Hans-Christoph Seebohm

Hans-Christoph Seebohm
Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1903 ; Katowice-Murcki
Data i miejsce śmierci	17 września 1967 ; Bonn
	Minister transportu RFN
Okres	od 20 września 1949; do 30 listopada 1966
Przynależność polityczna	Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna
Poprzednik	brak
Następca	Georg Leber
	Wicekanclerz RFN
Okres	od 8 listopada 1966; do 1 grudnia 1966
Przynależność polityczna	Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna
Poprzednik	Erich Mende
Następca	Willy Brandt
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hans-Christoph Seebohm (ur. 4 sierpnia 1903 w Murckach, wówczas: Emanuelssegen, zm. 17 września 1967 w Bonn) – niemiecki polityk, działacz Deutsche Partei (DP), a następnie Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU), poseł do Bundestagu, minister transportu w latach 1949–1966 i wicekanclerz RFN w roku 1966.

Był najdłużej nieprzerwanie urzędującym ministrem federalnym w historii RFN.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się na Górnym Śląsku, w dzielnicy Katowic, Murckach, jako syn Kurta Seebohma i jego żony Idy. Uczęszczał do König-Georg-Gymnasium w Dreźnie. Następnie ukończył górnictwo na Uniwersytecie w Monachium, na Uniwersytecie Technicznym w Berlinie obronił doktorat. Pracował w branży górniczej będąc w latach 1933–1938 m.in. dyrektorem górnośląskich kopalń węgla kamiennego w Gliwicach-Sośnicy i Miechowicach. W 1939 pełnił funkcję dyrektora w Zakładach Hohenlohego^[1]. W latach 1940-1945, w trakcie niemieckiej okupacji Czechosłowacji, był dyrektorem spółki akcyjnej "Egerländer Bergbau" w Chebie (jego syn, również Hans Christoph, był wówczas prezesem rady nadzorczej tego przedsiębiorstwa, którego interesy obejmowały wiele zakładów w północnych i zachodnich Czechach)^[2]. Został wiceprezesem Izby Przemysłowo-Handlowa w Brunszwiku, a w 1947 roku prezesem. Od 1946 do 1951 był deputowanym do Landtagu Dolnej Saksonii. W 1949 roku został wybrany również do Bundestagu, pełniąc mandat przez kolejne kadencje do śmierci w 1967 roku. Pełnił funkcję ministra transportu w rządach Konrada Adenauera i Ludwiga Erharda^[1].

Był silnie zaangażowany w działania Ziomkostwa Sudeckoniemieckiego, którego od 1959 roku był rzecznikiem^[1]. Na zjazdach ziomkowskich domagał się "wyzwolenia Europy wschodniej" oraz oddania Niemcom sudeckim "zrabowanych obszarów ojczystych". W 1964 na zjeździe w Norymberdze oświadczył, że "tereny ojczyste Niemców sudeckich, dopóki się z nich nie zrezygnuje, pozostają z mocy prawa obszarem niemieckim"^[2].

Był żonaty z Elisabeth Triebel. Miał dwójkę dzieci^[1].

Zmarł nagle w wieku 64 lat w wyniku komplikacji po operacji pęcherzyka żółciowego w szpitalu w Bonn. Pochowany na cmentarzu w Bad Pyrmont^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Der Spiegel (German).
↑ ^a ^b opr. pol. Maurycy Kamieniecki, Czechosłowacja, KiW, Warszawa, 1966, s. 18-19

Źródła[edytuj | edytuj kod]

https://www.kas.de/web/geschichte-der-cdu/personen/biogramm-detail/-/content/hans-christoph-seebohm1

[:0-1] Der Spiegel (German).

[:1-2] r. pol. Maurycy Kamieniecki, Czechosłowacja, KiW, Warszawa, 1966, s. 18-19

[bezpartyjny-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ bezpartyjny

[DDP-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f DDP

[Zentrum-5] Zentrum

[DVP-6] DVP

[SPD-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g SPD

[DNVP-8] DNVP

[NSDAP-9] NSDAP

[FDP-10] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ FDP

[CDU-11] CDU

[Zieloni-12] Zieloni

[Z-13] Z

[SPD-14] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j SPD

[DDP-15] DDP

[DVP-16] DVP

[DNVP-17] DNVP

[BVP-18] BVP

[KVP-19] KVP

[NSDAP-20] NSDAP

[CDU-21] CDU

[CSU-22] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f CSU

[FDP-23] FDP

[1]

