Streptosyllis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Streptosyllis
Webster et Benedict, 1884
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

pierścienice

Gromada

wieloszczety

Podgromada

błędki

Rząd

Phyllodocida

Podrząd

Nereidiiformia

Rodzina

Syllidae

Podrodzina

Anoplosyllinae

Rodzaj

Streptosyllis

Typ nomenklatoryczny

Streptosyllis arenae Webster & Benedict, 1884

Streptosyllis – rodzaj wieloszczetów z rzędu Phyllodocida, rodziny Syllidae i podrodziny Anoplosyllinae. Obejmuje 14 opisanych gatunków. Są drapieżne. W fazie atokicznej zasiedlają dno mórz (bental), natomiast w fazie epitokicznej pływają w toni wodnej (pelagialu).

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Wieloszczety o ciele walcowatym[1], smukłym[2], małych rozmiarów[1], zwykle około 2–3 mm długości[3]. Prostomium zaopatrzone jest w parę zrośniętych nasadami, pozbawionych blizny środkowej głaszczków[1][3], czasem zredukowanych do postaci brodawek[3], parę dłuższych od nich, gładkich czułków bocznych oraz również dłuższy od głaszczków i gładki czułek środkowy. Narządami wzroku są cztery zaopatrzone w soczewki oczy[1][3], a okazjonalnie ponadto para plamek ocznych na przedzie prostomium[3]. Narządy nuchalne wykształcone są w postaci dwóch gęsto orzęsionych rowków umieszczonych grzbietowo-bocznie między prostomium a perystomem[1]. Perystom zaopatrzony jest w dwie pary gładkich cirrusów okołogębowych (wąsów przyustnych)[1][2]. Mogąca się wywracać na zewnątrz gardziel (ryjek) jest prosta, stosunkowo krótka, pozbawiona uzbrojenia[1], zaopatrzona w wieniec miękkich papilli[3]. Grzbietowa strona ciała pozbawiona jest brodawek (papilli)[2]. Parapodia są jednogałęziste, każde zaopatrzone w cirrus grzbietowy (dorsalny) i brzuszny (wentralny). Cirrus grzbietowy może być gładki, pseudoczłonowany lub też podzielony przewężeniami (stawami) na właściwe człony[1][3]. Cirrusy brzuszne umieszczone są na parapodiach pośrodkowo, co jest apomorfią podrodziny. Kształt cirrusa brzusznego jest palcowaty, a długość niekiedy przekracza długość płata parapodium. Acikule czasem są powiększone[3], zwłaszcza na przednich segmentach (chetigerach)[2]. Na parapodiach występują homogomficzne lub hemigomficzne szczecinki złożone o sierpowatych, rzadko kolcowatych wyrostkach oraz grzbietowe szczecinki proste (niezłożone), natomiast brak jest brzusznych szczecinek prostych. Wszystkie grzbietowe szczecinki proste są jednakowego typu[3]. Pygidium zaopatrzone jest w trzy wąsy odbytowe (cirrusy analne), dwa boczne i jeden pośrodkowy[3], pozbawione cirroforu[1].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Zwierzęta morskie, wolno żyjące[1], preferujące płytkie wody przybrzeżne[2]. Są drapieżnikami. W przewodach pokarmowych S. websteri znajdywano szczątki okrzemek, otwornic, małżoraczków oraz widłonogów z rzędu Harpacticoida[4].

Występuje u nich rozwój z epitokią w formie epigamii. Osobniki niedojrzałe żyją na dnie wód, wchodząc w skład zoobentosu. Przy osiąganiu dojrzałości płciowej powiększają się ich oczy i przydatki głowowe oraz rozwijają się pławne szczeciny grzbietowe (notochety), umożliwiające przejście w pływającą fazę pelagiczną[1].

Rodzaj o szerokim zasięgu. Znany jest z mórz oblewających Europę, Afrykę Północną, Azję Zachodnią, Makaronezję, atlantyckich wybrzeży Ameryki Północnej, wód przybrzeżnych Ziemi Ognistej, Hajnanu i Australii[3]. Należący do tego rodzaju S. websteri jest jedynym reprezentantem rodziny Syllidae w wodach polskiego Bałtyku[5].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj ten wprowadzony został w 1884 roku przez Harrisona Edwina Webstera i Jamesa Everarda Benedicta jako takson monotypowy z jednym gatunkiem, S. arenae, opisanym w tej samej publikacji[6][7]. W 1887 roku Webster i Benedict opisali kolejny gatunek[8], a następne dwa opisane zostały w 1914 roku przez Rowlanda Southerna[9]. Współcześnie do rodzaju tego zalicza się 14 opisanych gatunków[7]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k M.T. Aguado, G. San Martín. Phylogeny of Syllidae (Polychaeta) based on morphological data. „Zoologica Scripta”. 38 (4), s. 379-402, 2009. DOI: 10.1111/j.1463-6409.2008.00380.x. 
  2. ↑ a b c d e Kristian Fauchald: The Polychaete Worms. Definitions and Keys to the Orders, Families and Genera. Natural History Museum of Los Angeles County, The Allan Hancook Fundation (University of Southern California), 1977.
  3. ↑ a b c d e f g h i j k Sarah Faulwetter, Aikaterini Vasileiadou, Nafsika Papageorgiou, Christos Arvanitidis. Description of a new species of Streptosyllis Polychaeta: Syllidae) from the Mediterranean and Canary Islands with a re-description of Streptosyllis arenae and comments on the taxonomy of Streptosyllis and some morphologically similar genera. „Zootaxa”. 1847, s. 1–18, 2008. 
  4. ↑ María del Carmen Brito, Jorge Núñez, Guillermo San Martín. The genus Streptosyllis Webster and Benedict, 1884 (Polychaeta: Syllidae: Eusyllinae) from the Canary Islands, with description of a new species. „Bulletin of Marine Science -Miami”. 67, s. 603-615, 2000. 
  5. ↑ Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. I. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2004. ISBN 83-88147-04-8.
  6. ↑ H.E. Webster, J.E. Benedict: The Annelida Chaetopoda from Provincetown and Wellfleet, Massachusetts. W: Annual Report of the United States Commission of Fish and Fisheries, Washington for 1881. United States Commission of Fish and Fisheries, 1884, s. 699-747.
  7. ↑ a b G. Read, K. Fauchald: Streptosyllis Webster & Benedict, 1884. [w:] World Polychaeta database (World Register of Marine Species) [on-line]. [dostęp 2021-11-03].
  8. ↑ H.E. Webster, J.E. Benedict: The Annelida Chaetopoda from Eastport, Maine. W: Annual Report of the United States Commission of Fish and Fisheries, Washington for 1885. United States Commission of Fish and Fisheries, 1887, s. 705-758.
  9. ↑ Rowland Southern. Clare Island Survey. Archiannelida and Polychaeta. „Proceedings of the Royal Irish Academy”. 31 (47), s. 1-160, 1914. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Streptosyllis&oldid=69269716”