Agostino Mascardi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agostino Mascardi
Ilustracja
Gian Lorenzo Bernini: Portret Agostino Mascardi. École nationale supérieure des beaux-arts
Data i miejsce urodzenia

2 września 1590
Sarzana

Data i miejsce śmierci

6 marca 1658
Sarzana

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

literatura

Agostino Mascardi (ur. 2 września 1590 w Sarzanie; zm. 1640 tamże) – włoski profesor retoryki, pisarz i słynny mówca swoich czasów. Według Gabriela Naudé Mascardi był jednym z najwybitniejszych pisarzy rzymskich swoich czasów[1].

Agostino Mascardi, mianowany profesorem retoryki na Uniwersytecie Rzymskim przez papieża Urbana VIII, osiągnął wysoką reputację dzięki 14 pismom, ale przede wszystkim dzięki Trattati cinque dell’arte istorica, które omawiało metodę historyczną z perspektywy ściśle retorycznej. Mascardi był także autorem słynnej Congiura del conte Giovanni Luigi de’ Fieschi (1629).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Fernand Braudel: Der Historiker als Menschenfresser: über den Beruf des Geschichtsschreibers. Wagenbach, 1990, s. 98. ISBN 978-3-8031-2187-5.