Anton Storch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anton Storch
Ilustracja
Anton Storch (1952)
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1892
Fulda

Data i miejsce śmierci

26 listopada 1975
Fulda

Zawód, zajęcie

polityk

Stanowisko

deputowany Bundestagu (1949–1965), minister pracy (1949–1957), poseł do Parlamentu Europejskiego (1958–1965)

Partia

CDU

Odznaczenia
Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi RFN Order Zasługi Republiki Włoskiej V Klasy (1951-2001)

Anton Valentin Storch (ur. 1 kwietnia 1892 w Fuldzie, zm. 26 listopada 1975 tamże) – niemiecki polityk i działacz partii Zentrum, a następnie CDU, deputowany Bundestagu i poseł do Parlamentu Europejskiego, w latach 1949–1957 minister pracy.

Życiorys[1][edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Fuldzie, w religijnej robotniczej rodzinie. W wieku 9 lat, po śmierci matki trafił do domu dziecka. Po ukończeniu szkoły powszechnej, rozpoczął naukę zawodu stolarza. Wstąpił do katolickiego stowarzyszenia Kolpingfamilie.

W 1912 roku wstąpił do młodzieżówki, a następnie w 1919 został członkiem partii partii Zentrum. Podczas I wojny światowej służył w pułku artylerii. Po wojnie Storch przeniósł się do Ahlen w Westfalii, a następnie do Hanoweru, gdzie działał w związkach zawodowych.

Po przejęciu władzy przez nazistów w roku 1933 i wcieleniu związków zawodowych do kontrolowanego przez NSDAP Deutsche Arbeitsfront, zrezygnował z działalności związkowej. Rozpoczął pracę jako agent ubezpieczeniowy. Po wybuchu wojny został powołany do służby w straży pożarnej w Hanowerze.

Grób Storcha na cmentarzu Frauenberg w Fuldzie

W 1945 należał do grona założycieli hanowerskiej Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej. Od 1946 roku kierował oddziałem polityki społecznej Federacji Niemieckich Związków Zawodowych w brytyjskiej strefie okupacyjnej. W 1949 po raz pierwszy wybrany do Bundestagu, zasiadał w nim nieprzerwanie do 1965 przez cztery kadencje. Od 1949 do 1957 minister pracy w pierwszym i drugim rządzie Konrada Adenauera. Autor reformy systemu emertytalnego z 1953 roku. W 1958 wybrany posłem do Parlamentu Europejskiego, gdzie był przewodniczącym komisji polityki społecznej. Należał do frakcji Europejskiej Partii Ludowej.

Jego żoną była Katharina Milzow. Para miała jednego syna, który zginął w wypadku w wieku 14 lat.

Zmarł w wieku 83 lat po długiej chorobie. Spoczywa na cmentarzu Frauenberg w Fuldzie.

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Wielkim Krzyżem Zasługi Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (1953), a także Orderem Zasługi Republiki Włoskiej (1956)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Anton Storch. www.kas.de. [dostęp 2023-02-11]. (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andreas Grau: Biogram Antona Storcha [1]
  • Volker Szmula: Anton Valentin Storch, w: Udo Kempf/Hans-Georg Merz: Kanzler und Minister 1949-1998. Biografisches Lexikon der deutschen Bundesregierungen, Wiesbaden 2001, s. 684–689.