Antoni Gromadzki

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Gromadzki
kapitan piechoty kapitan piechoty
Pełne imię i nazwisko

Antoni Stanisław Gromadzki

Data i miejsce urodzenia

1 maja 1891
Żytomierz

Data śmierci

7 października 1966

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

Filia Głównej Składnicy Uzbrojenia Nr 1

Stanowiska

dowódca kompanii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Medal Niepodległości Krzyż Zasługi (II RP) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie)

Antoni Stanisław Gromadzki (ur. 1 maja 1891 w Żytomierzu, zm. 7 października 1966) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 maja 1891 w Żytomierzu, w rodzinie Jana[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 2 Rostowskiego Pułku Grenadierów, awansując z chorążego na podporucznika[2][a].

1 marca 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 kwietnia 1917, i przydzielony z dniem 1 lutego 1919 do Rezerwy Oficerów WP[3]. Od 1 maja do 7 czerwca 1919 był słuchaczem II Kursu Adiutantów w Warszawie, a od 16 czerwca do 30 listopada 1919 słuchaczem I Kursu Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie. 19 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Pełnił wówczas służbę w Grodzieńskim Pułku Strzelców[4]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego „Białystok”, a jego oddziałem macierzystym był wówczas Grodzieński Pułku Strzelców[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 478. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W 1923 pełnił służbę w 81 pułku piechoty w Grodnie[7]. W następnym roku pozostawał na etacie przejściowym, jako słuchacz kursu dla młodszych oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 61 pułk piechoty w Bydgoszczy[8]. W 1928 pełnił służbę w Szkole Podoficerów Zawodowych Piechoty w Grudziądzu. Pozostawał wówczas w kadrze oficerów piechoty, jako oficer 61 pułku piechoty w Bydgoszczy[9]. Do wiosny 1933 pełnił służbę w 36 pułku piechoty Legii Akademickiej w Warszawie[10]. 11 kwietnia 1933 został przeniesiony do 21 pułku piechoty „Dzieci Warszawy” w Warszawie na stanowisko dowódcy kompanii przy Filii Głównej Składnicy Uzbrojenia Nr 1 w Palmirach[11][12][13]. 4 lipca 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska z pozostawieniem bez przynależności służbowej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I[14]. Następnie został przeniesiony w stan spoczynku.

Po zakończeniu II wojny światowej wrócił do kraju i został zarejestrowany w jednej z rejonowych komend uzupełnień[1]. Zmarł 7 października 1966. Trzy dni później został pochowany na cmentarzu Oliwskim w Gdańsku.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Na stronie „Памяти героев Великой войны 1914–1918” figuruje również chorąży / podporucznik 23 Niżowskiego Pułku Piechoty o tym samym imieniu i nazwisku (ros. Громадзский Антон Иванович), odznaczony Orderem Świętej Anny 4 stopnia z napisem „Za odwagę”[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-27]..
  2. ↑ a b c Памяти героев Великой войны 1914–1918 : Поиск героев войны : Громадзский Антон. Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej Zarząd ds. utrwalenia pamięci poległych w obronie Ojczyzny. [dostęp 2022-09-27]. (ros.).
  3. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 27 z 11 marca 1919, poz. 857. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 29 z 15 marca 1919, poz. 920.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920, s. 782.
  5. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 213, 640.
  6. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 45.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 358, 408.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 270, 353.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 127, 186.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 40, 566.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933, s. 82.
  12. ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 35.
  13. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 34.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935, s. 90.
  15. ↑ M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 19 marca 1934, s. 112.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoni_Gromadzki&oldid=70122016”