Anárion
| Postać z mitologii Śródziemia | |
| Wystąpienia |
Silmarillion, Dodatki do Władcy Pierścieni |
|---|---|
| Grany przez |
postać pominięta (Władca Pierścieni) |
| Dane biograficzne | |
| Pochodzenie | |
| Przynależność | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Rodzina | |
Anárion – postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Był to jeden z wielkich władców ludzi z przeszłości Śródziemia, wywodzący się spośród Dúnedainów z Númenoru. Tak jak ojciec i brat, był sojusznikiem elfów, razem z nimi walczył w wojnie z Sauronem, podczas której zginął.
Anárion pojawia się w Silmarillionie. Wspominają o nim także bohaterowie Władcy Pierścieni. Pewne informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu powieści oraz w Niedokończonych opowieściach.
Anárion[edytuj | edytuj kod]
Dúnadan, urodzony w Númenorze w 3219 roku Drugiej Ery, zginął w Środziemiu w 3440 roku tej samej ery[2].
Był młodszym synem Elendila. Współrządząc z bratem, Isildurem, był drugim królem Gondoru. Panował przez sto dwadzieścia lat.
Númenor i Gondor[edytuj | edytuj kod]
Tak jak pozostali członkowie rodziny należał do stronnictwa Wiernych, przyjaciół elfów. Nie przyłączył się do szaleńczej wyprawy Ar-Pharazôna na Aman i zdołał uciec przed zatopieniem Númenoru na czele dwóch statków (3319 rok).
Wylądował wraz z bratem na południu Śródziemia, gdzie założyli jedno z Królestw Númenorejskich na Wygnaniu – Gondor (3320 rok). Ich wspólną stolicą było Osgiliath, zaś domeną Anáriona prowincja Anórien, z siedzibą w Minas Anor. Obaj uznawali zwierzchnictwo swego ojca jako Najwyższego Króla.
Wojna z Sauronem i śmierć[edytuj | edytuj kod]
W 3429 roku Sauron, który odzyskał siłę, zaatakował Gondor i pokonał Isildura. Jednak Anárionowi udało się powstrzymać wroga na linii Anduiny i obronić Osgiliath. Władca Ciemności chwilowo został zmuszony do odwrotu.
W 3434 roku Anárion, prowadząc wojska z Gondoru, dołączył do armii Ostatniego Sojuszu maszerującej na Mordor i walczył w bitwie na Dagorlad. Uczestniczył następnie w oblężeniu Barad-dûr (3434 – 3441), podczas którego poległ, zabity pociskiem ciśniętym z twierdzy.
Dziedzictwo[edytuj | edytuj kod]
Anárion, choć był postacią wybitną, w pewnym stopniu pozostawał w cieniu swego starszego brata. Wiadomo, iż miał czworo dzieci.
Jego syn Meneldil wstąpił na tron Gondoru w 2 roku Trzeciej Ery. Kolejni władcy Południowego Królestwa byli jego potomkami, a ich dynastię, młodsza gałąź rodu Elendila, nazywano Linią Południową[3], linią Anáriona[4] lub też Spadkobiercami Anáriona[5].
Porządek tej dynastii był pięciokrotnie zakłócany, przez bezdzietne zgony władców (Falastura i Narmacila I), wojnę domową oraz nagłą śmierć króla i jego synów. Ostatecznie Linia Południowa wygasła na osobie Eärnura, który przepadł w Minas Morgul, w 2050 roku Trzeciej Ery i nie zostawił po sobie żadnego potomka.
Jednak Aragorn II, przedstawiciel linii Isildura, który po Wojnie o Pierścień objął tron Gondoru, był również dziedzicem Spadkobierców Anáriona, bowiem jeden z jego przodków, Arvedui poślubił księżniczka Fíriel z Linii Południowej.
Imię[edytuj | edytuj kod]
Imię Anárion pochodzi z quenyi i znaczy w tej mowie Syn słońca[6]. Jego godłem było zachodzące (lub promieniste) słońce.
Ekranizacja Petera Jacksona[edytuj | edytuj kod]
W ekranizacji Władcy Pierścieni, w reżyserii Petera Jacksona, postać Anáriona została pominięta. Jedynie w wersji reżyserskiej filmu Powrót króla, wydanej na DVD, pada jego imię. I am steward of the house of Anárion – słowa te wypowiada namiestnik Denethor, prowadząc swój orszak do grobowców.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Data narodzin podana za: The Heirs of Elendil. W: J.R.R. Tolkien: The History of Middle-earth. ed. Ch. Tolkien. T. 12: The Peoples of Middle-earth. Boston: 1996, s. 188-224.
- ↑ a b Pozostałe daty podano za: Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich). W: J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. M. Skibniewska. T. 3: Powrót króla. Warszawa: 2002, s. 469-470, 472.
- ↑ W angielskim oryginale Southern Line. J. Łoziński w swoim przekładzie oddał to określenie jako Gałąź Południowa.
- ↑ W oryginale line of Anárion.
- ↑ W oryginale Heirs of Anárion. U J. Łozińskiego określenie przetłumaczone jako potomkowie Anáriona.
- ↑ Tłumaczenie podane za: R. Derdziński: Indeks. W: J.R.R. Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. M. i C. Frąc. T. 3: Powrót króla. Warszawa: 2002, s. 385.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- John Ronald Reuel Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. Maria Skibniewska. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, 2002. ISBN 83-7319-172-0.
- Akallabêth. W: John Ronald Reuel Tolkien: Silmarillion. przeł. Maria Skibniewska. Wyd. 10. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2004, s. 239-260. ISBN 83-241-1515-3.
- Pierścienie Władzy i Trzecia Era. W: John Ronald Reuel Tolkien: Silmarillion. przeł. Maria Skibniewska. Wyd. 10. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2004, s. 261-280. ISBN 83-241-1515-3.
- Klęska na polach Gladden. W: John Ronald Reuel Tolkien: Niedokończone opowieści. przeł. Radosław Kot. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2005, s. 235-241. ISBN 83-241-2008-4.
- The Heirs of Elendil. W: John Ronald Reuel Tolkien: The History of Middle-earth. ed. Christopher Tolkien. T. 12: The Peoples of Middle-earth. Boston: Houghton Mifflin Co., 1996, s. 188-224. ISBN 0-395-82760-4.
---
- Ryszard Derdziński: Indeks. W: John Ronald Reuel Tolkien: Władca Pierścieni. przeł. Maria i Cezary Frąc. T. 3: Powrót króla. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 2002. ISBN 83-7245-884-7.
- Fran Walsh, Philippa Boyens, Peter Jackson: The Lord of the Rings: The Return of the King. Screenplay based on the novels by J.R.R. Tolkien. 2003.