Amir Chammasz
| |
| Data i miejsce urodzenia |
14 listopada 1924 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
13 lutego 2010 |
| minister obrony Jordanii | |
| Okres |
od 30 czerwca 1969 |
| minister transportu Jordanii | |
| Okres |
od 13 sierpnia 1969 |
| generał porucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1941–1969 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna izraelsko-arabska, |
Amir Chammasz (ur. 14 listopada 1924 w As-Salt, zm. 13 lutego 2010 w Ammanie) – jordański wojskowy, minister obrony Jordanii w 1969, doradca króla Jordanii Husajna.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Służył w artylerii Legionu Arabskiego. Następnie został wysłany do Wielkiej Brytanii na szkolenie lotnicze, stając się w 1950 pierwszym jordańskim pilotem wojskowym[1][2]. W 1958, również jako pierwszy Jordańczyk, odbył szkolenie w United States Army Command and General Staff College w Fort Leavenworth[2]. Po powrocie do kraju został szefem sztabu jordańskich sił zbrojnych[3], które gruntownie zreformował[4]. W maju 1967 był wysłannikiem króla Jordanii Husajna do prezydenta Egiptu Dżamala abd an-Nasira i przekazał mu wiadomość, że mimo złych stosunków jordańsko-egipskich w poprzednich latach Jordania jest gotowa zawrzeć z Egiptem porozumienie wojskowe i wziąć udział w wojnie z Izraelem. Porozumienie takie zostało zawarte 30 maja 1967. Wojna rozpoczęta przez państwa arabskie w czerwcu zakończyła się ich całkowitą klęską[3]. Chammasz zachował jednak stanowisko szefa sztabu wojsk jordańskich[2]. Odszedł z niego w 1969 i wszedł do rządu Abd al-Munima ar-Rifa’ia jako minister obrony. W kolejnym gabinecie, czwartym rządzie Bahdżata at-Talhuniego, był ministrem obrony i transportu[2].
W kolejnych latach pozostawał jednym z bliskich doradców króla Husajna. Pięciokrotnie otrzymywał od niego nominację na senatora, dwukrotnie powierzano mu kierowanie dworem królewskim[2]. W czasie przygotowań do kolejnej wojny arabsko-izraelskiej, w 1973, Chammasz przekazał prezydentowi Egiptu Anwarowi as-Sadatowi żądania króla Husajna, by nie dopuszczać do sytuacji, by jak sześć lat wcześniej jordańskie wojska lądowe wzięły udział w walce nie mając wsparcia sił powietrznych[5]. Chammasz był przeciwnikiem udziału Jordanii w kolejnej wojnie przeciwko Izraelowi[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Air Force History 1940s
- ↑ a b c d e King Hussein's advisor, Royal Court Chief Amer Khammash dies
- ↑ a b Robins P.: A History of Jordan. Cambridge: Cambridge University Press, 2004, s. 123-124. ISBN 978-0-521-59117-1.
- ↑ a b A. Siniver, The October 1973 War: Politics, Diplomacy, Legacy, Hurst Publishers, 2013, ISBN 978-1-84904-296-3, s. 125.
- ↑ Robins P.: A History of Jordan. Cambridge: Cambridge University Press, 2004, s. 141. ISBN 978-0-521-59117-1.