Archipolypoda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Archipolypoda
Scudder, 1882
Okres istnienia: wenlokpensylwan
433.4/298.9
433.4/298.9
Ilustracja
Archidesmus macnicoli
Ilustracja
Acantherpestes major
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

wije

Gromada

dwuparce

Podgromada

Chilognatha

Infragromada

Helminthomorpha

Nadrząd

Archipolypoda

Archipolypodanadrząd wymarłych wijów z gromady dwuparców i podgromady Chilognatha.

Ich skamieniałości pochodzą z syluru, dewonu i karbonu a znajdowane są na terenie Ameryki Północnej i Europy[1]. Należy tu najstarszy znany dwuparzec: Cowiedesmus eroticopodus z przełomu wenloku i ludlowu[2] oraz najstarsze zwierzę, o którym wiadomo, że oddychało powietrzem atmosferycznym – mający przetchlinki Pneumodesmus newmani, pochodzący z późnego syluru[3].

Charakterystyczną cechą tułowia tych wijów była obecność na każdym diplosegmencie pary sternitów, które miały po parze przyśrodkowych otworków. Otworki ta zakrywała para walw, a pod nimi znajdowały się prawdopodobnie wywracalne woreczki. Tergity i pleuryty diplosegmentów były zlane w diplopleurotergity, a ich metazonity wyposażone mogły być w kolce, guzki lub paranota. W przeciwieństwie do innych Helminthomorpha zmodyfikowane odnóża samców znajdowały się u Archipolypoda na ósmym, a nie na siódmym diplosegmencie tułowia. Rozpoznane u części gatunków pola oczne złożone były z wielu oczu prostych ustawionych w liczne rzędy[1][2].

Do Archipolypoda należą 4 rzędy:

oraz 5 gatunków i rodzajów niesklasyfikowanych do żadnego z nich:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Gregory D. Edgecombe: Diplopoda – Fossils. W: The Myriapoda Volume 2. Alessandro Minelli (red.). Leiden, Boston: Brill, 2015, seria: Treatise on Zoology – Anatomy, Taxonomy, Biology.
  2. a b Heather M. Wilson, Lyall I. Anderson. Morphology and taxonomy of Paleozoic millipedes (Diplopoda: Chilognatha: Archipolypoda) from Scotland. „Journal of Paleontology”. 78 (1), s. 169–184, 2004. 
  3. Russell J. Garwood, Gregory D. Edgecombe. Early Terrestrial Animals, Evolution, and Uncertainty. „Evolution: Education and Outreach”. 4 (3), s. 489–501, 2011. Springer Science+Business Media. DOI: 10.1007/s12052-011-0357-y.