Afroślepce
| Tachyoryctini | |||
| G.S. Miller & Gidley, 1918[1] | |||
 Przedstawiciel plemienia – afroślepiec somalijski (T. splendens) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię |
afroślepce | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Tachyoryctes Rüppell, 1835 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Rodzaje | |||
| |||
Afroślepce[4] (Tachyoryctini) – plemię ssaków z podrodziny bambusowców (Rhizomyinae) w obrębie rodziny ślepcowatych (Spalacidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Plemię obejmuje gatunki występujące w Afryce[5].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do plemienia należy jeden występujący współcześnie rodzaj[6][5][4]:
- Tachyoryctes Rüppell, 1835 – afroślepiec
Opisano również rodzaje wymarłe:
- Eicooryctes Flynn, 1982[7] – jedynym przedstawicielem był Eicooryctes kaulialensis Flynn, 1982
- Kanisamys Wood, 1937[8]
- Nakalimys Flynn & Sabatier, 1984[9] – jedynym przedstawicielem był Nakalimys lavocati Flynn & Sabatier, 1984
- Pronakalimys Tong Haiyan & Jaeger, 1993[10] – jedynym przedstawicielem był Pronakalimys andrewsi Tong Haiyan & Jaeger, 1993
- Protachyoryctes Hinton, 1933[11]
- Rhizomyides Bohlin, 1946[12]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b G.S. Miller & J.W. Gidley. Synopsis of the supergenerie groups of rodents. „Journal of the Washington Academy of Sciences”. 8, s. 437, 1918. (ang.).
- ↑ J. Chaline, P. Mein & F. Petter. Les grandes lignes d’une classification évolutive des Muroidea. „Mammalia”. 41 (3), s. 250, 1977. DOI: 10.1515/mamm.1977.41.3.245. (fr.).
- ↑ M.C. McKenna & S.K. Bell: Classification of mammals above the species level. Nowy Jork: Columbia University Press, 1997, s. 173. ISBN 978-0-231-11013-6. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 231–232. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 328. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-01]. (ang.).
- ↑ L.J. Flynn. Systematic revision of Siwalik Rhizomyidae (Rodentia). „Geobios”. 15 (3), s. 350, 1982. DOI: 10.1016/S0016-6995(82)80084-3. (ang.).
- ↑ A.E. Wood. Fossil rodents from the Siwalik beds of India. „The American journal of science”. Fifth series. 34 (199), s. 66, 1937. DOI: 10.2475/ajs.s5-34.199.64. (ang.).
- ↑ L.J. Flynn & M. Sabatier. A muroid rodent of Asian affinity from the Miocene of Kenya. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 3 (3), s. 161, 1984. DOI: 10.1080/02724634.1984.10011970. (ang.).
- ↑ H. Tong & J.-J. Jaeger. Muroid rodents from the Midle Miocene Fort Ternan locality (Kenya) and their contri- bution to the phylogeny of Muroids. „Palaeontographica”. Abteilung A. 229 (1–3), s. 56, 1993. (ang.).
- ↑ M.A.C. Hinton. Diagnoses of new genera and species of rodents from Indian Tertiary deposits. „The Annals and Magazine of Natural History”. Tenth series. 12 (72), s. 620, 1933. DOI: 10.1080/00222933308673728. (ang.).
- ↑ A.B. Bohlin. The Fossil Mammals from the Tertiary Deposit of Taben-buluk, Western Kansu: Part II. Simplicidentata, Carnivora, Artiodactyla, Perissodactyla and Primates. „Sino-Swedish Expedition Publication”. 6 (4), s. 68, 1946. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):