Ambasada Stanów Zjednoczonych w Pekinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ambasada Stanów Zjednoczonych w Pekinie
Embassy of the United States of America in Beijing
Logo
Ilustracja
Siedziba ambasady
Państwo

 Chińska Republika Ludowa

Siedziba

Pekin

Ambasador

Nicholas Burns

Adres
No. 55 An Jia Lou Lu 100600
Położenie na mapie Pekinu
Mapa konturowa Pekinu, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Ambasada Stanów Zjednoczonych w Pekinie”
Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ambasada Stanów Zjednoczonych w Pekinie”
Ziemia39°57′11,4″N 116°27′37,1″E/39,953167 116,460306
Strona internetowa

Ambasada Stanów Zjednoczonych w Pekinie (ang. Embassy of the United States of America in Beijing, chiń. 美国驻华大使馆) – misja dyplomatyczna Stanów Zjednoczonych Ameryki w Chińskiej Republice Ludowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Do 1949[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze kontakty dyplomatyczne amerykańsko-chińskie sięgają XVIII w. i ograniczają się do misji konsularnych w chińskich miastach portowych. W 1843 sekretarz stanu Daniel Webster wysłał do Chin Caleba Cushinga jako pierwszego amerykańskiego dyplomatę w randze posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego. 3 lipca 1844 nawiązał on oficjalne stosunki dyplomatyczne między Stanami Zjednoczonymi a Chinami. Przez cały XIX w. amerykańscy dyplomaci w Chinach byli mianowani ad hoc, gdyż stosunki pomiędzy obydwoma państwami nie były intensywne. Od 1858 zawsze w randze posła. Wśród nich na uwagę zasługuję Anson Burlingame, który w 1862 jako pierwszy amerykański poseł zamieszkał w Pekinie, a w 1867, za zgodą amerykańskiego rządu, przeszedł na służbę w dyplomacji chińskiej.

Poselstwo Stanów Zjednoczonych w Nankinie (ówczesnej stolicy Chin) podniesiono do rangi ambasady 17 września 1935.

Po chińskiej wojnie domowej[edytuj | edytuj kod]

Po zwycięstwie komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 Stany Zjednoczone nadal uznawały za legalną władzę Chin rząd Republiki Chińskiej z siedzibą na Tajwanie, choć przejściowo w latach 1949 - 1953 nie mianowano przy nim ambasadora. Pierwsze kroki w stronę nawiązania stosunków z Chińską Republiką Ludową powziął prezydent Richard Nixon, znosząc część sankcji wobec komunistycznych Chin i zezwalając na nieoficjalne kontakty. Politykę tą nazwano dyplomacją pingpongową. Ukoronowaniem działań administracji Nixona, była wizyta tego prezydenta w Chińskiej Republice Ludowej i spotkanie z jej przywódcą Mao Zedongiem w lutym 1972 oraz otwarcie w 1973 Biura Łącznikowego Stanów Zjednoczonych w Pekinie.

Pełna normalizacja stosunków pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Chińską Republiką Ludową nastąpiła za prezydentury Jimmy'ego Cartera, 1 stycznia 1979, gdy Waszyngton uznał rząd w Pekinie za jedyną legalną władzę Chin. Ambasada Stanów Zjednoczonych w Tajpej została zamknięta 28 lutego 1979. 1 marca 1979 Biuro Łącznikowe Stanów Zjednoczonych w Pekinie zostało podniesione do rangi ambasady.

Siedziba[edytuj | edytuj kod]

Ambasada Stanów Zjednoczonych w Pekinie mieści się w zbudowanym w latach 2004 - 2008 nowoczesnym kompleksie 6 budynków. Zajmują one działkę o powierzchni 10 akrów, znajdującą się w Trzeciej Enklawie Dyplomatycznej w Pekinie. Inwestycja ta była drugim co do wielkości zagranicznym projektem budowlanym Departamentu Stanu. Otwarcia ambasady dokonał 8 sierpnia 2008 prezydent Stanów Zjednoczonych George W. Bush[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Embassy Complex. Ambasada Stanów Zjednoczonych w Pekinie. [dostęp 2019-10-24]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]