Bateria św. Piotra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bateria św. Piotra
Ilustracja
Mapa baterii św. Piotra w relacji do baterii Klasztor Kapucynów oraz do okupowanego przez Francuzów fortu San Salvatore i Cottonera Lines
Państwo

 Malta

Lokalizacja

Kalkara

Część

baterii blokujących Francuzów

Typ

bateria artyleryjska

Data budowy

~1798

Data eksploatacji

~1798-1800

Bitwy

Oblężenie Malty (1798-1800)

Położenie na mapie Malty
Mapa konturowa Malty, po prawej nieco na dole znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Bateria św. Piotra”
Położenie na mapie Morza Śródziemnego
Mapa konturowa Morza Śródziemnego, blisko centrum na dole znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Bateria św. Piotra”
Ziemia35°53′14,3″N 14°32′14,8″E/35,887306 14,537444

Bateria św. Piotra (malt. Batterija ta' San Pietru, ang. Saint Peter's Battery) – bateria artyleryjska w Kalkara na Malcie, zbudowana przez powstańców maltańskich podczas blokady Francuzów w latach 1798–1800. Była częścią łańcucha baterii, redut i umocnień (entrenchments), okrążających francuskie pozycje w Marsamxett i Grand Harbour.

Leżała około 300 metrów od tylnej strony Baterii Klasztor Kapucynów, jej załogę prawdopodobnie stanowili członkowie milicji z Żejtun. Posiadała sklepione sale podziemne, służące jako koszary. Pozostałe detale odnośnie do baterii i jej uzbrojenia nie są znane.

Podobnie do pozostałych fortyfikacji blokujących Francuzów, Bateria św. Piotra została rozebrana, możliwe, że po roku 1814. Nie pozostały po niej żadne widoczne ślady[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stephen C. Spiteri. Maltese ‘siege’ batteries of the blockade 1798–1800. „Arx – Online Journal of Military Architecture and Fortification”, s. 29, 05.2008. [dostęp 2015-03-30]. [zarchiwizowane z adresu 2016-11-26]. (ang.).