Alfred Vogel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfred Vogel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1829
Monachium

Data i miejsce śmierci

9 października 1890
Monachium

profesor nauk medycznych
Specjalność: pediatria
Alma Mater

Uniwersytet Fryderyka Wilhelma w Berlinie
Uniwersytet w Würzburgu

Doktorat

1852

Habilitacja

1855

Profesura

1866

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet w Dorpacie
Uniwersytet w Monachium

Bernhard Alfred Heinrich Adolph von Vogel (ur. 31 marca 1829 w Monachium, zm. 9 października 1890 tamże) – niemiecki lekarz pediatra, radca stanu, profesor Uniwersytetu w Dorpacie, profesor nadzwyczajny i honorowy Uniwersytetu Ludwika i Maksymiliana w Monachium, autor wielokrotnie wznawianego podręcznika chorób dziecięcych (przetłumaczonego na język angielski, włoski, hiszpański, duński, rosyjski i francuski).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem chemika Heinricha Augusta von Vogela (1778–1867) i Marii z domu Schlichtegroll. Jego bratem był chemik August Vogel (1817–1889). Ukończył Wilhelmsgymnasium w rodzinnym mieście w 1846 roku[1]. Następnie studiował medycynę na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium, Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie oraz Uniwersytecie Juliusza i Maksymiliana w Würzburgu. Jego nauczycielami byli Schönlein, Traube, Romberg, Langenbeck, Jüngken i Virchow[2]. Tytuł doktora medycyny otrzymał w Monachium w 1852 roku.

Od 1852 do 1855 asystent w klinice Karla von Pfeufera. W 1855 roku habilitował się. Od 1866 profesor nadzwyczajny patologii szczegółowej i kierownik kliniki Uniwersytetu w Dorpacie. W 1886 opuścił katedrę i powrócił do rodzinnego Monachium, gdzie został profesorem honorowym. Był jednym z redaktorów czasopisma „Medicinisch-chirurgische Monatshefte”.

30 lipca 1862 roku w Monachium ożenił się ze śpiewaczką bawarskiego dworu Josefine Hefner (1829–1907).

Zmarł w 1890 roku w Monachium (sekcja wykazała tętniaka prawdziwego serca). Wspomnienia pośmiertne poświęcili mu Karl Dehio i Hermann Kerschensteiner[3][4].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Beiträge zur Lehre von der Rhachitis. Erlangen: J. J. Palm u. E. Enke, 1853
  • Klinische Untersuchungen über den Typhus auf der zweiten medicinischen Abtheilung des allgemeinen Krankenhauses zu München. Erlangen: F. Enke, 1853
  • Harnuntersuchungen nach Liebig's neuer Methode, 1853
  • Lehrbuch der Kinderkrankheiten. F. Enke, Erlangen 1860
    • Philipp Biedert: Lehrbuch der Kinderkrankheiten. 11 Auflage. Stuttgart: Enke, 1894
    • Philipp Biedert, Rudolf Fischl: Lehrbuch der Kinderkrankheiten. 12 Auflage. Stuttgart: Enke, 1902
    • (tłum. Giustino Filippone) Trattato delle malattie dei bambini. Napoli: N. Jovene, 1871
    • (tłum. D. J. Pérez Obon, D. J. Gonzalez Hidalgo): Tratado elemental de las enfermedades de la infancia. Madrid, 1872
    • (tłum. Louis Culmann, Ch. Sengel) Traité élémentaire des maladies de l’enfance. Paris: Lauwereyns, 1872
    • (tłum. A. Drielsma) Leerboek der kinderziekten. Zwolle: Ten Cate, 1862
    • (tłum. S.Z. Serebrennikow): Руководство к детским болезням, совершенно обработанное по 8 изданию руководства проф. А. Vogel`я. СПб. Издание журнала Практическая медицина, 1897
  • Eine neue Milchprobe. F. Enke, Erlangen 1862
  • Beiträge zur physicalischen Untersuchung der Lungen kleiner Kinder, 1870
  • Krankheiten der Lippen und der Mundhöhle. W: Handbuch der speciellen Pathologie und Therapie, Band 7. Leipzig 1874
  • Angeborener Etat criblé des Kleinhirns. Deutsches Archiv für klinische Medizin, 1876

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leitschuh M: Die Matrikeln der Oberklassen des Wilhelmsgymnasiums in München. München 1970-1976 Bd. 4, s. 36
  2. Cyclopaedia of the practice in medicine
  3. Dehio. Professor Dr. Alfred Vogel†. St. Petersburger medizinische Wochenschrift 7, s. 363, 1890
  4. Kerschensteiner H. Dr. Alfred Vogel†. Münchener medizinische Wochenschrift 38, s. 289–290, 1891

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]