Agaricus subfloccosus
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Agaricus subrufescens |
| Nazwa systematyczna | |
| Agaricus subrufescens (J.E. Lange) Hlaváček C.C.H. 28 (4-6): 67 (1951) | |
Agaricus subrufescens (J.E. Lange) Hlaváček – gatunek grzybów należący do rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Agaricus, Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1926 r. Jakob Emanuel Lange nadając mu nazwę Psalliota hortensis f. subfloccosa. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1951 r. Jiří Hlaváček[1].
- Agaricus subfloccosus (J.E. Lange) Pilát 1951
- Agaricus subfloccosus (J.E. Lange) Hlaváček 1951 var. subfloccosus
- Psalliota hortensis f. subfloccosa J.E. Lange 1926
- Psalliota subfloccosa J.E. Lange 1940
- Psalliota subfloccosa (J.E. Lange) J.E. Lange 1938[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
O średnicy 5–8 cm, grubomięsisty, początkowo półkulisty, potem płaskowypukły, czasami lekko wgłębiony w środku. Powierzchnia matowa, biała, jasnobrązowa, ciemniejsza w środku, gładka lub włókienkowata z drobnymi, jasnorudymi łuskami i drobnymi, lekkimi, kłaczkowatymi drobinkami osłony rozsianymi na obwodzie. Brzeg podwinięty, falisty, z fragmentami lub bez fragmentów osłony[3].
Wolne, cienkie, gęste, początkowo bladoróżowe, potem ciemnobrązowy. Ostrza jasne, sterylne[3].
Wysokość 2–4,5 cm, centralny, cylindryczny, często bulwiasto rozszerzony u nasady, początkowo pełny, potem pusty. Powierzchnia biała, później przechodząca w szaroczerwonordzawą, z białymi, kłaczkowatymi resztkami osłony. Pierścień w górnej części trzonu biały, niżej oprószony[3].
Białawy, po uszkodzeniu czerwieniejący, o nieprzyjemnym zapachu mrówek[3].
- Cechy mikroskopowe
Podstawki 22–30 × 6–10 μm, maczugowate, czterozarodnikowe. Sterygmy o długości 3 µm. Cheilocystydy 25–55 × 7–13 µm, szeroko maczugowate, wydłużone, nieamyloidalne. Pleurocystyd brak. Bazydiospory 5–7,2 × 3,5–4 µm, szeroko jajowate, owalne, brązowe, gładkie, z boczną wnęką (hilum)[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Ameryce Północnej, Europie i Australii[4]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez W. Wojewodę wykazie wielkowocnikowych grzybów Polski[5], ale jego aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów[6].
Grzyb naziemny saprotroficzny. Występuje w lasach iglastych, często pod świerkami, owocniki od lipca do października[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2015-12-16] (ang.).
- ↑ a b c d e Maria N. Lacheva, Georgi T. Stoichev, New species of the genus Agaricus (Agaricaceae) for Bulgaria, „Mycologia Baltanica” (1), 2004, s. 35–40 [dostęp 2023-12-03] (ang.).
- ↑ Występowanie Agaricus subrufescens na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2013-03-05] (ang.).
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 32–38, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Aktualne stanowiska Agaricus subrufescens w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2013-03-05] (pol.).
- ↑ E. Gerhardt, Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2.