[2]

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

[F]

[G]

[H]

[I]

[J]

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

[F]

[G]

[H]

[I]

[J]

[K]

Cesarstwo Niemieckie (1878-1918)	Graf Otto zu Stolberg-Wernigerode^[A] (1878–1881) Karl Heinrich von Boetticher^[A] (1881–1897) Arthur Graf von Posadowsky-Wehner^[A] (1897–1907) Theobald von Bethmann Hollweg^[A] (1907–1909) Clemens von Delbrück^[A] (1909–1916) Karl Helfferich^[A] (1916–1917) Friedrich von Payer^[A] (1917–1918)
Republika Weimarska (1918-1933)	Eugen Schiffer^[B] (1919) Bernhard Dernburg^[B] (1919) Matthias Erzberger^[C] (1919) Eugen Schiffer^[B] (1919–1920) Erich Koch-Weser^[B] (1920) Rudolf Heinze^[D] (1920–1921) Gustav Bauer^[E] (1921–1922) Robert Schmidt (1923) Karl Jarres^[B] (1919) (1923–1925) Oskar Hergt^[F] (1927–1928) Hermann Dietrich^[B] (1930–1932) Franz von Papen^[A] (1932–1933)
III Rzesza (1933–1945)	Franz von Papen^[A] (1933–1934) Hermann Göring^[G] (1941–1945)
Republika Federalna Niemiec (od 1949)	Franz Blücher^[H] (1949–1957) Ludwig Erhard^[I] (1957–1963) Erich Mende^[H] (1963–1966) Hans-Christoph Seebohm^[I] (1966) Willy Brandt^[E] (1966–1969) Walter Scheel^[H] (1969–1974) Hans-Dietrich Genscher^[H] (1974–1982) Egon Franke^[E] (1982) Hans-Dietrich Genscher^[H] (1982–1992) Jürgen Möllemann^[H] (1992–1993) Klaus Kinkel^[H] (1993–1998) Joschka Fischer^[J] (1998–2005) Franz Müntefering^[E] (2005–2007) Frank-Walter Steinmeier^[E] (2007–2009) Guido Westerwelle^[H] (2009–2011) Philipp Rösler^[H] (2011–2013) Sigmar Gabriel^[E] (2013–2018) Olaf Scholz^[E] (2018–2021) Robert Habeck^[J] (od 2021)

Ministrowie transportu Republiki Weimarskiej i III Rzeszy (1919–1945)	Johannes Bell^[A] (1919–1920) Gustav Bauer^[B] (1920) Wilhelm Groener (1920–1923) Rudolf Oeser^[C] (1923–1924) Rudolf Krohne^[D] (1924–1927) Wilhelm Koch^[E] (1927–1928) Theodor von Guérard^[A] (1928–1929) Georg Schätzel^[F] (1929) Adam Stegerwald^[A] (1929–1930) Theodor von Guérard^[A] (1930–1931) Gottfried Reinhold Treviranus^[G] (1931–1932) Paul Freiherr Eltz von Rübenach (1932-1937) Julius Dorpmüller^[H] (1937-1945)
Ministrowie transportu Republiki Federalnej Niemiec (1949–1998)	Hans-Christoph Seebohm^[I] (1949–1966) Georg Leber^[B] (1966–1972) Lauritz Lauritzen^[B] (1972–1974) Kurt Gscheidle^[B] (1974–1980) Volker Hauff^[B] (1980–1982) Werner Dollinger^[J] (1982–1987) Jürgen Warnke^[J] (1987–1989) Friedrich Zimmermann^[J] (1989–1991) Günther Krause^[I] (1991–1993) Matthias Wissmann^[I] (1993–1998)
Ministrowie transportu Republiki Federalnej Niemiec (1998-2005)	Franz Müntefering^[B] (1998–1999) Reinhard Klimmt^[B] (1999–2000) Kurt Bodewig^[B] (2000–2002) Manfred Stolpe^[B] (2002–2005) Wolfgang Tiefensee^[B] (2005–2009) Peter Ramsauer^[J] (2009–2013) Alexander Dobrindt^[J] (2013–2018) Andreas Scheuer^[J] (2018–2021) Volker Wissing^[K] (od 2021)