Apostoły

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Apostoły
Położenie apostołów w grani Tatr Bielskich

Apostoły (niem. Apostelfelsen, słow. Apoštoly, węg. Apostolok[1]) – grupa turni wznosząca się w grani głównej Tatr Bielskich między Bujaczą Przełęczą (1912 m) a Bujaczym Wierchem (1947 m). Najwyższa z nich ma wysokość 1960 m i czasami uważana jest za najwyższy szczyt Bujaczgo Wierchu. Taką wersję np. podaje Wielka encyklopedia tatrzańska[2]. Według Władysława Cywińskiego jednak właściwy szczyt Bujaczego Wierchu to oddzielona płytką przełączką, równa i nieco tylko nachylona grań po wschodniej stronie Apostołów. Jej najwyższy punkt znajduje się w zachodniej części i ma wysokość 1947 m[3]. Taką wysokość Bujaczego Szczytu podaje także mapa Polkartu[4]. Mapa słowacka z 1993 roku podaje wysokość 1946,9 m[3], współczesna mapa słowacka 1950 m[5].

Apostoły, podobnie jak cały masyw Bujaczego Wierchu zbudowane są ze skał węglanowych. Poniżej Apostołów na południową stronę, do Doliny Kieżmarskiej, opadają dwie strome grzędy. Pomiędzy nimi jest trawiasty żleb, w dole łączący się z Rakuskim Żlebem. Najwyższa część grzęd jest trawiasto-piarżysta, około 100 m niżej zaś podcięte są uskokami o wysokości kilkudziesięciu metrów. Uskoki te są charakterystycznie warstwowane[3].

Przez Apostoły prowadzi ścieżka Magistrali Tatrzańskiej, obecnie zamknięta dla turystów. Obchodzi ona Apostoły po stronie Doliny Kieżmarskiej (0- w skali tatrzańskiej). Możliwe jest także przejście granią Apostołów (0+)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1
  3. a b c d Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część wschodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 5, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-011-3
  4. Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8
  5. Turystyczna mapa Słowacji [online] [dostęp 2020-01-29].