Anoplosyllinae
| Anoplosyllinae | |
| Aguado & San Martín, 2009 | |
 Syllides longocirrata | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina |
Anoplosyllinae |
Anoplosyllinae – podrodzina wieloszczetów z rzędu Phyllodocida i rodziny Syllidae. Obejmuje 45 opisanych gatunków, zgrupowanych w pięciu rodzajach[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Wieloszczety o ciele walcowatym[2], smukłym[3], drobnym do niewielkiego. Prostomium zaopatrzone jest w parę zrośniętych nasadami, niezmodyfikowanych, pozbawionych blizny środkowej głaszczków, parę dłuższych od nich, gładkich czułków bocznych oraz również dłuższy od głaszczków i gładki czułek środkowy. Narządami wzroku są cztery zaopatrzone w soczewki oczy, a niekiedy ponadto para plamek ocznych na przedzie prostomium. Narządy nuchalne wykształcone są w postaci dwóch gęsto orzęsionych rowków umieszczonych grzbietowo-bocznie między prostomium a perystomem[2]. Perystom zaopatrzony jest w dwie pary gładkich cirrusów okołogębowych (wąsów przyustnych)[2][3]. Mogąca się wywracać na zewnątrz gardziel (ryjek) jest prosta, stosunkowo krótka, pozbawiona uzbrojenia. Grzbietowe szczecinki proste przednich segmentów ciała (chetigerów) są często większe i innego kształtu niż na segmentach tylnej części ciała. Parapodia są jednogałęziste, każde zaopatrzone w cirrus grzbietowy (dorsalny) i brzuszny (wentralny). Przednie cirrusy grzbietowe są gładkie, dalsze zaś mogą mieć zagięcia (stawy) zaznaczone silnymi przewężeniami. Cirrusy brzuszne umieszczone są na parapodiach pośrodkowo, co jest apomorfią podrodziny. Pygidium zaopatrzone jest w wąsy odbytowe (cirrusy analne) pozbawione cirroforu[2].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Zwierzęta morskie, wolno żyjące[2], preferujące wody płytsze[3]. Występuje u nich rozwój z epitokią w formie epigamii. Osobniki niedojrzałe żyją na dnie wód, wchodząc w skład zoobentosu. Przy osiąganiu dojrzałości płciowej powiększają się ich oczy i przydatki głowowe oraz rozwijają się pławne szczeciny grzbietowe (notochety), umożliwiające przejście w pływającą fazę pelagiczną. Szczegóły rozrodu znane są u nielicznych gatunków. U jednego stwierdzono inkubację jaj na brzusznej stronie ciała[2].
Takson ten ma zasięg kosmopolityczny[1][2]. Należący do tej podrodziny Streptosyllis websteri jest jedynym reprezentantem rodziny Syllidae w wodach polskiego Bałtyku[4].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Podrodzina ta wprowadzona została w 2009 roku przez Teresę Aguado i Guillerma San Martína na podstawie wyników molekularno-morfologicznej analizy filogenetycznej[2]. Zalicza się do niej 5 rodzajów[2][1].
- Anoplosyllis Claparède, 1868
- Astreptosyllis Kudenov & Dorsey, 1982
- Streptospinigera Kudenov, 1983
- Streptosyllis Webster & Benedict, 1884
- Syllides Örsted, 1845
Podrodzina ta stanowi grupę o monofiletyzmie dobrze wspartym danymi molekularnymi i morfologicznymi, a jako jej apomorfie wymienia się nieuzbrojoną gardziel, pośrodkowo osadzone cirrusy brzuszne i ziarenkowanie na wierzchu perystomu, choć to ostatnie wtórnie utraciły rodzaje Anoplosyllis i Streptospinigera[2]. Nawiązujący do tej podrodziny klad rozpoznany został nie tylko w analizie z 2009 roku, ale także wcześniejszych analizach Aguado i innych z 2007 roku oraz Franka Lichera z 1999 roku[5][6][2]. Podrodzina ta stanowi grupę siostrzaną dla niemal wszystkich pozostałych Syllidae. Tylko cztery rodzaje pojawiają się na drzewach rodowych rodziny w pozycji bardziej bazalnej od niej[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c G. Read, K. Fauchald: Anoplosyllinae Aguado & San Martín, 2009. [w:] World Polychaeta database (World Register of Marine Species) [on-line]. [dostęp 2021-10-17].
- ↑ a b c d e f g h i j k l M.T. Aguado, G. San Martín. Phylogeny of Syllidae (Polychaeta) based on morphological data. „Zoologica Scripta”. 38 (4), s. 379-402, 2009. DOI: 10.1111/j.1463-6409.2008.00380.x.
- ↑ a b c Kristian Fauchald: The Polychaete Worms. Definitions and Keys to the Orders, Families and Genera. Natural History Museum of Los Angeles County, The Allan Hancook Fundation (University of Southern California), 1977.
- ↑ Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. I. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2004. ISBN 83-88147-04-8.
- ↑ F. Licher. Revision der Gattung Typosyllis Langerhans, 1879 (Polychaeta: Syllidae). Morphologie, taxonomie und phylogenie. „Abhandlungen der Senckenbergischen Natursforchenden Gesellschaft”. 551, s. 1–336, 1999.
- ↑ M.T. Aguado, A. Nygren, M.E. Siddall. Phylogeny of Syllidae (Polychaeta) based on combined molecular analysis of nuclear and mitochondrial genes. „Cladistics”. 23, s. 552–564, 2007.