Alojzy Janowicz
| |
| podpułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia |
1792 lub 1793 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Odznaczenia | |
| |
Opcjonalne parametry Alojzy Janowicz herbu Radwan (ur. 1792 (1793) w Zaosiu lub Nowogródku, zm. 1849 we Francji) – polski wojskowy; podpułkownik, dowódca 13. Pułku Ułanów.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczestnik kampanii napoleońskiej od 1812. Razem z korpusem Charlesa Lallemanda znalazł się w Danii.
Do kraju powrócił w 1814 i wstąpił do 3. Pułku Ułanów Królestwa Kongresowego. W czasie powstania listopadowego służył w korpusie gen. Henryka Dembińskiego. Z 13 Pułkiem dotarł do Warszawy. Prowadził boje osłonowe w dorzeczu Wisły i Bugu. Wraz z gen. Maciejem Rybińskim przeszedł do Prus.
Po upadku powstania wyemigrował do Francji. Od 1837 członek Zjednoczenia Emigracji Polskiej.
Otrzymał dyplom Dobrze Zasłużonego Ojczyźnie. Odznaczony Krzyżem Złotym (16 marca 1831) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari (17 września 1831).
Pochowany na Cmentarzu Montmartre.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Polacy pochowani na cmentarzu Montmartre oraz Saint-Vincent i Batignolles w Paryżu, praca zbiorowa pod red. Andrzeja Biernata i Sławomira Górzyńskiego, Warszawa 1999
- Działacze Wielkiej Emigracji
- Janowiczowie herbu Radwan
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari (powstanie listopadowe)
- Odznaczeni Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari (powstanie listopadowe)
- Polacy we Francji 1795–1918
- Pochowani na Cmentarzu Montmartre w Paryżu
- Polscy uczestnicy wojen napoleońskich
- Powstańcy listopadowi
- Urodzeni w 1792
- Zmarli w 1849