Alina Kietlińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alina Kietlińska
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1911
Warszawa

Data i miejsce śmierci

5 lipca 1974
Warszawa

doktor nauk humanistycznych
Specjalność: historia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1961 – historia
Instytut Historii Kultury Materialnej PAN

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Alina Maria Kietlińska (ur. 30 czerwca 1911 w Warszawie, zm. 5 lipca 1974 tamże) – polska archeolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu gimnazjum im. Emilii Plater studiowała na Uniwersytecie Warszawskim, od 1936 przez dwa lata pracowała jako wolontariusz w muzealnych pracowniach konserwatorskich. W 1937 uzyskała dyplom magistra filozofii, a następnie prowadziła prace badawcze na Górze Zamkowej w Wilnie[1].

Podczas wybuchu II wojny światowej przebywała w Warszawie, kontynuowała naukę na tajnych kursach uniwersyteckich prof. Włodzimierza Antoniewicza, gdzie przygotowywała pod jego kierunkiem doktorat. Podczas powstania warszawskiego materiały te przepadły.

Po wyzwoleniu stolicy, w marcu 1945 zgłosiła się do Państwowego Muzeum Archeologicznego, gdzie zajęła się zabezpieczaniem zbiorów, a następnie działaniami rewindykacyjnymi. W 1947 została powołana na stanowisko konserwatora zabytków archeologicznych w województwie warszawskim i kieleckim, od 1958 do przejścia na emeryturę w 1973 kierowała Działem Epoki Żelaza. W 1961 w Instytucie Historii Kultury Materialnej PAN obroniła doktorat, tematem pracy była struktura społeczna ludności kultury przeworskiej. Prowadziła wykłady na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, była autorką wielu rozpraw i monografii stanowisk archeologicznych. Należała do zespołu redakcyjnego i była współautorką V tomu Syntezy pradziejów ziem polskich, który był opracowywany w Instytucie Historii Kultury Materialnej PAN. Działała w Związku Zawodowym Pracowników Kultury, Stowarzyszeniu Historyków Sztuki oraz w Polskim Towarzystwie Archeologicznym[2].

Zmarła w Warszawie, pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 217-6-15)[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alina Kietlińska (1911–1974), Lietuvos archeologijos draugija
  2. Teresa Dąbowska, Z żałobnej karty - Alina Kietlińska, Wiadomości Archeologiczne nr 3/1974
  3. a b c Cmentarz Stare Powązki: ALEKSANDRA KIETLIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-12-15].
  4. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.