Aerozol gaśniczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aerozol gaśniczy – środek do gaszenia pożarów wytwarzany w wyniku reakcji spalania ciała stałego w specjalnych generatorach aerozolu.

Działanie[edytuj | edytuj kod]

Zasada działania aerozoli gaśniczych opiera się na przerwaniu łańcucha reakcji fizyko-chemicznych spalania, poprzez związanie wolnych rodników palenia z wysoce wydajnym i efektywnym aerozolem gaśniczym powstałym z przekształcenia materiału stałego. Metoda ta nie zmniejsza poziomu tlenu w powietrzu oraz pozostawia śladową ilość zanieczyszczeń.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Zastosowanie aerozoli gaśniczych jest uniwersalne i spełnia wymogi większości zastosowań. Generatory Aerozolu Gaśniczego mogą być częścią stałego systemu przeciwpożarowego (SUG) lub stanowić samodzielne urządzenie gaśnicze.

Znajdują również zastosowanie podczas pożarów w archiwach i zabytkach (zwłaszcza z utrudnionym dostępem), przemyśle zbrojeniowym oraz na morzu[2][3].

Cechy[edytuj | edytuj kod]

  • posiadają w pełni automatyczny i niezależny system detekcji i aktywacji (możliwość aktywacji ręcznej, termicznej, elektrycznej);
  • nie są zależne od zewnętrznego źródła zasilania elektrycznego i/lub ciśnieniowego;
  • nie wymagają instalacji hydraulicznych, systemu pomp i zbiorników ciśnieniowych (nie podlegają pod nadzór UDT);
  • mają długi czas użytkowania i niezmienną efektywność w czasie;
  • mają stałą wydajność niezależną od temperatury i wilgotności;
  • pracują w zakresie temperatur od –40 °C do +50 °C i wilgotności do 98%;
  • podczas działania nie wypierają tlenu z pomieszczenia;
  • nie są zbiornikami ciśnieniowymi, co oznacza, że mogą znajdować się bezpośrednio w ogniu nie powodując zagrożenia wybuchem;
  • mimo iż nie zawierają substancji korozjotwórczych, w środowisku wodnym osiągają pH 8-10, co może uszkodzić materiały i aparaturę wrażliwą na wysokie pH;
  • ze względu na zasadowy odczyn aerozoli osiadających po wyładowaniu nie zaleca się ich stosowania w pomieszczeniach typu „clean room”;
  • powodują znaczne ograniczenie widoczności mogące powodować problemy przy ewakuacji;
  • wysokie temperatury w strumieniu podczas wyładowania mogą powodować poparzenia;
  • w produktach powstających przy wytwarzaniu aerozolu występują takie substancje jak: amoniak, tlenki azotu, tlenek węgla, cyjanowodór. Substancje te mają szkodliwe działanie na organizm człowieka;
  • podczas wyładowania występuje konieczność wyłączenia urządzeń klimatyzacyjnych, których filtry wychwytują aerozol pomniejszając jego skuteczność gaśniczą;

Atesty i certyfikaty[edytuj | edytuj kod]

Generatory aerozolu gaśniczego są zaakceptowane do stosowania w gaszeniu pożarów na podstawie normy unijnej:

  • CEN/TR 15276-1 Fixed firefighting systems – Condensed aerosol extinguishing systems – part. 1: Requirements and test methods for components
  • CEN/TR 15276- 2 Fixed firefighting systems – Condensed aerosol extinguishing systems – Part 2: Design, installation and maintenance).

Generatory Aerozolu Gaśniczego posiadają:

  • atest PZH nr PZH/HT-2059/2006;
  • dobrowolny certyfikat zgodności Polskiego Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej nr 2475/2007;
  • oraz certyfikat Laboratorium Wysokich Napięć Instytutu Energetyki w Warszawie dopuszczający AGS do gaszenia urządzeń o napięciu znamionowym do 36 kV.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. CNBOP – sprawozdanie z badań Nr 2816/BT/06
  2. MSC.1/Okólnik 1270 z czerwca 2008 roku
  3. Norma ISO/DIS 15779 – Condensed-aerosol fire-extinguishing systems – Physical properties and system design – General requirements. (Urządzenia gaśnicze na skondensowany aerosol – Właściwości fizyczne i projektowanie urządzeń – Wymagania Ogólne)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]