Rezerwat przyrody Bagno Serebryskie
51°10′24″N 23°31′42″E/51,173333 23,528333 torfowisko na Bagnie Serebryskim | |
| rezerwat torfowiskowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1991 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
376,62 ha |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Chełm  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu chełmskiego  | |
| 51°10′24″N 23°31′42″E/51,173333 23,528333
| |
Rezerwat przyrody Bagno Serebryskie – torfowiskowy rezerwat przyrody na terenie Chełmskiego Parku Krajobrazowego w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminach Chełm i Ruda-Huta[2].
- położenie geograficzne: Obniżenie Dubieńskie
- powierzchnia: 376,62 ha (dane nadesłane z nadleśnictwa)
- rok utworzenia: 1991
- dokument powołujący: Zarządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 9 października 1991 w sprawie uznania za rezerwat przyrody (MP nr 38, poz. 273)
- przedmiot ochrony (według aktu powołującego): zachowanie torfowiska węglanowego będącego ostoją bardzo rzadkich gatunków ptaków i roślin
Rezerwat utworzony został w 1991 roku, obejmuje torfowiska węglanowe zajmujące obszar 376,62 ha, z czego w gminie Ruda-Huta jest 13,92 ha. Są to jedne z najciekawszych pod względem przyrodniczym obszarów Polski. O ich unikalnym charakterze świadczy duże nagromadzenie rzadkich i chronionych roślin i zwierząt, przy czym największe osobliwości rezerwatu kryje w sobie ich awifauna (ptaki) oraz entomofauna (owady).
Obecność wapiennego podłoża sprzyja wegetacji roślin wapniolubnych, spośród których warto wymienić: pełnika europejskiego, głowienkę wielkokwiatową, storczyka kukawkę, zawilca wielkokwiatowego oraz goryczki krzyżową i wąskolistną. Na szczególną uwagę zasługują występujące w podtopionych miejscach zwarte łany marzycy rudej i kłoci wiechowatej, rzadkich gatunków pochodzenia atlantyckiego.
Na terenie rezerwatu stwierdzono ponad 60 gatunków ptaków chronionych, w tym ponad 30 lęgowych. Wśród nich wiele gatunków należy do ginących i zagrożonych wyginięciem. Do najrzadszych i najciekawszych należą: wodniczka, kulik wielki, dubelt, błotniak popielaty, brodziec krwawodzioby, kobuz, podróżniczek, bąk. Jest to obszar szczególnie ważny dla ptaków wodno-błotnych, uznanie go za chroniony jest szczególnie ważne dla ochrony wodniczki w Europie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 295. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Rezerwat przyrody Bagno Serebryskie w Centralnym Rejestrze Form Ochrony Przyrody. [dostęp 2016-03-23].
