Anatolij Sałaujou

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anatolij Sałaujou
Анатолій Міхайлавіч Салаўёў
Pełne imię i nazwisko

Anatolij Michajławicz Sałaujou

Data i miejsce urodzenia

9 grudnia 1954
Homel

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2000
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Następca

wybory nie odbyły się

Odznaczenia
Medal „Za nienaganną służbę” I Klasy (ZSRR) Medal „Za nienaganną służbę” II Klasy (ZSRR) Medal „Za nienaganną służbę” III Klasy (ZSRR)

Anatolij Michajławicz Sałaujou (biał. Анатолій Міхайлавіч Салаўёў, ros. Анатолий Михайлович Соловьёв, Anatolij Michajłowicz Sołowjow; ur. 9 grudnia 1954 w Homlu) – białoruski oficer milicji, sędzia i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 9 grudnia 1954 roku w Homlu, w obwodzie homelskim Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1980 roku ukończył Mińską Wyższą Szkołę Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR, uzyskując wykształcenie prawoznawcy. Posiada stopień podpułkownika milicji. W latach 1980–1988 pracował jako sędzia śledczy, zastępca kierownika Wydziału Spraw Wewnętrznych Sowieckiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego miasta Homla. W latach 1988–1994 był zastępcą kierownika Wydziału Spraw Wewnętrznych Centralnego Rejonowego Komitetu Wykonawczego miasta Homla. W latach 1994–1996 pełnił funkcję kierownika Wydziału Spraw Wewnętrznych Homelskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego. Od 1997 roku był I zastępcą kierownika Urzędu Spraw Wewnętrznych Homelskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego[1].

Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]

W 1995 roku Anatolij Sałaujou kandydował w wyborach do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji. W pierwszej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 29 listopada 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej z Markowickiego Okręgu Wyborczego Nr 88. 19 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą[2], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Bezpieczeństwa Narodowego, Obrony i Walki z Przestępczością[4]. Był bezpartyjny[2]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[5]. Od 18 grudnia pełnił w niej funkcję członka[6], a potem zastępcy przewodniczącego Stałej Komisji ds. Ustawodawstwa[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2000 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Anatolij Sałaujou jest żonaty, ma dwoje dzieci[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Kto…, s. 239
  2. a b Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, зарэгістраваных 19 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-31)]. (biał.).
  3. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  4. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №28-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-02)]. (ros.).
  5. А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
  6. А. Малофеев: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 18 декабря 1996 г. №17-П/I. pravo.levonevsky.org, 1996-12-18. [dostęp 2016-09-23]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.