Barnim (województwo zachodniopomorskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barnim
wieś
Ilustracja
Zabytkowy kościół pw. Narodzenia NMP
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

pyrzycki

Gmina

Warnice

Liczba ludności (2022)

544[2]

Strefa numeracyjna

91

Kod pocztowy

74-201[3]

Tablice rejestracyjne

ZPY

SIMC

0784846

Położenie na mapie gminy Warnice
Mapa konturowa gminy Warnice, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Barnim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Barnim”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Barnim”
Położenie na mapie powiatu pyrzyckiego
Mapa konturowa powiatu pyrzyckiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Barnim”
Ziemia53°14′13″N 15°00′37″E/53,236944 15,010278[1]

Barnim (niem. Barnimskunow, nazwa przejściowa – Kunowo, Bartniki, Liptów[4]) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Warnice, przy drodze wojewódzkiej nr 106 Rzewnowo - Stargard - Pyrzyce.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Barnim to duża wieś, po raz pierwszy wzmiankowana w 1240 r., gdy należała do dóbr biskupów kamieńskich. Pośrodku wsi późnogotycki kościół kamienno-ceglany z 1531 r. z masywną wieżą zwieńczoną obronnymi blankami i ośmiobocznym hełmem[5]. W 1903 r. całkowitemu spaleniu uległa nawa, odbudowano ją w 1904 r.[6]

W południowo-zachodniej części wsi, w sąsiedztwie kościoła zespół pofolwarczny z końca XIX w. z ciekawym gołębnikiem i parkiem podworskim (2 ha) o charakterze krajobrazowym. W północno-wschodniej części wsi drugi zespół pofolwarczny z końca XIX w., z parkiem podworskim (2 ha) obecnie gęsto zarośnięty. Poza wsią ok. 1 km na południowy wschód dawny zespół dworsko-folwarczny z przełomu XIX i XX w., z parterowym dworem - willą z około 1870, o cechach eklektycznych, z czworokątną wieżą umieszczoną centralnie i małym parkiem (1 ha)[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 2862
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 13 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rymar 1968 ↓, s. 193.
  5. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 133, ISBN 978-83-7495-133-3.
  6. Barnim. architektura.pomorze.pl. [dostęp 2008-11-14].
  7. Pyrzyce powiat, Turystyka

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Edward Rymar. Przywrócenie i nadanie nazw miejscowościom powiatu pyrzyckiego w latach 1945–1947. „Zeszyty Pyrzyckie”. 1, 1968. Szczecin: Instytut Zachodniopomorski. Towarzystwo Miłośników Ziemi Pyrzyckiej.