Adam Falkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Falkiewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1980
Warszawa

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

21 maja 2007
Warszawa

Przyczyna śmierci

samobójstwo

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor

Adam Falkiewicz (ur. 4 stycznia 1980 w Warszawie, zm. 21 maja 2007 tamże[1]) – polski kompozytor.

Nauka i praca[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze lekcje kompozycji pobierał prywatnie w latach 1996–1999 u Włodzimierza Kotońskiego. Był absolwentem Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia[2]. W latach 1999–2003 studiował kompozycję w Królewskim Konserwatorium w Hadze (Holandia) m.in. u takich profesorów jak Louis Andriessen, Diderik Wagenaar i Gilius van Bergejk. W latach 2002–2003 był stażystą w Institut de Recherche et Coordination Acoustique/Musique przy Centrum Pompidou w Paryżu[3].

W 2001 współuczestniczył wraz z Luciano Berio i Louisem Andriessenem w projekcie bachowskim Unii Europejskiej realizując zamówienie na utwór oparty na Die Kunst der Fuge. Rok później brał udział w kursach kompozytorskich we Francji, gdzie jego wykładowcami byli Brian Ferneyhough oraz Jonathan Harvey. W sezonie 2003/2004 był artystą rezydentem Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie.

Wykonania[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze za życia jego utwory wykonywane były w Polsce, Francji, Holandii, Niemczech, na Węgrzech, w Wielkiej Brytanii, Włoszech oraz w Stanach Zjednoczonych przez takie zespoły, jak Nieuw Ensemble, Marten Altena Ensemble, Orkiestra Muzyki Nowej oraz Radiową Orkiestrę Symfoniczną w Warszawie[4].

Współpraca artystyczna[edytuj | edytuj kod]

Jako muzyk współpracował także z innymi artystami. Między innymi z Lukasem Gloorem i Bożenną Biskupską, tworząc muzykę do ich instalacji i performance'ów. A także z Mają Kleczewską, Michałem Kotańskim oraz Krzysztofem Warlikowskim będąc autorem muzyki do ich filmów i sztuk teatralnych.

Ważniejsze nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Ważniejsze kompozycje[edytuj | edytuj kod]

  • Fuoco – na klarnet i organy (1994)
  • The Deep of the Wood – na klarnet i żywą elektronikę (1994)
  • I Lock My Door Upon Myself – na 15 instrumentów smyczkowych (1999)
  • Hypnos – utwór radiowy na taśmę (1999)
  • Manitou – na dwa flety traverso, dwa flety współczesne i dwa fortepiany (1999)
  • Counterpoint Seven – na orkiestrę i live electronics (2001)
  • Schwarz Weiss Grau – na video i taśmę kwadrofoniczną (2001)
  • Spatial Counterpoint – dla trzydziestu wykonawców (2001)
  • Canto to Ezra Pound – na orkiestrę kameralną i taśmę kwadrofoniczną (ADAT) (2002)
  • Trois Chants d’une Anomalie – Chant I – na tenor, obój, gitarę, harfę, skrzypce i wiolonczelę (2002)
  • Altitude 4810 – na taśmę kwadrofoniczną (2003)
  • ESH – na klarnet, puzon i wiolonczelę (2004)
  • Why am I talking to myself, is it the only alternative for being silent? – na skrzypce, klarnet, perkusję i fortepian preparowany (2004/2005)
  • Pieśni Admeta – na kontratenor, klarnet, puzon i wiolonczelę (2005)

Informacje dodatkowe[edytuj | edytuj kod]

  • 1 lipca 2007 w Akademii Muzycznej w Warszawie, z inicjatywy Związku Kompozytorów Polskich, odbył się pośmiertny koncert upamiętniający sylwetkę tego kompozytora.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]