Aleksandr Grieczaninow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Grieczaninow
Александр Тихонович Гречанинов
ilustracja
Imię i nazwisko

Aleksandr Tichonowicz Grieczaninow

Data i miejsce urodzenia

25 października 1864
Moskwa

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 1956
Nowy Jork

Gatunki

muzyka poważna, muzyka romantyczna

Zawód

kompozytor

podpis

Aleksandr Tichonowicz Grieczaninow (ros. Александр Тихонович Гречанинов; ur. 25 października 1864 w Moskwie, zm. 3 stycznia 1956 w Nowym Jorku)[1]rosyjski kompozytor romantyczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był uczniem Siergieja Taniejewa i Nikołaja Rimskiego-Korsakowa w konserwatoriach w Moskwie i Petersburgu. W roku 1925 opuścił Rosję, do 1939 roku przebywał w Paryżu, następnie wyemigrował do Stanów Zjednoczonych[1].

Twórczość Grieczaninowa nawiązuje do tradycji muzyki rosyjskiej(inne języki). Największą popularność zdobyła jego muzyka religijna oraz miniatury fortepianowe, zwłaszcza przeznaczone dla dzieci. Pisał także opery (m.in. 3 opery dziecięce), utwory kameralne, symfonie (5) oraz koncert wiolonczelowy i skrzypcowy[1].

Wybrane utwory[edytuj | edytuj kod]

Szczegóną popularność zdobyły utwory religijna kompozyta. Napisał wiele utworów dla liturgii prawosławej, np.

  • Liturgia św. Jana Chrysostoma nr 1, op. 13 (1897)
  • Liturgia Wigilii Bożego Narodzenia op. 19 (1898), na podwójny chór mieszany SSAATTBB
  • Liturgia św. Jana Chrysostoma nr 2, op. 29 (1902)
  • Liturgia Domestica (Liturgia św. Jana Chrysostoma nr 3), op. 79 (1917)
  • Liturgia św. Jana Chrysostoma nr 4, op. 177 (1943)
  • Utwory na Wielki Tydzień (Страстная седмица) op. 58 (1911)
  • Całonocne czuwanie (Всенощное бдение, op. 59 (1912)

Pozostawił też utwory dla liturgii katolickiej, np.:

  • Missa oecumenica op. 142 (1939) na solistów, chór mieszany, organy i orkiestrę;
  • Missa festiva op. 154 (1937) na chór i organy;
  • Missa Et in terra pax op. 166 (1942) na chór i organy;
  • Missa Sancti Spiritus op. 169 (1943) na chór i organy;
  • 5 Motetów op. 155 (1937) na chór i organy:
  1. Ave Verum
  2. Ave Maria
  3. Tantum Ergo
  4. Laudate Dominum
  5. Cantate Domino
  6. Tu es Petrus

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Jarzębska 1987 ↓, s. 155.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]