Instytutem został ewakuowany w związku z działaniami wojennymi. W tym czasie był szefem wydziału chirurgii ogólnej. Po powrocie z ewakuacji w 1943-1951 był profesorem Katedry Chirurgii Moskiewskiego Instytutu Medycznego i dziekanem Moskiewskiego Instytutu Medycznego powstałego przy Ministerstwie Zdrowia RFSRR. W latach 1951- 1961. pełnił funkcję szefa Kliniki Chirurgii Ogólnej w Pierwszym Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym im. I.M. Sieczenowa. Od 1962 pełnił funkcję konsultanta naukowego w Ministerstwie Kontroli Zdrowia RFSRR.
Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]
W pracy zawodowej Abram Nikołajewicz Wielikoriecki poświęcił się problemom diagnostyki i leczenia nowotworów złośliwych żołądka, przełyku, wątroby oraz trzustki. Do jego zainteresowań należały również urazy rolne, leczenie złamań i chronicznych nieswoistych chorób płuc, zapobieganie powikłaniom pooperacyjnym, diagnozowanie i terapia stanów krytycznych. Zaproponował nowe metody leczenia operacyjnego złamań kręgosłupa i barku. Opracował oryginalną metodę do usuwania dużych fragmentów wątroby. Pod przewodnictwem Abrama Wielikorieckiego odbyły się pierwsze w Rosji badania na temat chirurgii trzustki i chirurgicznym leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego na podstawie techniki pankreatoduodenektomii. Przeprowadzał badania dotyczące zapobieganiu problemom hipoproteinemii u pacjentów chirurgicznych oraz choroby zakrzepowo-zatorowej w okresie pooperacyjnym.
Był autorem podręczników dla szkół medycznych, lekarzy, pracowników medycznych oraz redaktorem naczelnym pisma Asystent medyczny i położna.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Podręcznik chirurgii. w.bibliotece.pl. [dostęp 2016-05-21]. (pol.).
- ↑ Ryazan State Medical University named after academician I.P. Pavlov: RSMU at a Glance. [w:] University [on-line]. www.rzgmu.ru, 2016. [dostęp 2016-05-15]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Абрам Николаевич ВЕЛИКОРЕЦКИЙ. [w:] Преподаватели [on-line]. 1biografia, 2011-12-24. [dostęp 2017-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ros.).